FİNAL

3.8K 159 43
                                    



4 Yıl Sonra

Aradan 4 yıl geçmişti. O vurulmadan, o acıdan, o doğum günümden 22 yaşındaydım. Gece denen şerefsiz hapse atılmıştı. Deniz ise arkasından başka biriyle sevgili olmuştu. En önemlisi de ben tam 2 hafta önce mezun olmuştum. Şu an ise gelin odamdaydım.

Görkemle bu zamana kadar hem ağlayıp hem de gülerek gelmiştik. E ikizimle İremi de unutmayayım. Onlar  hemen sevgili olmuşlardı ki benim emeğim çoktu bunda. Muhteşem bir görümceydim vallahi. Bizden hızlı çıkmışlardı ve hemen evlenmişlerdi  ve şu an ikizleri vardı.
Biri kız diğeri de erkekti. Aynı bizim gibilerdi. 2 yaşındalardı ve İrem tekrar hamileydi. Durmuyorlardı ;)

Mert ile Güneş de hâlâ sevgililerdi ve Mert Güneşe bizim düğünümüzde evlenme teklifi edecekti. Hayatımın en güzel zamanlarıydı şu an. Sevdiklerim yanımdaydı. Küçük sincaplarım-ikizler- yanımdaydı. Daha ne olsundu.

Gelin odasında gelinliğimi İrem düzeltmeye çalışıyordu.
-"İrem eğilip durmasana kız. Bak çocuğa bir şey olucak." Dedim. O göbeği katlandıkça fenalık basıyordu bana.

" Ya Ay bir rahat vermedik ya. Hem benim paşam rahat bir şey olmaz bize." Dedi elbisesini düzeltip.

"Tamam tamam. Güneş nerede kaldı" der demez kapı açıldı ve muhteşemliği ile Güneş içeri girdi. Acayip güzel olmuştu. O derin yırtmaçlı göğüs dekolteli elbiseyi sırf Merti kıskandırmak için giymiyorsa.

Ay'ın Gelinliği

İrem'in Elbisesi

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

İrem'in Elbisesi

Güneş'in Elbisesi

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Güneş'in Elbisesi

"Ay çok güzel olmuşsun ama  sen

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


"Ay çok güzel olmuşsun ama  sen. Melek gibisin" dedi. Gözüm yaşlı ona baktım. Ona sarılırken.

"Beni koca göbeğimle görmüyorsunuz ama Güneş Hanım. Oğlum üzülüyor. Seninde gözün sulanmasın Ay ya. Bu kaçıncı ağlayış makyaj yaptırman için bekleyemem valla"Dedi sonlara doğru sesi yükselirken.  Güneşle birbirimizden ayrılırken güldük.

"Ah benim miniğim çok güzel olmuşsun ama sen" İreme ilerlerken güldü ve İremin karnına öpücük bıraktı ve İreme sarılabildiği kadar sarıldı çünkü İremin göbeği izin vermiyordu.

"Sonunda aklına geldik ama affettim." Dedi ve ayrıldılar.
"Anıllar gelicekmiş birazdan sincaplar rahat durmuyormuş" dedi gülerek İrem.

"Ah acaba nasıl o kadar uzun süre yanına gelmediler" diyip güldüm. Ah sincaplar çok akıllılardı ama annelerine aşık çocukları o yüzden pek ayrılamıyorlardı.

Kapı çaldı hemen içeriye Anılla ikizler girdi.
Arınla Arya annelerine pıtı pıtı koşup sarıldılar. Anılın bana dönmesiyle göz göze geldik.

"Benim güzel ikizim evleniyor ha" dedi ve bana sarıldı.
"Bu kadar güzel olacağını düşünemiyordum Ay" geri çekildi.

"Ben her zaman güzelim" diyip öpücük attım.
"Görkem nerede?" Şimdiye kadar onun gelmiş olması lazımdı çünkü.

"Mert onu tutmaya çalışıyordu. Adam sana kavuşmak için dakika sayıyor". Dedi kaşlarını çatarak. Beni vermek istemiyordu. Anlıyordum. Çünkü bunca yıl birbirimizden hiç ayrı evde kalmamıştık bile o evlendikten sonra da hep onlardaydık her gün görüşüyorduk. Şimdi sanki ayrılıcakmışız gibi davranıyordu.

"Anıl. Yapma ama. Bize geliceksiniz zaten. Bak biz size nasıl geliyorduk?" Dedim.
"O ayrı bu ayrı Ay. Evleniceksin. Başka bir soyadı alıcaksın. Artık tamamen kadınsın. " dedi hüzünle.

