"Huh?"
"Kung talagang mahal mo sya, you should know more than anyone what a great teacher he's, shouldn't you?" Pilit ko syang kinoconvince na aminin ang totoong nangyare.
"..." Napatingin si Danielle sa ibang direction.
"Keiyan? .. And miss Jung?"
Tumingin ako sa pinang galingan ng boses at nakita ko silang lahat, nakatingin samin mula sa bintana ng boardroom. Narinig nila siguro lahat.. Pati yung ikwinento ko tungkol sa most embarrassing experience..
"You again. I guess it's true that wives are just as bad as their husband" nag salita ang vice principal habang inaayos yung glasses nya.
"Ugh, is this mr. Oh's wife? Eavesdropping must be a very exciting hobby for you" masamang nakatingin sakin si mrs. Jung.
"Forgive me for listening in, but in this case, i'm partially responsible too.." Sabi ko
"Keiyan give it up.." nakatingin sa ibang direction si Sehun habang nagsasalita.
"You shouted at my Danielle just now, didn't you? Did your husband call you to gang up my poor daughter?" Naka cross arms si mrs. Jung habang nakatingin sakin.
"Unbelievable" pagalit ang tono ng vice principal.
"I have no idea on what's going.. So what do you have to do with this accident?" sabi naman ng principal.
"She has nothing to do with it. I'm completely responsible--" hindi natapos ni Sehun ang sasabihin ng nag salita agad si mrs. Jung.
"If that's the case, then mr. Oh has no choice but to resign!" Sabi nya.
"Just stop it!" Biglang sumigaw si Danielle.
"Tama na mom! Walang ginawang mali si mr. Oh!" Pinatahimik ni Danielle si mrs. Jung sa sinabi nya.
"What did you say? But you.." Mahina na boses ni mrs. Jung.
"It was all a lie.. Hindi ako sinaktan ni mr. Oh" nakatingin sa baba si Danielle, mahina na din boses nya.
""I've been so selfish.. With mr. Oh.." Nagsimulang umiyak si Danielle
"Apparently there still things we don't know about. Let's hear what she has to say, then we'll decide what to do with mr. Oh" sabi ng principal.
"A..anong ibig sabihin nyan? Paano anak ko?!" Tumingin si mrs. Jung sa principal.
"This is my decision as principal. I can't fire a talented teacher based on one person's accusation" sabi ng principal.
"Mr. Oh please wait at home. We'll let you know as soon as we reached our decisions" sabi ng principal.
"Understood" sagot ni Sehun.
"You married a good woman mr. Oh" mahinang sabi ng principal para kami lang ni Sehun ang makarinig.
Umalis na kami at naglakad papunta sa bahay.
"Hindi ko ineexpect makita ka dun" sabi ni Sehun habang naglalakad kami.
"Sorry, gusto ko lang naman makita ng hindi umiinterrupt pero.."
"Alam mo, hindi talaga ako makapaniwala na pumunta ka dun" tumingin sya sakin habang naglalakad kami magkatabi.
"Alam ko kasi kung gaano kahirap ka nag wowork.. At tsaka hinding hindi ko mapapatawad ang sarili ko kung natanggal ka sa work mo dahil lang sakin.."
"Salamat" 'pinat' nya yung ulo ko na para akong aso.
Tumingin ako sa kanya at nakita ko na nakangiti sya.
First time ko lang makita na ngumiti ng ganyan para sakin mula nung nagsimula ang fake marriage namin..
"Nakatulong ba talaga ako dun?" Tanong ko.
"Oo. You totally saved my ass" tumawa sya ng konti.
"I'm really grateful" naging serious sya saglit.
"Sehun.."
"Salamat sa jerk na pinaiyak ka haha" saglit lang naman sya nagung serious, kasi agad syang nag biro.
Ay oo nga! Narinig nilang lahat ang ikwinento ko tungkol sa fiance ko... Nakakahiya!
"Your tragic past ended up being useful after all" tawa ng tawa si Sehun kaya pinitik ko yung braso nya.
"Sehun naman eh!" Sabi ko nung pinitik yung braso nya.
"Pero hindi nga. Pinaiyak ka nya, kaya kailangan mo na sya itapon" serious nanaman sya.
"Itapon..?" Sabi ko.
"Itapon mo na lahat ng memories nyo. Kalimutan mo na"
"..." Napatahimik ako. Kaya ko ba yun..?
"Kalimutan mo na sya" tumingin sya sakin.
"Susubukan ko.."
"Yown!" Ngumiti sya.
"Ah!" He tries to cheer me up by clapping hard on my back kaya napasigaw ako ng konti.
"Ouch.." Hinahaplos ko yung naabot kong part ng likod ko.
"Wag ka ganyan. Hindi naman yun masakit" sabi nya.
Ikaw nag sabi nyan.. Hay Sehun.
"At para makalimutan mo sya, lulutuin ko lahat ng favorites mo. Tutulungan kita makalimutan sya" masaya nyang sabi.
"Huh? Talaga?" Napangiti ako.
"Masaya ka agad? Takaw mo talaga haha" tinawanan nya ako, pero sya naman nag alok eh.
"Tara punta muna tayo sa supermarket" inabot nya kamay nya, tininnan ko yung kamay nya.
"Wag ka mag isip ng kung ano ano. Nag prepretend tayo diba? Kaya tara na" ngumiti sya.
"Okay" hinawakan ko ang kamay nya at nag lakad na kami papunta sa supermarket.
