blinded love | peter parker & avengers

19

"Annen ve baban mı?" Dean sordu.

"Evet, annem ve babam. Belki bazılarınız bilmiyor, ben de yakın zamanda öğrendim, onlar S.H.I.E.L.D. ajanlarıydılar. Ve bu adam, bildiğiniz üzere geçmişte de çok kötü şeyler yaptı. Yani kızını öldürmekten başka. Çok daha önce. Annem ve babam bu adamın kötü şeyler yapmasını engellerken yeni bir düşman edindiler. Ve bildiğim kadarıyla onu öldürdüler,"

Herkes pür dikkatle Peter'ın anlattıklarını dinliyordu.

"Onlara zarar veremeyeceğine göre bana ve Maeve'e zarar vererek intikam alıyor."

Hiç kimse bir şey demiyordu, çünkü bu olay daha önce hiç karşılaşmadıkları bir şeydi. 

*******************

"Kemiklerini bulabilirsek onu diğer tarafa gönderebiliriz." dedi Dean.

Sam cevap verdi."Yakılmış."

"Acaba bir eşyası burada kalmış olabilir mi, DNA'sının bulaşabileceği herhangi bir şey?"

"Kardeşimin bir aksiyon figürü var, sanırım babası almıştı. Belki ter, deri parçası kalmıştır. Bilemiyorum bir şey mutlaka olması lazım." diye cevap verdi Maeve.

"Sorun şu ki, tek uğraştığımız hayalet o değil. Bir de kızı var. Ve kızı 2008'den beri dünyada. Bizim iyi niyetli olduğumuz anlayamayacak kadar kötüleşmiş olabilir. Ne dersin Sam, aksiyon figürünü yakmayı deneyelim mi?"

Sam kafasını aşağı yukarı salladı.

"Tamam."

**************************

"Janet, ben geldim!" Siyah saçlı kadın mutfaktan kafasını uzatıp kapıya doğru baktı.

"Vic! Seni çok özledim." Kısa bir sarılmadan sonra Janet Peter'ı sordu. O çocuğu sevmişti.

"Peter nerede?" 

"O dışarıda bekliyor." Janet kaşlarını çattı. Ve arabaya yaslanmış etrafı seyreden çocuğa seslendi.

"Peter, neden dışarıda bekliyorsun?"

"Oh, merhaba ben rahatsız etmeyeyim diye-" Janet camdan elini gel dercesine sallıyordu.

"Öyle şey olur mu hiç, gel buraya." Peter, Janet'ın ona açtığı kapıya doğru yürürken Maeve'in kardeşi koşarak ablasının yanına gitti.

"Hey, beni çok mu özledin bakalım?" Küçük oğlan ablasına sarıldı. Peter gülümseyerek onları izliyordu.

"Tabii ki özledim, özellikle birlikte Lego yapışımızı. Annemle çok eğleniyoruz ama senin kadar değil, artık neredeyse hiç eve gelmiyorsun."

"Biliyorum, sadece, çok işim var ve gerçekten önemli. Beni anlıyorsun değil mi?"  Kafasını aşağı yukarı salladı. Bu konuşmalar olurken Peter çocuğun oyuncağını almıştı. Maeve gülümseyip önündeki çocuğun saçlarını karıştırdı.

"En kısa zamanda yine geleceğim. Hoşçakal." Jake ablasının beline sarıldı ve giderken onu izledi. Peter da el salladı ve birlikte evden çıktılar.

************************************

Peter ve Maeve cidden kötü hissediyorlardı. Çocuğun babasından kalan tek şeyi almışlardı. Arabada diğerlerini beklerken Maeve birden günlerdir söylemek istediği şeyi söyledi.

"Seni çok özledim Peter." Peter kıza hafifçe gülümseyerek baktı.

"Ben de seni. Her gün seninle konuşmak istiyorum ama hep çok meşgulsün, hep çok meşgulüm."

Maeve Peter'a sarıldı.

"Evet, biliyorum. Ama şu olayı bir halledelim, o zaman çok boş vaktim olacak."

Peter Maeve'in kafasını hafifçe kaldırıp dudağından öptü. Maeve gülümseyip konuştu.

"Bu beni ilk öpüşündü. En son beni öpmeye kalktığında az daha ölüyorduk."
Peter tam Maeve'e cevap verecekken cama tıklatılmasıyla ikisi de sıçradı. Cama döndüklerinde içeriye bakan Happy ile karşılaştılar. Camı açarken ikisi de az daha Happy'nin görmüş olabileceği ihtimaliyle kıpkırmızı olmuşlardı

"Şu avcı kardeşler, Sam ve..." Happy duraksayıp büyük olan kardeşin adını hatırlamaya çalıştı. Hatırlayamayınca Peter ona yardım etti.

"Dean."

Happy elini havada ok oluşturacak şekilde birleştirip Peter'a doğrulttu.

"Evet, Sam ve Dean. O ikisi sizi bekliyor. Laboratuvarda bir araştırma mı yapılacakmış neymiş." Peter ve Maeve birbirlerine bakıp kafalarıya onayladılar.

"Tamam." Bu sırada Happy kapıyı açıp sordu.

"Sizi götürmemi ister misiniz?"

Peter gülümsedi.

"Yürüyerek geldin değil mi?"

Happy, Peter ön koltuktan kalkıp arkaya geçerken konuştu.

"Belki."

****************

"Merhaba Peter, Maeve." Sam kısaca ikisini selamladıktan sonra Dean konuya girdi.

"Maeve, senin bizimle Laboratuvar'a gelmen gerekiyor. Araştırmalarımıza göre adamın gücü oradan uzaklaşırsa azalacağından, hiç uzaklaşmıyormuş."

Peter Dean'in bu söylediklerini çatık kaşla dinliyordu.

"Peki ben?" Sam ve Dean birbirlerine baktılar. Sam cevap verdi.

"Az kişi daha iyi olur. Biz hallederiz." Peter tam ısrar ediyordu ki, Maeve araya girdi.

"Bence Peter da gelsin, bize çok yardımcı olur. Bildiğiniz üzere o sıradan değil." Bu fikir Sam ve Dean'in aklına ilk önce yatmasa da, daha sonra bunun iyi bir fikir olabileceğini düşündüler ve Peter'ın da gelmesi konusunda karar aldılar.

"O zaman her şey tamam?" Maeve soru sorarcasına konuştu. İki kardeş kafasını onaylar biçimde aşağı yukarı salladığında devam etti.

"Ne zaman yola çıkıyoruz?"

Sam cevap verdi.

"Ben ne kadar çabuk o kadar iyi diye düşünüyorum, ama siz bilirsiniz."

Peter ve Maeve birbirlerine bakıp kafalarını salladılar.

Peter konuştu.

"Bugün akşam, bence uygundur." Herkes onayladı ve akşamı beklemeye başladılar.

**************

Akşam olmuştu ve belli etmeseler de gerkes gergindi.

"Her şey tamamsa çıkalım." Son kontrollerini yapıp evden çıktılar. Maeve ve Peter arka koltuğa, Sam de ön koltuğa bindi ve Dean arabayı çalıştırdı.

********

"Şimdi bunu yakalım." Laboratuvar'a varmışlardı ve oyuncağı yakacaklardı.

Yaktılar da.

Ama bir şeyler ters gitmişti. Ne olduğuna bakmak için içeri girdiler.

□
□
□
□
□
□
□
□
□
□
□
□
□
□
□
□
□
□
□
□
□
□
□
□
BİR BÖLÜM DAHA VAR

ONDAN SONRAKİ BÖLÜM FİNAL!!!