Uzay <tamamlandı>

5.bölüm

Media: Gece Korkmaz

Televizyonun karşısına hepimiz toplandık. Mert ve Anıl kızların yanına oturmuştu. Gecede benim yerime oturunca hemen Güneş konuştu

- Eeee hadi Geceyide ısırsana

Dediği şeyi duyunca bian gözlerim fal taşı gibi açıldı. Tabi bizim erkeklerde noluyo lan diye bakıştılar. Hemen açıklama yaptım.

- Kapıyı açmaya giderken yerime oturanı ısırırım demiştimdee...

- Bence paylaşabiliriz? Hem "baby face" yüzüme kıyamazsın heralde??

Diyip dudağını büzünce öpesim geldi. Öpme hissimi hemen bastırıp yere oturdum. Filmi başlattık. Korku filmi seçmişti deniz. Benim bunu izlemeyeceğimi bile bile. Hadi ama kim korku filmlerinden korkmaz ki?

Başlayalı 5 dk bile olmamıştı biranda belimde sıcacık eller hissettim. Arkamı döndüğümde onun kahverenginin her tonunu bulunduran ela gözlerini gördüm. Beni hafifçe kaldırdı ve yanına otutturdu

- Üşüteceksin. Sonra Selma teyze bize kızacak.

Diyip gülümsedi. Bende ona gülümsedim ve filme geri dönmüştük.
O biraz önce beni mi düşünmüştü!! Ahhh teni tenime değerken nasıl bu kadar sakin kalabilirdimki? Umarım kalp atışlarımı duymuyodur...

- Aaaaaa!!! O..... çocuğu bok varda ordan fırladın bi anda.

Diye yakınan Merti duyunca istemsizce güldüm ve tam dalga geçicektimki bi anda ekrana saçma salak bişey çıkınca bende çığlığı bastım

- SİKTİR!!!

Bu sefer herkes gülmüştü. Filme geri odaklandım. Yanımda oturan Gece varken bu çok zordu. Gülünce gamzesi çıkıyordu ve ona dokunmamak için kendimi çok kasıyordum. Film bitmişti.

- amk bi daha asla ışığı kapatmıycam galiba
Diyen Merte güldük

- abi ben acıktım ya?
Diyen Anıla onaylayan bakışlarımı gönderdim. Ekiptende onay gelince yemek yapma kararı aldık. Fakat asıl mevzu korku filminden sonra yemeği hangi yürek yemiş yiğidin yapacağıydı. Mert:

- Abi kusura bakmayında siksen yapmam ben yemek falan. Hele mutfak bu kadar uzakken.

- Valla ben Mert kuşuma katılıyorum, siz yapın biz yeriz
Diyen Güneşe gözlerimi devirdim. Anıl telefonuyla uğraşıyordu. Gerizekalı tuvalete düşürmüştü ce hala bir umut çalışır diye çabalıyordu garibim. Geriye Gece ve ben kalmıştık. Geceyle bakıştık ve Gece ben sonuma hazırım der gibi bana baktı bende gülümseyip mutfağın yönünü gösterdim.

-makarna?

-sos?

-soslu makarna!!

Gülüp işe koyulduk. Ben tencereyi çıkartırken o da makarna seçiyordu. Tenceredeki su kaynadıktan sonra o makarnayı içine nazikçe bırakırken bende domates rendeliyordum. Sosun malzemelerini küçük bir tencerede karıştırdım ve makarnanın pişmesini beklemeye başladık. Gece lavaboya gideceğini söyledi ve gitti.

Tam makarnayı süzüyordumki bir anda ışıklar kapandı.

- MERT AÇ LAN IŞIĞI!!

Ses gelmeyince korkmaya başladım. Benim klostro fobim vardı ve ışıkların sönmesi biraz beni tedirgin etti. Zaten karanlıktan korkardım.

- ABİ BOK VARDA KORKU FİLMİ İZLEDİK!! Aloo kime diyorum açın ışıkları.

Bir anda üstüme doğru karartı yaklaşınca elimdeki kepçeyi kafasına geçirdim.

Ama ben nerden bilebilirdim ki o olduğunu??

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••