Live For A Reason.

Κεφάλαιο -23-

Πέρασε ένα ολόκληρο βράδυ και ο Τζέισον δεν φάνηκε, ούτε έστειλε ένα μήνυμα και αρχίζω να ανησυχώ. Η μητέρα μου, μου είπε να μην στεναχωριέμαι και πως μόλις γυρίσουμε στο Παρίσι, όλα θα επανέλθουν στο φυσιολογικό όμως και πάλι κάτι δεν πάει καλά με την μητέρα του. Δεν γίνετε να με αντιπαθεί τόσο.

Κατεβαίνω τα σκαλιά και πηγαίνω να βρω την μητέρα μου στο σαλόνι. Ξημέρωσε ήδη και εγώ δεν έχω κλείσει μάτι. Ίσως με πήρε ο ύπνος για καμία ώρα όμως δεν κατάλαβα να πέρασε.

Το σπίτι είναι στολισμένο και υπάρχει μια γλυκιά γιορτινή διάθεση όμως εγώ άσχημα ακόμα.

Στην κουζίνα, βρίσκω την μητέρα μου και την Μαριάννα, την μητέρα του Κέβιν να πίνουν τον καφέ τους.

«Καλημέρα, Αριέλα μου. Πόσο χαίρομαι που σε βλέπω.» μου λέει η Μαριάννα και την αγκαλιάζω.

«Κι εσύ χαίρομαι που σε βλέπω.» της λέω και χαμογελάω. Θυμήθηκα την οικειότητα που είχε η Νικόλ με τους γονείς του Τζέισον. Ίσως την ίδια που έχω εγώ με τους γονείς του Κέβιν. Πρέπει να μάθω λεπτομέρειες γι' αυτήν την σχέση αλλιώς θα τρελαθώ.

Ετοιμάζω το πρωινό μου και ύστερα κάθομαι μαζί τους για να τους κάνω παρέα καθώς τρώω.

«Για πόσο καιρό ήρθες;» με ρωτά η Μαριάννα τραβώντας μου την προσοχή. Είναι τόσο γλυκιά και μοιάζει αρκετά στον Κέβιν εκτός από τα μάτια τους.

«Ίσως αύριο να φύγουμε.» απαντώ καθώς πίνω λίγο από το ζεστό τσάι μου.

«Να φύγετε;» με ρωτά με απορία. Φυσικά και δεν ξέρει για τον Τζέισον. Η μητέρα μου, μου υποσχέθηκε πως δεν θα πει τίποτα σε κανέναν.

«Εγώ και το αγόρι μου, Μαριάννα.» της λέω και κατσουφιάζει αμέσως. Πάντα είχε μια ελπίδα πως θα μου περνούσε η τρέλα και θα γυρνούσα στον γιο της. Δύσκολο.

«Πόσο καιρό είστε μαζί;» με ρωτά.

«Αρκετό.» απαντάω καθώς νιώθω άβολα.

«Μωρό μου, δεν θα περάσει από εδώ ο Τζέισον;» με ρωτά η μητέρα μου. Τέλεια! Ανάκριση.

«Δεν ξέρω μαμά.» πραγματικά νιώθω άβολα να μιλάω για τον Τζέισον μπροστά στην μητέρα του Κέβιν.

«Διάλεξες νυφικό μωρό μου; Οι μέρες πλησιάζουν.» πετάει λες και το κάνει επίτηδες. Τώρα με καρφώνει με τα μάτια της.

«Μαμά.» παραπονιέμαι.

«Τι; Μια απλή ερώτηση έκανα ρε μωρό μου. Σε έναν μήνα είναι ο γάμος.» μου λέει και στριφογυρίζω τα μάτια μου ενώ η Μαριάννα με κοιτά με γουρλωμένα μάτια εδώ και πέντε συνεχόμενα λεπτά.