One Night of unbearable lust

Chapter 26 (part 2)

I woke up in a white room once again. Isang puting kwarto kung saan ako nakahiga at namamalagi ng mag-isa. I looked around pero nagsimula akong magpanick nang maalala ko kung bakit ako dinala dito sa lugar na toh. I touched my belly, hoping that my baby is still there.

"Duke!" Tawag ko kay Duke pero walang pumasok sa pinto.

I stood up and try to walk pero napansin kong kinabitan pala nila ako ng dextrose kaya hinila ko yun at ibinato papunta sa kama. Kumuha ako ng suporta sa wall haqbang naglalakad ako papunta sa pinto hanggang sa mabuksan ko yun.

Agad na bumungad saakin ang mukha ni Duke. His eyes travelled towards my hand. Alam kong dumudugo yun dahil sa binunot ko ang dextrose doon. His face is obviously worried, it's written all over his face.

"Duke" tawag ko sa kanya pero hinawakan nya ang kamay kong dumudugo.

"Why did you stand up?" Tanong nya at kumuha ng puting panyo sa bulsa tyaka ipinunas sa dugo sa kamay ko.

"Ang anak natin?" I asked.

"Aayusin ko muna itong sugat mo" sabi nya pero kinuha ko ang kamay ko sa pagkakahawak nya.

"Duke ang anak natin?" Tanong ko sa kanya pero tumingin sya saakin na puno ng emosyon ang mga mata nya.

"Caes..."

"Duke naman! Yung anak natin?" Hinawakan ko sya sa balikat at niyugyog kahit na alam kong hindi naman sya gumagalaw sa kinatatayuan nya.

"We're too late Caes, wala na sya" sabi nya at nagiwas ng tingin saakin.

"NO!" sigaw ko at nagulat ako dahil kakamulat lang pala. May kamay na nakapatong sa tyan ko kaya napatingin ako kung kanino galing yun.

I saw Duke, nakakunot ang noo nyang nakatingin saakin. I saw his worry, it's very visible with the look in his eyes.

" Are you okay?" Tanong nya saakin. He softly pull me closer and kissed my forehead.

I am still in shock, sino ba ang hindi? Pagkatapos kong duguin ay nawalan ako ng malay. Mahina ang kapit ng bata saakin at nanaginip pa ako ng hindi maganda. I'm just scared, scared that I might lost my baby. Hindi nga tulad ni Satos pero mas malala pa sa nangayare kay Satos.

Yes, Satos is one of the worse case that happened in my life but if I lost this kid in my womb. I don't know what might happened to me. I've already experienced emotional stress when Satos was missing, how much more stress can a death gave me?

"Duke, yung anak natin..." Bulong ko.

Hindi ko alam kung bakit parang wala akong lakas para magtanong. Pweding dahil sa takot, pweding dahil sa pangamba or pwedi ring dahil sa gulat sa dami nang nangyayare.

"The baby is fine, Caes. All you need to do is to avoid stressful things and persons. The baby is fighting with you kaya pagiingatan ko kayong dalawa." Sabi nya saakin at niyakap ako sa likod.

By the warmth and calmness of his voice ay hindi na ako nagisip ng masasamang mangyayare. I smiled a little, at least my child is fighting to live. I should really protect her because I know, Duke will protect me. Thus protecting me means protecting our child.

"It's great to know that" sabi ko. I looked around and saw Daze sleeping in the couch.

Ang sarap ng tulog nya, maybe my son is tired too. Ilang beses na akong naospital at alam kong lagi syang nagbabantay saakin. He's concerned of my health as well as his baby sis/bro. Well, I know Daze, hindi sya sanay na magkaroon ng kapatid because he is raised alone. But I know how excited he is to have his brother back as well as his new sibling.

"Baby, our son has been very responsible. He's always looking at you when I'm you're still asleep. Hindi pa natutulog si Daze" sabi ni Duke at hinimas-himas ang puson ko. "This little fetus has been a very badass, always making daddy and kuya worried. Mommy is always asleep because of you kid. Bilisan mo lumaki nang makalabas ka na dyan sa tyan ng mommy mo, masyado mo syang pinapahirapan" sabi nya pa na parang pinagagalitan ang anak namin.

