"eee biraz daha bahsetsene." renjun ilk dersten beri sürekli ne yaptıklarını ve nasıl olduklarını sorup duruyor, donghyuck'u sıkıştıracak bir nokta elbet buluyordu.
"aynı şeyleri dinlemekten gerçekten sıkılmadın mı?" diye sorusunu yönelten donghyuck cidden arkadaşının bu heyecanını anlayamamıştı.
"gruptaki diğer kişiler hakkında az çok fikrim oldu tabii ama jeno'dan hiç bahsetmiyorsun."
donghyuck, renjun'in muzip bakışlarına aldanmayarak sırasındaki matematik kitabına döndü.
"ne anlatayım ki? ben de çözmüş sayılmam." yaptığı işlemleri silerken devam etti "çok samimi yaklaşıyor ama bunu grupta olduğum için yapıyor, o grup sanki hayatının dönüm noktası olacak şekilde davranıyor."
renjun sözünü keserek "ve bu da senin hoşuna gidiyor değil mi?"
donghyuck ağzını açıp bir şey diyecekken sınıfa giren matematik hocası renjun'i, donghyuck'tan gelecek olan büyük bir azardan kurtarmıştı.
bir süre sonra ise donghyuck dersi dinlemeyi bırakıp düşünmeye başlamıştı. herkesin gözündeki popüler çocuğun ona karşı sıcak davranması, sevilmeyen bir çocuk olan donghyuck için tabii ki mükemmel bir şeydi.
ama buna aldanmak istemiyordu. muhtemelen sene sonundaki yarışma sonucunda sonuç ne olursa olsun unutulacaktı. içinden geçirdiği bu hissi susturmak istiyor ama yapamıyordu.
ders bittiğinde ise uyuklayan renjun'i rahatsız etmeden sıradan kalkmış elini yüzünü yıkayıp kendine gelme amacıyla tuvalete ilerlemişti.
tuvaletin kapısını açıp içeriye girmesiyle yanından kapıya doğru ilerleyen üst sınıftaki jimin'in ona kibirle bakıp geçmesi bir olmuştu.
ne olduğunu anlayamayan donghyuck, bakışlarını öbür tarafa çevirdiğinde gözlerinden adeta alev çıkan bir jeno görmeyi beklemiyordu.
bir şey diyemeyip yerinde kalmıştı. jeno muhtemelen geldiğinin farkında bile değildi. bu yüzden soru sorup onu daha fazla sinirlendirmek istemezdi.
jeno ile göz göze geldiklerinde ise kendisine sorar ve masum bakışlarla bakan donghyuck'u görünce biraz olsun kendine gelmiş ve hızlıca elini yüzünü soğuk suyla yıklamıştı. aynı şekilde donghyuck ellerini yıkarken kendinde soracak cesareti bulmuştu.
"bir sorun mu var?" jeno sadece nefes verip başını iki yana sallamıştı. konuyu aşırı merak etmesine karşın jeno'nun tek bir kelime bile etmemesi onu daha da sessizleştiriyordu.
jeno ise bilerek sessiz kalıyor, kimsenin moralini bozmak istemiyordu. bildiği tek bir şey vardı o da sadece yarışmanın olduğu gün seslerini en güzel şekilde duyurabilmek.
"endişelenmene gerek yok. ders başlayacak zaten sınıfına git." jeno'un dedikleriyle ikna olmayan donghyuck, kendini tutamamıştı.
"pekâlâ, şimdilik gidiyorum ama paylaşmak istersen buradayım. birbirimizi çok tanımasak bile aynı gruptayız artık birbirimizden haberdar olmamız gerek."
bu dediklerine kendi bile inanmayan donghyuck, jeno'nun bir şey demesine fırsat vermeyerek tuvaletten çıktı ve hızlı adımlarla sınıfına ilerledi.
sınıfa girdiğinde eli ayağına dolaşmıştı. renjun'in hâlâ uyuyor olması biraz olsun işine gelmiş, soru yağmuruna tutulmamıştı.
endişeli bakışlarla dersi takip ediyordu ama aklı tuvalette olanlardaydı. ikisinin arasında ne geçtiğini çok merak ediyordu ve eninde sonunda öğrenecekti.
![](https://img.wattpad.com/cover/213080171-288-k421615.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
dolce, nohyuck
Fanfic"gözlüklü!" "..." "arkadaşım senden hoşla-" 「lee jeno 🖇 lee donghyuck started-010220 finished- for ☁️ @mybaechan 」