Yıldızları izlesek mi beraber? ~Texting~ (TAMAMLANDI)

41. Bölüm

Final'in ilk adımını atıyorum. Bu 1. Partı gibi düşünün :)

Kulağımda ruhumu dinlendiren bir müzik, elimde telefonum öylece yürüyorum sahil yoluna.

Gece olmuş ve biz gece'de buluşacaktık. Yolun karşısında, denizin önünde ayakta ve denize bakıyor sevgilim. Daha kimse gelmemiş. Büyük ihtimalle yoldalar.

Acar beni görmüyor ama ben o'nu görüyorum. Adımlarımı yavaş yavaş atıyorum zamanı durdurmak için.

Sadece bir an için gözlerimi kapatıyorum yürürken. Huzur... Sanırım bu huzur'un tanımıydı.

Sevdiğime gidiyordum. En iyi huzur buydu sanırım.

Gözlerimi açıyorum bir korna sesiyle. Bana doğru hızla gelen siyah bir araba görüyorum. Yavaşlayamıyor. Bense kıpırdayamıyorum yerimden.

Anın şokunu atlatamadan her şey bitiyor. Ben bitiyorum. Aşkımız bitiyor. Ben dünyadan siliniyorum. Ve kimse gözyaşı dökmüyor.

Dünya benim için ağlamıyor. Ve yağmur yağmaya başlıyor. Ama nasıl şiddetli...

Demiştim ya öleceklerini bile bile yağmaya devam ediyorlar diye...

Bugünde benim için yağıyor sanki her bir damla. Sanki beni uğurlamak için.

Söyleyecek tek bir cümlem bile kalmadı. Zorlukla araladım gözlerimi acı çekerken. Etrafımda telaş içinde insanlar ve sesimi bile duymayan, hâla denize bakan Acar.

Kanlar içinde yerde yatıyorum. Gözlerim sevdiğimin üzerinde. Ölmeden son bir kez daha görebilmek için.

O an... sanki hissediyor. Bir an da dönüyor arkasını. Beni görüyor.

Size yemin ederim ki o an ben ölmüyorum. Acar ölüyor ve ben o'nun ölümünü izliyorum.

Yıldızların altında ölüyoruz.

Bir kitapta okumuştum. Çok hoşuma gitmişti.

Ve bir kurşun,
Birinizi vurmak için.
Ve bir kurşun,
Hepinizi öldürmek için.

Tam şu an o noktadaydık işte.

Acar'ın acı içinde yanıma gelişini izliyorum. Canımın yandığını hissetmiyorum ama o'nun canının yandığını hissedebiliyorum.

Diz çöküyor yanımda. Susuyor. Kelimeleri tükenmiş gibi sadece adımı sayıklıyor.

Sevdiğim... Beklediğim...

Gözlerinin önünde öleceğim için özür dilerim.

"Devin!"

"DEVİN!"

O adımı söylüyor oysa ben sesimi bile çıkaramıyorum.

Zorlukla, son kalan gücümle fısıldıyorum sadece. "Söz verdiğim gibi," nefes alıyorum. "Yağmurun altında," yine bir nefes. "Seninle," gözümden bir damla yaş akıyor. "Yıldızları seyrediyorum."

"Devin!"

"Ağlama... Ağlamanı sevmiyorum." Elimi uzatıp gözyaşlarını silmek istiyorum ama olmuyor. