058 Aro

640 43 1
                                    

De twee andere mannen waren sneller dan ons en waren allang uit mijn zicht. Alleen Alec, zijn duivelse zus en ik waren nog onderweg. De verschrikkelijke stank van de riool weekte zich in mijn kleren. Walgend bleef ik lopen.

We stonden bij de lift te wachten. Jane drukte het liftknopje in.

Achter me hoorde ik geritsel. Ik keek om en zag een iemand achter de balie. Geen rode of gele ogen en ook geen spierwitte huid. Menselijk.

Alec volgde mijn blik en zag dat ik naar haar zat te staren. De liftdeuren schoven open. Alec trok me mee naar binnen.

'Dat is Gina. Ze werkt voor ons,' fluisterde hij in mijn oor. De lift deuren gingen dicht.

Ik kwam in een grote zaal met drie tronen. Op alle drie de tronen zat wel iemand. De man met donkerbruin haar die op de middelste troon zat kwam naar voren.

'Alec, Jane hebben jullie weer eens iets lekkers meegenomen?" vroeg de man geamuseerd en keek me hongerig aan. Ik rilde want ik was nog steeds nat van het rioolwater en stonk vreselijk. Hij rook het zeker en liet Alec weer komen.

'Alec wijs de dame haar kamer aan en laat haar zichzelf even opfrissen,' zei hij beleefd en ging terug op de troon zitten. Vanuit mijn ooghoek zag ik dat Jane naar Aro toe kwam lopen en hem een hand gaf.

Ik bedankte Alec vriendelijk en deed de deur op slot. Dit was mijn kans. Ik kleedde me snel om en gooide de vieze kleren in de hoek. Ik pakte snel een van mijn moeders ketting en deed hem om. Ik pakte een aansteker en klemde het in mijn handen. Snel stopte ik ook mijn ketting onder mijn T-shirt. Op de gang was niemand. Ik liep weer terug mijn kamer in. Ik grabbelde snel nog even in mijn tas. Tot mijn verbazing haalde ik een boek tussen de kettingen vandaan. Op de kaft stond een afbeelding van een ster. Een pentagram.

Ik sloeg het boek open en begon te lezen. Alles was in prachtige sierlijke letters geschreven. Mijn ogen bleven haken bij het woord vampier. Daar stopte ik snel een strookje papier en sloeg het dicht. Ik lees het wel een andere keer. Daarna pakte ik een iets grotere boek en zag er op de kaft ook een pentagram staan. Ik sloeg het boek open en zag woorden staat die ik niet kon lezen.

Tot mijn schrik bewogen de letters en vormde tot woorden die ik wel kon lezen. "spreuken" stond er. Ik las alles even snel door, dus dit was van mijn moeder geweest?

Was zij een heks?

Ik staarde naar de naam van mijn moeder dat achterin het boek is gegraveerd. Ik sloeg de bladzijdes door en zocht een spreuk die me misschien zou kunnen helpen.


Alec POV

'Alec ga het meisje is halen. Het heeft wel lang genoeg geduurd,' bromde Caius die ongeduldig ging verzitten. Ik verdween meteen uit de grote zaal en zocht haar kamer op. Ze zat al klaar alsof ze me verwacht had. Ik glimlachte lichtjes naar haar. Ze heeft iets wat me tot haar aantrekt.

'Ashley, zo heet je toch? Aro wilt je spreken,' zei ik met een beetje twijfel in mijn stem over haar naam. Ze knikte en liep met mij mee. Ze was ongeveer mijn lengte. Misschien ietsjes kleiner, maar ze was niet zoals de meeste slachtoffers die we naar Aro hebben gebracht.

'Ja, ik heet Ashley, maar je kan me ook gewoon Ash noemen,' zei ze een beetje afwezig. Op een of een andere manier voelde ik een beetje opgeladen energie bij haar. Ze straalde het gewoon uit.

We kwamen aan in de grote zaal waar Aro al ongeduldig zat te wachten.


Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
I am Different {Twilight Fanfiction} -- VoltooidWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu