Bölüm 27

1.7K 150 89
                                    

Oy verin çocuğum, vayrum, bidenelerim. Oy istiyom oy.

Keyifli okumalar
.
.
.

-Millet! Ders boşmuş!

Herkesten sevinç nidaları yükselirken devam etti.

-Eve gitmek için izin aldım...

-Yaşa be! İşte gerçek öğrenci! İşte cesaret! İşte zekanın vücut bulmuş hâli! İşte insan gibi insanlık!

-Ehehehe, sağol Serkan.

Herkes ayaklanırken Güneş tekrar konuştu.

-Nereye lan?

-E izin aldım dedin ya? Gidiyoruz işte.

-Ben izin aldım almasına da... Vermediler ki.

-Senin ağzına sıçayım! Duygularımla oynadın!

-Bende sizi seviyorum arkadaşlar! Müzik hocası gelecekmiş. Dışarı çıkmayın, yoklama alacak. Hadi Eyvallah!

Güneş, çoktan yanımıza gelmiş olan Beste'nin yanına geçti.

-Hani uyuyacaktın lan, gavat!

-Uyutmadılar.

Suçu Polat ve Can'a atarken Can gözlerini açtı.

-Vallaha uyumuyordu!

-Ne yani Güneş? Bana değil de Can'a mı inanacaksınız?

-Evet?

-Aşk olsun. Kardeş dedik kalleş çıktın sende!

-Ben malımı bilmez miyim kızım? Kes.

Göz devirip kollarımı birbirine bağladım.

-Ne yapacağız iki saat boyunca?

-Sanırım ders çalışmamız gerekiyor?

-Neden?

Polat gözlerini devirirken tekrar yanıtladı beni:

-Etrafına bakınca moralin bozulmuyor mu senin? Herkes ders çalışırken, çatır çatır soru çözerken falan?

-Bozuluyor?

-Ee?

-Ama canım ders çalışmak istemiyor.

Gözlerini kısıp bana baktı ve susma taraftarı oldu.

-Neyse, bende uyurum.

Yayıldığım sıraya iyice yayılırken kaşlarını çatarak bana bakmış dört kişi görmemle kaşlarımı çattım.

-Ne bakıyorsunuz be? Siz de uyuyun?

Beste beni şaşırtarak Can'ı yanımdan kaldırdı ve kolumdan tutup beni de ayağa kaldırdı.

-Ayılar kış uykusunda bu kadar uyumuyor Hayat! Yürü! Elini yüzünü yıkamaya gidiyoruz!

O anki şokla sadece kafamı sallayabilmiş ve kısık bir sesle "Peki." diyebilmiştim sadece.

Beste resmen iki kişinin yanında konuşmuştu?

Hemde nefret ettiği iki cinsin yanında?

Beste'ye bunu yapan hayat, bize kim bilir ne çomaklar sokar daha? Vaziyet almaktan zarar gelmez.

Kendi geçirdiğim şok evresi yüzünden ne ara tuvalete geldiğimizi fark etmemiştim bile.

-Hadi Hayat!

-Tamam kral, sakin ol lan.

Elimi yüzümü yıkayıp toplu olan saçlarımı açtım.

Ellerimle karışık olmayan saçlarımı taradıktan sonra aynanın karşısında biraz daha vakit geçirdim.

Sadece Şaka?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin