"My soul, body and even my heart is frozen. I'm cold as ice.
Killing, blood and torturing are the only things that I could do rightnow.
But then I saw them. The people who taught me how to love, how to be a human even if there's no human being futur...
Nadat we terug kwamen van de zoektocht naar Ashley zakte Edward ineens in elkaar. Een seconde geleden was hij nog aan het praten. Hij stopte abrupt in zijn zin en verloor zijn evenwicht. Uit een reflex greep ik Edwards arm om te voorkomen dat hij de grond raakte. Overstuur bestudeerde ik zijn conditie. "Edward?" fluisterde ik bezorgd en bracht hem naar de woonkamer. Meteen kwam Carlisle die mij hielp. We legden Edward voorzichtig op de sofa en Carlisle onderzocht Edward op eventuele beschadigingen en dergelijken. Niet veel later stormde Emmett en Rosalie de kamer binnen. Emmett had Jasper in zijn armen, op zijn gezicht was ongerustheid te lezen. Rosalie keek ook bezorgd en greep Emmett vast voor steun. Jasper werd naast Edward gelegd. Ze reageerden allebei totaal niet en hoe ze erbij lagen, maakte mij bang. Zo bleek en stil. Ze leken haast wel...
Een paar snelle voetstappen kwamen steeds dichterbij. Ik hoorde geschreeuw van Jake die het huis bestormde. Zijn lichaam bezweet en zijn ogen vol angst. Zijn geur drong mijn neus binnen maar wat nog schokkender was degene die in Jacobs armen lag. Geschrokken zette ik mezelf schrap.
Ik leek zelf bijna in elkaar te zakken toen ik zag dat Nessie ook in elkaar was gezakt, maar Renesmee leek bijna doorzichtig. Alsof ze weg begon te vagen. 'Renesmee!" riep ik geschrokken en snelde naar haar toe. Dit kwam me bekend voor, het voelde als een deja vu. "Carlisle, heb je ook zo'n.." "Dejavu-gevoel. Ja, Esme, ik heb ook zo'n gevoel. Laten we hopen dat Ashley snel terecht is," zei Carlisle die Edward nakeek. Hij leek als vampier niet eens te ademen en Renesmee al helemaal niet. Ik maakte snikkende geluidjes. Carlisle sloeg een arm om me heen en trok me tegen zich aan.
"Ik weet wat jullie denken." hoorde ik een hoge meisjesstem. "In feite is het ook Ashley's schuld. Het Amarantha meisje heeft jullie in deze rotzooi laten belanden." Je hoorde hakken klikken in de gang. Valerie kwam naar binnen met bewusteloze Chuck onder haar ene arm en Dylan onder haar andere. Voor ons is het nu al normaal dat iemand als Valerie zo'n gewicht kan dragen. Ze liet hen op de grond ploffen. Het klonk als twee stenen die van elkaar af ketste. Emmett en Rosalie gingen meteen naar ze toe om ze op de bank te leggen. "Hoezo?" hoorde ik Carlisle zeggen die opkeek van Edward. Ik haalde een pluk haar van Renesmee's gezicht. Ze was bleker dan dat normale vampiers dat hadden. "Sinds Ashley hier bij jullie verblijft gebeuren en nare dingen. Denk is goed na! Ze is een deels vampier en deels behekst!" riep ze. Ik keek op. "Deels behekst? Ik dacht dat ze zelf een heks was." Ik begreep er niets van. Ze snoof. "Dat is haar oma geweest. Haar moeder zelf is een halfbloed. Ze zou een heks moeten zijn maar is het dus niet door haar vader. Een kwart vampier," legde ze uit. Ze pakte een stoel en ging erop zitten. "Vampieren zijn de grote vijand van heksen. Toen Ashley's oma ontdekte dat haar moeder met een vampier ging vervloekte ze het kind. Ashley zou dood gaan als ze eenmaal 17 is. Nu is ze bijna 16. Nog een jaar en ze gaat dood. Ze is iemand uit de 17e eeuw en de reden dat ze nu nog leeft is omdat Chuck haar leeftijd telkens opnieuw achteruit zet. Als ze een baby is, dan wordt ze ergens geplaatst bij een gezin die voor haar zou zorgen," zei ze simpel en vijlde haar nagels.
