blinded love | peter parker & avengers

1

"Heyecanlı mısın?"

Kız Janet'ın olduğu yere döndü.

"Evet heyecanlıyım, sonuçta üç yıl sonra ilk defa normal bir okula gideceğim. Artık çıkalım mı, Janet? Okulun ilk günü geç kalmak istediğim en son şey." deyip gözlüğünü taktı.

"Çıkalım. Koluma gir Victoire."

Kız yataktan kalkıp Janet'ın koluna girdi. Kendi kendine gidemezdi, çünkü o kördü. Wanda'nın bombayı attığı binadaydı o gün. Gözüne cam parçaları girmişti. O günden sonra bir daha görememişti. Annesini ve babasını kaybetmişti orada. Her şeyini kaybetmişti.

◆

Janet ile birlikte okula geldiler. İçeri girip müdürden bilgi aldılar.

Müdür, "Şimdi Maeve'e yardımcı olması için okulun en başarılı öğrencilerinden birini çağıracağım..." dedi ve masasında bulunan mikrofona eğildi.

"...Bay Parker, müdürün odasına bekleniyorsunuz. Tekrar ediyorum, Bay Peter Parker müdürün odasına bekleniyorsunuz."

Peter okula yeni girmişti. Koşarak Ned'i arıyordu. Yeni çıkan Lego setinden bahsedecekti.

"...Bay Peter Parker müdürün odasına bekleniyorsunuz."

"Of!"

Peter olduğu yerde topuklarının üzerinde döndü ve diğer yöne doğru koşmaya başladı. Müdürün odasına geldiğinde üstünü silkeleyip kapıyı çaldı.

"Gelebilirsin."

"Beni çağırmışsınız Bay Morita."

"Ah, evet Peter. Okulumuza yeni gelen öğrenci için seni görevlendirmek istedim. Bilirsin, sen başarılı ve güvenilir bir öğrencisin."

Peter kıza döndü.

"S-selam. Ben Peter Parker."

"Ben Victoire Maeve. Tanıştığımıza memnun oldum."

Peter elini uzattı. Ama kız tutmadı. Janet açıklama yapma gereğinde bulundu.

"Peter tatlım, o göremiyor." Maeve'in elini tutup Peter'ın elinin üzerine koydu ve el sıkıştılar.

Peter kız için üzülmüştü. Ama bu konu hakkında çok düşünmedi.

"Çoğu dersinizi aynı koydum Peter. Şimdi derse girebilirsiniz."

"Tabii Bay Morita."

Peter Maeve'in koluna girdi ve birlikte koridorda yürümeye başladılar.

◆
Birkaç dersten sonra yemekhanede oturmuş birlikte yemek yiyorlardı.

"Peter, bana kendi görünüşünü anlatır mısın?"

"Tamam, anlatayım. Saçlarım kahverengi, tenim beyaz, gözlerim de kahverengi boyum çok uzun sayılmaz. Böyle."

"Yüzüne dokunabilir miyim?"

"Tabii dokunabilirsin."

Maeve elini havaya kaldırdı ama eli yanlış yerdeydi. Peter onun elini tutup yüzüne koydu. Peter biraz kızarmıştı.

Kız ilk önce elini Peter'ın düzgün burnuna götürdü, sonra çene kemiğine dokundu, ardından gözlerine. Elini hiç yüzünden kaldırmadan ince pembe dudaklarına değdirdi düzgün ellerini.

"Yüz hatların çok düzgün, yakışıklısın."

Peter'ın içtiği su burnundan geldi. Maeve Peter'ın öksürmesinden endişelenmişti.

"Aman Tanrım! Peter iyi misin?" 

"İyi-iyiyim. Bir an yutamadım önemli değil." Masadaki peçetelerden birini alıp yüzünü sildi. Daha ilk günden kendini rezil etmeyi başarmıştı. Ned burada olsaydı kesin gülmekten yerlerde sürünüyor olurdu.

"Kalkalım mı?"

"Kalkalım."

◆
Okul bitmişti ve Peter Maeve'e eşlik ediyordu.

"Teşekkür ederim Peter."

"Ne için?"

"Bana yardımcı olduğun için."

"Benim yerimde olan herkes aynı şeyi yapardı Maeve."

"Yapmazlardı Peter. Sana minnettarım, tekrardan teşekkürler. Yarın görüşürüz."

Birlikte Janet'ın arabasına doğru yürüdüler. Maeve elini uzatıp Peter'ın sıkmasını bekledi, çünkü kendisi yapamazdı. Elini sıktı ve el salladı. Yaptığının bir anlamı olmadığını fark edince elini indirdi.

Peter suratında aptal bir sırıtışla Ned'in yanına hızlıca yürüdü. Daha aralarında bir şey bile olmamıştı, neden kendi kendine gülümsüyordu? Ne yaptığının farkına varında sırıtışını yüzünden sildi. 

■
■
■
■
■
■
■
■
■
■
■
■
■
■
■
■
■
■
■
■
■
■
■
■
■
■
■
■
■
Kurgu hakkındaki fikirlerinizi belirtirseniz harika olur, okuyan herkese teşekkürler.♡