Annem baş ucumda uyuyakalmış. Bense sabahın ilk ışıklarıyla horoz gibi uyanmıştım. Ağrım falan kalmamıştı sadece çok sıkılıyordum.Şiir yazasım geliyordu ya da son ses bir Pretty Reckless Going to Hell dinleyesim vardı.Kısacası ergen triplerine giriyordum fakat 18 yaşımdaydım.Bunları çoktan atlatmış olmalıydım. Ama benim içim ergendi napalım?!
Evet, Aslan'ın ziyaretinden sonra kafam daha da karışıktı.Bunun yanı sıra Güneş'i bir an önce görmek istiyordum.İyiydi fakat görmeliydim.Belki gözlerine sürme sürmemi bile isterdi(!)
Hastane de olduğundan buna fırsat bulamamış olsa gerek.
Of, ne saçmaladım ya!Üstümdeki çarşafları tekmeleyerek attım. Daral gelmişti. Annem bu hareketimle telaşlıca uyandığında neredeyse sandalyeden düşüyordu!
Ah, annem çok sakardı!Kısacası hep sakardı.
-Dikkatli ol!Afedersin uyandırdım seni anne.
Annem gülümsedi ve dağılmış saçlarımı beceriksizce tokaladı.
-Önemli değil oğlum.Ağrın var mı? Doktorunu çağırayım istersen?
Elimi havada salladım.
-Endişelenmeni anlıyorum anne ama bir kaya kadar sağlamım, merak etme.
32 dişimi gösterip sırıttım.Annem kaşlarını çatıp ayaklandı.
- Ben yine de doktoru çağıracağım.Bir yere ayrılma.
Gözlerimi devirmek için büyük bir istek duydum ama yapmadım.Annemin her zamanki endişesiydi.Hem kolumda bir sürü serum vardı nereye gidebilirdim ki?
Annem hızlı adımlarla odadan çıkarken başımı geriye atıp tavanı izlemeye koyuldum.
Kapı açıldığında annem ve doktor geldi sanıp
-Taş gibiyim Mr.Doctor.Bundan emin olabilirsiniz .
Dedim fakat başımı kapıya çevirdiğimde gelenin Selin olduğunu gördüm.Yüzünde anneminkiyle yarışacak bir endişe vardı.
Örgü yaptığı saçları iki yanından sarkıyordu.Elinde büyük bir kutu tutuyordu.
-İyi misin, Aras?
Dudaklarını kemirmeye başlayıp başucumdaki sandalyeye oturdu.
-İyiyiiim!Herkese aynı şeyi söylemekten sıkıldım.
Dedim püfleyerek.Selin hafifçe gülümsedi.
-Dün yanına gelmek istedim ama akraban olmadığım için kabul etmediler.
Gülümsedim.
-Önemli değil, Selin.Zaten dün kış uykusundaymışım gibi uyudum.Ancak sabaha karşı uyandım.
-Eh, bir köstebeğe de bu yakışırdı.
Dedi Selin hafif kıkırdayarak.Sonra burnumu kavrayıp zayıfça çekti.
Eline vurduğumda daha da çok kıkırdadı.
-Çek pis ellerini üzerimden!
Selin beni umursamayıp saçlarımı karıştırmaya başladı.Sürtünme canımı yakmaya başladığında tekrar eline vurdum.
-Olmayan erkek kardeşim gibisin Selin.Diyerek homurdandım.
Ellerini nihayet çektiğinde dilini çıkardı.
-O zaman erkek kardeşin olarak bütün bu pastayı ben yerim.
Dedi kurnazca.Elindeki kutuyu açmaya koyuldu.Pasta mı demişti?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ARAF(Tamamlandı)
Teen FictionTerkedilmişlik, hayatta kalmak için ödenen bedeller ve bolca mizahla başlayan bir aşk... Fark edilmemesi imkansız, aralarında yaşlar ve sosyal sınıflar olmasına rağmen, tensel bir çekim... Entrikalar, şehvet ve aşk oyunları. Araf'takilerin hikayesi...
