23.bölüm

4.1K 226 15
                                    

  Sessiz adımlarla odamdan indim ve hemen askılıktan siyah poları alıp üstüme geçirdim. Sessizce kapıyı kapattıktan sonra anahtarı cebime attım ve alt kata doğru inmeye başladım.
-BÖÖÖ!

-ANANISİİİİİ...

-AHAHAHHAAHHAHAHHAHA!

-Gülme lan herkesi uyandıracaksın! Yürü hadi parkta oturalım biraz hava alır sonra zaten geri gelir uyurum heralde

-Tamam patron,buyrun önden...

    Apartmandan çıktık ve siteye ait olan ama sitede fazla velet bulunmamasından ve tabikii bu saatte kimsenin parkta olmayışından faydalanarak parka gittik ve salıncaklara oturduk. Ben normal salıncağa otururken, Görkem daha çok bebekler için tasarlanan önünde korumalığı bulunan ve asla rahat olmayan salıncağa oturmak zorunda kalmıştı. Yavaş yavaş sallanıyorduk.

-Ne zahmet ettin de polarımı giyip getirdin? E ben alayım onu?

-Pışşşş şşşşşşşııııııık! Bakıyorum sende "ninja kapşumbağa" lı pijamanı giymemişsin?

   Aniden salıncaktan hareket etmesiyle birlikte yeri boylaması bir oldu. Ne güzelde yapışmıştı öyle,böyle 1.80 yatıyo yerde. Lan! Ben ne diyom? Çocuk hala düştüğü yerden kalkmıyo!!

Aha öldürdün taş gibi çocuğu!

Çok sağol içses ya. Susta çocuğa yardım edelim

-Öldün mü lan?

Eyvah öldü işte çocuk. Sesi soluğuda çıkmıyor. Mezar taşına da artık salıncaktan düşerek öldü diye yazdırırlar.

Ay bi sus!! Hemen oturduğum salıncaktan atladım ve yüzünü kendime doğru çevirdim. Allahım başıma bir bu gelmemişti. Şimdide arkadaş katili mi olmuştum? ARKADAŞ... Arkadaşmıydık acaba? Şimdilik bu düşünceyi sonra düşünmek için kenara attım ve Görkemin önüne çöktüm. Kafasını ellerimle ittirerek yüz üstü hale getirdim. Gözleri hala kapalıydı.

Aha gitti dalyan gibi çocuk!

-Gö...Görkem?!
Gözleri kapalı,kafasıda hala kucağımdaydı. Herhangi bir yerinde birşey yok gibi duruyordu. Aklıma gelen fikirle kulağımı burnuna doğru yaklaştırdım ve dinlemeye başladım. Ne kadar zekiydim değil mi? Normal insanlar nabız falan yoklar ben çocuğa yaklaşmış nefes alıyormu dite dinliyorum. Lan alt tarafı salıncaktan düştün,ölme ya nooluur? 10 saniye falan dinlemeye çalıştım. Hiç nefes almıyordu!
 
Hızlıca bileğini tuttum ve şu nabız mıdır nedir? O şeyi ölçmeye çalıştım.
Bir anda siteyi  koca bir kahkaha kapladı.

-HAHAHHAHAHA!!!

Anını... bu numaramı yapıyordu yani? Has....

Bügünde rezil oldun Ay.

Zaten sende haklı çıkmadan içses!

-Ay valla dayanamıyorum. Kızım "öldün mü lan?" Demek ne ya? Ay bak aklıma yine geldi... Birde eğilmiş nefes almıyor bu diyor.

Hassiktir! Dışımdan mı konuştum!!

-E almıyodun nefes falan?

Evet Ay burdan devam et sonrada birşeyleri araya sok ve bu işten sıyrıl.

-Salak nefesimi tutuyodum!

Vay anasını bu çok mantıklı!

-AHAHAHAHAAHHAHAHAH!!!!

-YAVRUM GECENİN BU SAATİNDE BU SES NE? YARIN İŞE GİDECEKLER VAR! SİZİN ANANIZ BABANIZ YOK MU? BU SAATTE RAHATSIZ EDİLMEMESİ GEREKİLDİĞİNİ SİZE SÖYLEMİYORLAR MI?!

Görkemle birbirimize baktık ve "şimdi sıçtık" bakışı attık. Arkadaki teyze hala birşeyler söylerken

-Görkem kaç yoksa Ayten teyze bizi yer!

Görkemle aynanda koşarak parktan uzaklaşmaya başladık. Tek hesaplayamadığımız şeyse Görkemin kafasına atılan terlikti.

-Ahhh! İşte bu acıttı. Lan keskin nişancı mı bu?

-EVLADIM TERLİĞİ GERİ AT YENİ ALDIM ONU!

-Yok ya teyze? Önce kafama at sonra "evladım" de?

Kulağına doğru fısıldadım.

-Görkem bence kaşınma.

Ve bir terlik daha bu sefer Görkemin bacağına gelince, Görkem teslim olur bir şekilde kollarını yukarıya kaldırdı ve yukarıdan ona uzatılan sepetin içine terlikleri koyduktan sonra

-Ayten teyze demek ha? Ben babama söyleyeyimde onu askeriyeye alsın keskin nişancı olarak, kadında şahin gözü var valla!

•••••••••••••••••••••••

Kısa ama hoş.
Sizleri çok seviyorum.

Uzay  <tamamlandı>Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin