My Psychotic Crush

Confrontation

“You are following me?” Huminto sa paglalakad  si Law nang mapansin nga niyang sinusundan ko siya.

Pero sa totoo niyan, talagang balak ko siya kausapin at alamin ang ilang mga bagay.

“G-gusto kitang makausap.”

Hapon na at malapit na ngang magdilim

Hinarap niya ako, lalong naging mas creepy ang pag smirk niya dahil sa malaking anino dulot nang araw na papalubog.

“You’re not scared?”

After nung incident na yun sa bahay namin , kinabukasan naman ay naging normal ule , yung usual niyang pagiging tahimik at one liner niyang pagsagot samin.

PEro kapag kami lamg atang dalawa, nilalabas na niya ang tunay na siya..

Hindi ko na din malaman kung baliw ba siya o psychopath. Ngayong alam ko na, malayo din ang baliw sa psychopath?

Ugh! Nakakainis, kanina ko pa iniisip, pagod na pagod na ako kakakaalala sa kanya.

“B-bakit naman ako matatakot sayo?”

“Tch. Sundan mo ko.”

NAkakakilabot siya lalo kapag nagtatagalog na siya. Kapag kasama naman niya sila Ran, inglisero lang naman yan, consistent!

“S-saan tayo pupunta?”

“Just follow me.”

Nauuna lang siya sa paglakakad, dumadaan na kami sa eskinita na wala nang taong makita.

KUmapit pa rin ako na hindi ako kayang saktan ni Law.

Pero laking gulat ko ang pagkakaroon niya bigla nang kutsilyo na maliit sa kamay niya.
Pinaglaruan niya pa ito at pinakikot ikot.

“HAHAAHAHHAHAGAHAHAHGA!!” agad siyang natawa, yumuko pa siya dala nang kung ano man yung nakakatawa sa potmginang sitwasyon na to.

Elaine, ambobo mo! Baliw yung tao tapos sinunod mo pa?! Tngina mo ka.

“What have you done? Sumunod ka talaga? Aha. Ahahahaha.” Hindi nawawala ang smirk sa mga labi niya. Ang mga mata puno lang to nang lust pumatay.

Pero.hindi pa din ako nagpatinag. Kahit alam kong, halos mamatay na ako sa takot.

“Gaya nang sabi ko, may itatanong ako. “
Lumapit siya sakin, at halos magdikit na ang mga katawan namin sa sobrang lapit.

ANg putla putla niya talaga kahit kailan, hindi gaya nang normal na blanko amg mga mata at mukha niya ngayon ay puno lang to nang malisya at poot.

“Ikaw ba yung naka hoody at sumugod samin sa kotse?”

“Bat ko sasabihin?”may tono niyang sabi sakin. At pangisi ngisi habang nilalaro ang kutsilyo.

Sa sobrang takot ko, mabilis akong tumakbo papunta sa kalapit na abandonado nang building. MALAMANG! NGAYON LANG AKO NAKAKITA NANG GANUNG TAO?!!!
KAHIT PA SI LAWRENCE YUN.

“AHAHAHHAHA. ANONG GINAGAWA MO BABE?”
“HINDI MO PA AKO BABE , WAG KA FEELING. “ nakasigaw pa ako at nagreply sa kanya. Siraulo na talaga ako! Ano ba tong pinasok ko shet.

Tumawa siya ule nang malakas.

Pagkapasok ko sa buiding, inakyat ko ang sunod na palapag. Akalain mong makakatakbo ako nang mabilis sa suot kong heels.

Ako na ang dyosa. My ghaad , nagagawa ko pang magbiro , eh papatayin na ako nang gagu!!!

Nagtago sa mga bakal na pinagpatong patong at sumandal. Hingal na hingal ako, at lakas nnang kabog nang puso ko.
Ngayon lang din ako pinagpawisan nang malamig.