He's so cute. Oo may malaking katawan si Duke but that doesn't stop him from being a very caring person to me and our kids. He's such a baby but sometimes he's a husband material.

"I hope you'll be a good boy when you grow up" sabi ko at ipinatong ang kamay ko sa kamay ni Duke na nasa tyan ko.

"Baby, our kid is a girl" sabi ni Duke kaya kumunot ang noo ko.

"He is a boy Duke, trust me" I said pero nagulat ako sa sinabi nya kasunod.

"Damn baby, hindi ko nga masyado sinasagad para maging babae ang anak natin"

I blushed.

<+>

Kinabukasan ay pinayagan na ako ni Duke na umuwi. Grabeng doctor, hindi man lang tumanggap ng ibang pasyente habang nandoon ako sa ospital. Napakairesponsableng doktor as well as responsableng ama at boyfriend.

Talaga naman, may tatlong anak na kami pero di nya parin ako niyayayang magpakasal. Nakakainis na nga eh, kagabi ko pa iniisip kung keylan nya ako papakasalan, nakatulog na ako sa pagiisip pero talaga namang puro negatibong rason ang naiisip ko.

Dumating na ako sa pagiisip na kung ako nalang kaya ang propose para mas mabilis? Pero naisip ko din agad na hindi dapat ako ang gagawa nun dahil kung hindi nya gagawin ay bahala sya. Ang importante ay maging masaya muna kami ngayon kasi baka nga hindi pa ako handa sa pagpapakasal. Masyado pang marami ang mga problema ko.

"Lalaki talaga ang anak natin Duke" sabi ko kay Duke.

Kagabi pa namin pinagtatalunan kung ano ang magiging sekswalidad ng anak namin. Sigurado naman kasi akong lalaki ang anak namin, nangingitim na yung kilikili ko at laging pangit ang pakiramdam ko. Mga sinyales na lalaki talaga ang magiging anak namin pero hindi talaga sya naniniwala. Babae daw anak namin kesyo hindi nya sinasagad para babae.

Baliw talaga si Duke

" C'mon baby, babae nga ang magiging anak natin" sabi nya habang nakasunod saakin.

Nandito na kasi kami sa hallway papunta sa condo unit ko. Binayaran ko na kasi yung condo kay kuya, ako nalang bumili kasi ayaw ko naman pumunta dun sa bahay kasi hindi pa kami okey ni Mama.

"Lalaki nga Duke, maniwala ka nalang" sabi ko pero naririnig ko syang naqgbububulong sa likod ko.

Hinayaan ko nalang sya at naglakad papunta sa unit ko pero nagulat ako nang makita ko si Haldies na nakaupo sa labas ng condo ko at nagbabasa ng magazine. Nakafitted shorts sya at polo-shirt na loose. Mukhang kakabalik nya lang galing probinsya.

"Haldies!" Tawag ko sa kanya at agad na tumayo sya at sinalubong ako ng yakap.

"Caessandra" sambit nya.

"Ano ang ginagawa mo dito? Keylan ka pa dumating?" Sunod-sunod na tanong ko sa kanya. Itinulak ko sya ng mahina at dumistansya sa kanya dahil nararamdaman ko ang titig ni Duke. Seloso pa naman ang doktor hehe.

"I'm here to give you an invitation from the court in LA. I have to travel back to LA and do some things for Satos' case. Read it and please, go back in LA by two weeks. You have to gain Satos' guardianship." Tumingin sya sa likod ko. "Be there too Dr. Clent, your wife-to-be needs you. Bring your sister and sons with you, I'll be going. I'm late for my flight" sabi nya at hinalikan ako sa pisnge tyaka tumakbo paalis

"That man is getting into my nerves" sabi ni Duke pero nakatingin lang ako sa letter na binigay ni Haldies saakin.

 A letter from the court in LA...