"Het grappige is dat haar zus Yvonne haar met nog zo'n vloek opgescheept liet zitten. Ashley zou op haar 16e een vloek krijgen die haar menselijke systeem uitschakelt en vernietigd. Er zou niets meer van haar over zijn."
"Chuck zorgt er dus voor dat Ashley niet de vloek van Yvonne of haar oma zou krijgen. Al zou je een van de vloeken verbreken, het zou geen zin hebben. Het effect is hetzelfde," concludeerde Carlisle. Ik stond op en ging naast hem staan.
"Een dubbele vloek," bevestigde Valerie.
Ze wees naar Chuck die net als Edward, Jasper, Dylan en Renesmee bewusteloos waren. "Hij zorgde ervoor dat de vloek haar niet bereikte. Dus telkens als Ashley bijna 16 is zorgt Chuck ervoor dat ze weer een klein kind is. Idioot," het laatste mompelde ze d'r iets zachter erachter aan maar hard genoeg om het te kunnen horen voor ons. "Hoe zit het dan met jou, Valerie? Jij hebt een gave, maar je bent niet in de zelfde toestand als zij daar," zei Rosalie met haar armen over elkaar geslagen. Ik hoopte dat die twee elkaar niet gingen afmaken. Al scheelde het maar een haartje. "Nou, blondine. Dat komt omdat haar verschrikkelijke zus dit bij me heeft gedaan!" riep ze en liet een haar arm zien die onder de donkere lijnen zaten. Ze leken te kronkelen. "Wat is dat," vroeg Rosalie walgend en beledigd over hoe Valerie haar had genoemd. "Yvonne heeft mij dit aangedaan. Telkens als Ashley een baby wordt, dan moet ik haar naar een nieuw gezin brengen. Zonder er zelf controle over te hebben vermoord ik een kind en ruil in Ashley daarvoor in. De ouders weten er niets meer van door mijn hypnotiserende gave, maar bij mij staat het in mijn geheugen geschrift," zei ze schokkerig van woedde en verdriet. Je kon haar pijn van haar gezicht aflezen. "Deze lijnen vormen alle namen van kinderen die ik heb moeten vermoorden," Ze liet ons haar arm beter zien. Als je goed keek dan zag je heel vaag dat de lijntjes een namen vormden. Verschillende namen waren het, ouderwetse namen en moderne. "En dat is dus de rede waarom ik haar háát," siste ze en trok haar mouw over haar arm. "Waarom liggen zij in een soort van vampier-coma?" vroeg Emmett. "Ashley, gaat weer door de tijd reizen. Het zorgt voor een scheur, waardoor vampieren met een gave hun krachten uitlenen aan Ashley," zei ze nors en plofte op haar stoel. Ik ging keek naar Renesmee. "En Renesmee dan? Ze is half-mens en half vampier en.. en..." ik begon te snikken en voelde Carlisle's armen om me heen. "Weet je misschien wat er met mijn kleindochter is?" vroeg Carlisle bezorgd en aaide over mijn haar om me te kalmeren. Nu was Jasper er niet om me te kalmeren als ik verdrietig was. Ik hoorde Valerie's hakken over de vloer gaan, ze keek geschrokken toen ze naar Renesmee keek.
"Ik denk dat dit geen goed teken is.." mompelde ze. Meteen kwam Rosalie en Jacob naar haar toe. "Wat is er met haar?!" riep Jacob die al heel lang niks meer heeft gezegd en alleen maar naar Renesmee had zitten te staren. "Als Ashlynn eenmaal in naar een andere tijd is gereisd zal er daar vast iets gebeuren met haar," zei ze voorzichtig. Ik leek in duizenden stukken kapot te vallen en klemde me nog meer aan Carlisle vast. Nu begon ik harder te snikken. Jacob keek haar ook ongelovig aan. Oh nee. Niet mijn kleindochter.
