รักกลิ่นเลือด nc19++++

Ep.4

คนน้องพูดออกไป..แต่ก็ไร้การตอบกลับของคนร่างใหญ่..ที่เดินออกจากห้องไป...
:
:
:
คนตัวเล็กเริ่มสำรวจภายในห้องนอนทีละน้อย...คนตัวเล็กใช้เวลาลาไม่นานก็สำรวจจบครบ..ทั้งห้อง..
:
:
:
ร่างบางเดินเปิดประตูออกไป..ยังอีกห้องนั่นก็คือห้องนั่งเล่น..มือบางเดินลูบโซฟาตัวโตกลางห้อง..สัมผัสประหลาดที่ตนได้รับนี่ช่างแปลกจริงๆ...มันนุ่มๆลื่นเหมือนขนสัตว์...
:
:
:
มือบางรีบชักมือออกและเดินเข้าไปที่ห้องทำงาน...ของคนตัวโต...ร่างหนาที่นั่งอ่านหนังสืออย่างเงียบๆตามประสาของตนไป. . .ห้องทำงานที่มีแต่หนังสือ ตำราเต็มไปหมด... ร่างหนานั่งเก้าอี้ตัวโต..อยู่..เมื่อได้ยินเสียงของการถูกบุกรุก...ก็ร้องถามทันที...
:
:
:
มาร์ค:เข้ามาทำไม!!
:
แบม:ข้าขอโทษ...ข้าอยากถาม
:
มาร์ค:ข้าไม่อยากตอบ..
:
แบม:ข้าขอถาม
:
มาร์ค:ข้าบอกว่าไม่ตอบไง
:
แบม:ตอบข้าหน่อยสิ...
:
มาร์ค:ได้...แต่หาของมาแลกสิ...
:
แบม:เจ้าจะเอาอะไร ไข่มุกก้นทะเลลึก..
:
มาร์ค:เอาตัวเจ้ามาแลกสิ...
:
:
สายตาหื่นกาม..ถูกส่งไปยังร่างบางที่ยืนกรานจะถามคำถามของตนเสียให้ได้....
:
:
แบม:เจ้าจะตอบข้าไหม..
:
มาร์ค:มานั่งบนตักข้าสิ...
:
:
มือหนาตบบนตักแกร่งตน...เพื่อเรียกคนตรงหน้าให้มานั่ง...ร่างบาง..เดินมานั่งตามข้อแลกเปลี่ยน...
:
มาร์ค:ถามสิ..
:
แบม:ที่นี่ไกลจากทะเลแค่ไหน..
:
มาร์ค:ทะเลนะรึ..ถามหาทำไม
:
แบม:ตอบคำถามของข้าก่อน
:
มาร์ค:ข้างหลังวังนี่ก็เป็นทะเล มีภูเขาและป่าอยู่ด้วย..
:
แบม:ที่สูงแต่พื้นล่างเป็นทะเลสินะ...
:
มาร์ค:ทำนองนั้น..
:
แบม:พาข้าไปได้ไหม...
:
มาร์ค:ทำไมต้องพาเจ้าไปด้วย
:
แบม:เจ้าไม่ต้องรู้หรอก..
:
มาร์ค:ไม่คิดจะกลับบ้าน กลับเมืองรึไง
:
แบม:อยากสิ...แต่ข้ากลับไม่ได้
:
มาร์ค:ทำไมหล่ะ..
:
แบม:อยากไล่ข้าเต็มทนเเล้วหรอ..เพราะเจ้าจะแต่งงานใช่ไหม..
:
มาร์ค:ถ้าข้าแต่งงาน..เจ้าจะแย่
:
แบม:ข้าไม่อยากไป ข้ารักเจ้า..
:
มาร์ค:พูดมาได้ไม่อายปาก..
:
:
แบม:ถ้าข้าจะกลับ ขอให้ส่งข้าที่ทะเลอย่าเอาไปปล่อยป่า... ให้จับข้าถ่วงน้ำยังดีกว่า
:
:
มาร์ค:พูดอะไรอย่างนั้น...ส่งเจ้าให้พ่อข้าไม่ดีกว่าหรือ ท่านดูอยากได้เจ้า...
:
:
แบม:ไม่...ข้าไม่ขอเป็นของใครนอกจากเจ้า..มาร์คต้วน
:
:
ร่างหนาเมื่อได้ฟังก็ไม่ตอบอะไร..เพียงใช้มือหนาจับเข้าที่กลุ่มผม..พรางจับโน้มมาแนบที่อกแกร่ง. . .
:
:
แบม:ข้าตัวหนัก..ข้าจะลุก...
:
มาร์ค:ข้อแลกเปลี่ยนไง...ขอข้าอยู่แบบนี้สักพัก..
:
มือหนาโอบกอดคนตัวเล็กที่นั่งบนตักแกร่ง. . .
:
ไม่นานร่างบางก็ผละ...ออกและลุกขึ้นจากอ้อมกอดที่แสนอบอุ่น...
:
มาร์ค:จะไปไหน..
:
แบม:ข้าอยากไปทะเล...เจ้าพาข้าไปหน่อยได้หรือไม่
:
มาร์ค:ไว้วันหลัง...
:
แบม:สัญญากับข้านะ..
:
มาร์ค:อือ...ข้าพูดเเล้ว
:
แบม:พรุ่งนี้ได้หรือไม่...
:
มาร์ค:เจ้านี่ได้คืบจะเอาศอก
:
แบม:ข้าไม่กวนเเล้ว..
:
:
คนตัวเล็กเดินไปที่มุมห้องเพื่อหาหนังสือมาอ่าน. . .
เพราะตนไม่อยากเถียงกับร่างหนาแล้ว...
:
:
:
ร่างหนาที่มองการกระทำตรงหน้าอย่างไม่ละสายตา.
"เหตุใดเจ้าจึงหน้าค้นหาขนาดนี้แบมแบม..เจ้าเป็นใคร"
ร่างหนาได้แต่ตั้งคำถามกับตัวเอง...