"Ya üzülme ikiz. E Görkemle iyi anlaşıyorsunuz zaten eminim bizim evden çıkmazsınız." Diyip güldüm. O da gülerken ikizlerde bir yandan bağırışıyorlardı. Ah sanki doğru düzgün konuşabiliyorlarmış gibi. Kendi dillerince.

Kapının çaldı ve içeri o yakışıklılığı ile Görkem girdi ardından da Mert. Diğerleri odadan çıktı ve bizi Görkemle yalnız bıraktılar. Tutulmuş gibi bana bakıyordu.

"Görkem" diyip elimi gözlerinin önünde salladım. Salladığım elimi tutup öptü.
"Harika olmuşsun Sevgilim." Gülümseyip "sende" dedim. O cidden fazla yakışıklı olmuştu.

"Bana kavuşmak için dakikalar sayıyormuşsun bakıyorum" dedim gülerek. "Sana kavuştum ama bu ayrı bir kavuşma. Resmi. Yoksa ben sana bundan 5 yıl önce zaten kavuştum." Dedi.

"Tekrar aşık oldum sanırım" diye mırıldandım. "Ol sevdiğim ol." Dedi. "Herkes bizi bekliyor hadi gidelim" diyerek kolunu uzattı. Koluna girip gelin odasından çıktık. Salondan  müzik ve alkışlar eşliğinde nikah masasına geçtik.

Gözlerim bizim bizimkilere kaydı. Mert Güneşe kızgın kızgın bakıyordu. Güneş amacına ulaşmıştı. Anıl ve İrem ise İremin kucağında Arın Anılın kucağında Arya ki İrem Arını nasıl almıştı bilmiyorum ama bir eli de karnındaydı ah bitiyordum bu aileye.

Annemle babama döndüm o kadar mutlulardı ki. Gülümsedim onlara.
"Evet hazırsak başlıyorum" dedi nikah memuru. Kafamızı salladık.

"Bugün sizlerle bu iki gencimizi mutlu sonsuzluğa kavuşturucaz. Siz  AY IŞIK Hanımefendi GÖRKEM SARAÇ Beyefendiyi eş olarak kabul ediyor musunuz?"

Hiç beklemeden "EVET" dedim. Çünkü beklemeye gerek yoktu.

"Peki. siz GÖRKEM SARAÇ beyefendi AY IŞIK hanımefendiyi eş olarak kabul ediyor musunuz?"

Görkem bana dönüp "EVET" dedi.

"Siz şahitlerde kabul ediyor musunuz?" Dedi ne ara masaya geldiklerini bilmediğim İrem ve Anıla baktım.
"Evet" dediler.

"Bende başkanımızın bana vermiş olduğu yetkiye dayanarak sizleri eş ilan ediyorum. Gelin hanım tekrar adınızı ve soy adınızı alabilir miyim?" Dedi nikah memuru.

"AY SARAÇ" dedim ve gülümsedim. Herkes alkışlarken "Gelini öpebilirsiniz" dedi Nikah memuru.İremin ayağına bas seslenmeleri ile ayağına bastım. Görkem gülerek baktı ve ayağıya kalktı duvağımı açıp alnımı öptü. Tekrar alkışlar geldi ve dansa geçtik.

"Her şey için teşekkürler Bitanem" dedi Görkem aşkla bakarken.

"Her şey için teşekkürler sevgilim" dedim.
Dans ederken düşünüyordum. Ben bu adamı bulmuşum da ne gibi bi iyilik yapmıştım. O hayatımdaki en iyi erkeklerden biriydi.

İşte bizim de hikayemiz böyleydi. Anonimle başladı. Ama esas oğlana değildim anonim. Sonra gerçek aşkı buldum. Ve mutluydum.

Evli ve Mutlu sıra Çocuktaydı.

•••••••••••••••••••••••••
Evet evet eveeeeet işte bizim ekibin hikayeside burada sona erdi. Demeyi isterdimki iki tane özel bölümümüz olacak. Evet çoook geç oldu biliyorum fakat bazı nedenlerden yazamadım. Aslında bu bölümüde ben yazmadım,yazamadım,bir türlü başaramadım.

Evet bu bölümü kendi zamanını bize ayırarak bize bu bölümü bahşeden minik yazarımız için teşekkür alalım

Teşekkürler atamaninkizi  teşekkürler❤️❤️❤️

Uzay  <tamamlandı>Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin