Mga kamay na may hawak na patalim,
Mga matang nababalutan ng dilim,
Hindi na nakahinto sa maling gagawin
Nang saki't galit tuluyan kang nakain
Isang pilyong ngiti ang umiibabaw,
Sa mga labing nakatingin sa langit na bughaw
Patalim na hawak ay uhaw na uhaw,
Sa paghihintay mga dugong aapaw
Di mapigilang mapahagulgol ng iyak
Nang marinig kanyang mabigat na yapak
Hinawakan ang kamay at sinabi niya...
"Nandito lang ako huwag kang mag-alala."
Ngunit sa kabila ng iyong mga haplos
Ramdam ko pa rin ang galit sayong puso
Hindi pansin kutsilyong sakin ay tatapos
Nang ako na ay bumigay at na talo
Unti-unting nawawala ang maskara
at pinakita na ang tunay na mukha
Isa dalawa't tatlo kutsilyo'y tumarak
Hindi napansin ang luhang biglang pumatak
Akalang mabuti ay masama pala,
Tuluyang nasira ang aking tiwala,
Nang patalikod mo akong siniraan,
Biglang ako ay iyong pinagtaksilan
Mata'y naging itim, labing biglang pumuti,
Tuluyang hindi nakagalaw sa hapdi,
Hindi na alam sumunod na nangyari
Nang takpan mo mga mata kong sumakit
Pikit-mata akong tumingin sa langit
Inalala mga ngiti sating labi,
Ngunit aking puso ay iyong napunit,
Nang iwan mo kong walang pag-aatubili,
Kutsilyo niya ay kanya ng binitawan,
Iniwan mag-isa't sinara ang pintuan,
Iniwan mo ako dito na duguan
Di na alam gagawin sa kadiliman
Ang pintuan ay tuluyan ng sumara,
Di na muling pinihit ang seradura
Dahil tinapos mo na at ayaw ko na
Ayokong magtiwala ulit sa iba,
Muli kong bubuksan ang aking mga mata,
Kapag may liwanag na akong nakita ,
Ngunit mata ko muna ay aking isasara,
Para 'di makita bangkay mong nakabulgta
BINABASA MO ANG
SPOKEN POEMS
PoesíaMga tula at ang iba ay spoken poetry na aking ginawa mismo, Mga pananaw sa buhay, mapatagalog o english man ito Hope you will like this story d tulad ng crush niyo na kahit kailan hindi kayo mala-like kagaya ko Ouch
