มาร์คต้วน..ที่กำลังเดินทางกลับเพราะว่านี่ก็เริ่มค่ำแล้ว..ในขณะที่เรือแล่นอยู่ คลื่นลมก็ปกติ...แต่เมื่อมีเสียงดนตรีที่เพราะจับใจ...คลื่นลมก็พากันโหมกระหน่ำอย่างแรงรุนราวกับถูกพายุโหมกระหน่ำ...
เรือถูกพัดไปตามแรงลมอย่างห้ามไม่ได้...กัปตันที่ไม่สามารถบังคับเรือได้ก็เริ่มแย่...เสียงดนตรียิ่งดังเท่าไหร่
กระแสลมก็ยิ่งเเรงเท่านั้น..คลื่นลูกโตถูกซัดเข้าที่เรืออย่างรุนแรง...ราวกับว่าท้องทะเลนั้นโกรธเคืองใครมา..
มาร์ค:ตำนานมันเป็นเรื่องจริงหรอเนี่ย...
คำพูดถูกเปรยขึ้นจากหนุ่มเสียงทุ้มรูปงาม..นามว่าองค์ชายมาร์คต้วน...ถึงแม้เสียงทุ้มที่เปรยออกมานั้นจะไม่ได้เชื่อในตำนานที่ตนได้ฟัง...
เรือแล่นอยู่ในคลื่นมหาสมุทรอย่างแรง...คลื่นยักษ์พัดเรือของวังหลวง..มาที่เกาะ...เรือเกิดอับปาง...ทุกคนที่อยู่บนเรือต่างพากันแหวกว่ายขึ้นฝั่ง เพื่อเอาชีวิตรอด..
แต่ต่างจากมาร์คต้วน...ที่เริ่มจมดิ่งลงใต้มหาสมุทร ร่างกายกำยำของชายหนุ่มรูปงามเริ่มดำดิ่งสู้ใต้ท้องทะเลลึก...
ท่านยา:เอาหล่ะ...ได้เวลาสมสู่เเล้วสิ...
หญิงสาวอายุราวหลายร้อยปี..ผิวหนังที่เหี่ยวย้นนั้นบ่งบอกอายุของหญิงรายนั้นได้อย่างดี...
ทุกคนเดินลงทะเลไป..เพื่อช่วยเหลือชายหนุ่มที่เรืออับปาง...จากขาที่มีเมื่ออยู่บนฝั่ง...เมืาอเริ่มแตะน้ำทะเล ครีมสวยก็เริ่มเผยออกมา....
ร่างบางที่ดูทำใจได้ยาก...ดำลงลึกสู่ก้นทะเลเพื่อตามหาใครสักคน...อา...ชายหนุ่มนั่น...รูปงามยิ่งนัก...
ร่างบางสะบัดครีบหางอย่างไว...ก่อนจะรวบเข้าที่เจ้าชายรูปงาม นามมาร์คต้วน...
ปากหนา..ประกบเข้ากับปากนิ่มทันทีเพื่อให้อากาศหายใจ... ร่างบางพยุงคนที่ดูหมดสติ..ขึ้นมาเหนือผิวน้ำ
และลากขึ้นมาบนฝั่ง....
YOU ARE READING
รักกลิ่นเลือด nc19++++
Fanfiction#รักกลิ่นเลือด เชื่อเรื่อง เงือกไหมหล่ะ?! หึ...แบบนี้มันไม่มีใครเชื่อหรอก.. . แบมแบมนายโกหก..ทำไมพวกเขาไม่ได้กับมา.. . พระราชาได้โปรด...ให้เรารักได้รักกันข้าแลกด้วยหัวใจของข้า.... . เธอมัน...หนีบ้านหนีเมืองตัวเองมาตามผู้ชาย . สมสู่กับซะ! มาร์คต้วนละ...
