Oy verirseniz sevinirim 🖤
Vücudumun birinin kucağına kolayca alındığını hissettim. Ve göğsüne iyice sokularak kapıya kadar gelen uykumu içeri davet ettim.
Sanırım biraz uyursam kendime gelebilirim.
Birinin kolları arasında hızlıca havalandıktan sonra kendimi tamamen uykuya teslim edip rüya görmek üzere kısa bir yolculuğa çıktım.
...
Bir şeyin kırılma sesi ile gözlerimi araladıktan sonra yavaşça doğruldum.
-Anne?
Pembe ve tüylü olan puf terliklerimi ayağıma geçirdikten sonra uğurlu ayımı da kucağıma aldım ve kapıya doğru yol aldım.
Yatak odasına doğru ilerlerken hiç ses gelmemesi, beni yanlış duyduğum kanaatine çevirse de yürüdüğüm yolu boşa yürümemek içi- tamam tamam... Üşendiğim için geri dönmedim.
Nasıl olsa babam artık çoğu gece çalışıyor ve bu gecede onlardan biri ve benim annemin yayında uyumamam için hiçbir sebep yok.
Ayıyı istemsiz sıktığımı fark edince canının acıdığını düşünerek ellerimi biraz daha gevşettim.
Bu ayıyı babam almıştı ve bana şans getirdiğine inanıyordum.
Sonunda yatak odasına geldiğimde kapının zaten açık olduğunu fark ettim.
Biraz daha aralayıp, duvar ve kapının arasından sıvıştıktan sonra parmak uçlarımda yükselerek ışığı açtım.
-Anne?
Yerdeki resimlere baktıktan sonra hızlı ve kısa olacak şekilde odayı süzdüm.
Tamamına bakamadım, çünkü gardrobundaki kırılmış ayna ve yerde parça pinçik duran telefon beni korkutmuştu ve hızla başımı eğdim.
-A-anne... Korkuyorum!
Ayıcığımı güç almak istercesine biraz daha sıktım.
Ne ara yanına geldiğimi anlamadığım fotoğraflara kaşlarımı çatarak baktım.
Yanlış gördüğümü düşünerek hızla elime aldım.
-Baba?
Bunlar da neydi böyle?
Babam bir kadının üzerineydi. Ve...
Ve ikisi de çıplaktı.
Babam kadının dudaklarından öpüyordu. Kadın da babamın...
Fotoğrafı hızla yere fırlattım.
-Ayıp! Çok ayıp!
Ayıbı babam öğretmişti oysaki bana. Ama o tanımadığım bir kadının karşısında, onun üzerinde, çıplak ve... Ve onu öpüyordu!
Hızla diğer fotoğraflara baktım.
Fakat kadınlardan başka değişen bir şey yoktu.
Gözümden bir damla yaş süzüldü.
Babam yüzünden akan ilk acı dolu bir yaştı bu. Ama son olmayacağını düşünemeyecek kadar küçüktüm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sadece Şaka?
HumorElimi asker selamı gibi yapıp gözüme güneş gelmesini engellerken yine de gözlerimi kısmıştım. -Lan! Şaşkın ve korkulu çıkan sesimle Güneş ve Beste'de çatıya bakmışlardı. Ayağa kalkıp okula doğru biraz yaklaştım ve çocuğa bağırmaya başladım. -Birader...