ჯონქუქის pov
როგორც კი გავიღვიძე დავიბანე და დაბლა ჩავედი, სახლში მხოლოდ მინ ჯი იყო. ის ჩემი უმცროსი დაა. მარტოს მომიწია ჭამა რადგან მას უკვე დიდი ხანია რაც ეჭამა.
_"ძმაო იცი ახალი მეზობლები გვყავს, რამდენიმე დღის წინ გადმოვიდნენ ჩვენს მოპირდაპირე სახლში."(მინა)
_"არ ვიცოდი, კარგია"(მე)
_"გუშინ რამე მოხდა? ცუდ ხასიათზე იყავი"(მინა)
_"არა არაფერი უბრალოდ დავიღალე"(ჯონქუქი)
ჯინას pov
დილით ადრე გამაღვიძა საშინელმა კოშმარმა. ეს ალბათ გუშინდელის გამოა. იმ ბიჭზე დავიწყე ფიქრი, რომელივ ძალიან მეცნობოდა და აი გამახსენდა ის ბითიესის ერთ-ერთი წევრია, მაგრამ ის შეგრძნება მაინც არ მშორდებოდა, რომ მას აქამდე კიდევ შევხვედრილვარ, მაგრამ სად? ან როდის?
ორი დღის შემდეგ.💞💞💞
_"ჯინა ადექი სკოლაში პირველ დღეს ხომ არ დააგვიანებ?"(დედა)
_"ავდგები"(მე)
_"დროზე ფორმას აქ დავტოვებ, გაემზადე და ჩამოდი"(დედა) ავდექი მოვწესრიგდი, ფორმა ჩავიცვი, თმაც შევიკარი და ქვემოთ ჩავედი.
_"მა უკვე მიდიხარ?"(მე)
_"კი არ მინდა დავაგვიანო, შენ იცი ჯინა თავი არავის დააჩაგვრინო"(მამა)
_"არ ინერვიულო"(მე)
_"მოდი ჯინა ჭამე და დღეს ჩანი წაგიყვანს სკოლაში"(დედა)
_"ჩემს ლამაზ დას ეს ფორმა ძალიან უხდება, ასე არაა დედა?"(ჩანი)
_"მას ყველაფერი უხდება"(დედა)
_"ძმაო ჩემს გამო არ დაგაგვიანდეს, ავტობუსით წავალ"(მე)
_"არ ინერვიულო შენ, ვთქვი და წაგიყვან"(ჩანი) ჭამას მოვრჩი და ქურთუკი შემოვიცვი.
YOU ARE READING
Don't Leave Me《completed》✔
Fanfictionეს ფიკი 17 წლის გოგონაზეა, რომელიც ხუთი წლის წინ ავარიაში მოყვა, ახლა კი არაფერი ახსოვს იმ დღეზე. გოგონა ერთმა უცხო ბიჭმა გადაარჩინა და თუ ვინ არის ეს ბიჭი ამას მოგვიანებით გაიგებთ.