Su nasıl akıp giderse nehirlerden, ateş nasıl alevlenirse tek bir kıvılcımla, rüzgar nasıl eserse usul usul, kalbimde öylesine korkuyordu işte.
Tam bir hafta boyunca korkularımdan kaçtım. Acar'dan kaçtım. Beni görmesin diye okula gitmedim. Mesajlarına bile bakmadım.
Aylarca o'ndan duymayı beklediğim cümle sanırım kalbime dokundu. Ben hiçbir zaman böyle olacağını düşünmemiştim.
Ben hep kendi çaresizliğime güldüm. Gece'lere ağladım. Çünkü hep biliyordum. İmkansızdık biz.
Evet ben bu cümlenim hayalini kurdum. Fakat ben sonrasını hiç düşünmedim.
Sanırım biraz da korktum.
Mesela şimdi ne olacak? Ne yapmam gerekiyor? Mesaj atmalı mıyım ya da belki de aramalıyım. Sevgili mi olmalıyım o'nunla yoksa unutmalı mıyım o'nu?
Sevgili olursak ve... Ya kırarsak birbirimizi? Ne olur o zaman bize?
Ben olacaklardan korkuyorum. Kalbimden, duygularımdan korkuyorum.
O an günler sonra beni düşüncelerimden çıkaran tek şey yine telefonuma gelen bildirim sesiydi. Mesaja girmeden, mesaj panelinden okudum bana yazdığı cümleleri.
Acar: Çok oldu kalbim seni görmeyeli.
Acar: Susuyorsun hep. Biliyorum korkuyorsun. Bende korkuyorum Devin.
Acar: Ama korkularımızın üzerine gitmemiz gerekmez mi?
Acar: Çünkü ben olacak her şeye hazırım Devin.
O an gelen cesaretle girdim mesajına. Ve yine aynı cesaretle yazdım cümlelerimi.
Devin: Yarın buluşup konuşalım.
Devin: Sanırım artık kaçamayacağım Acar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yıldızları izlesek mi beraber? ~Texting~ (TAMAMLANDI)
Short Story0554*******=Geceleri ay'ı ve yıldızları gündüzleri güneş'i ve seni izlemek çok hoş. Acar=Anlamadım? 0554*******=Sen diyorum herşeyim olur musun? Acar=Kimsin? 0554*******=sana çok yakın ama bi' o kadar uzak bir anonim...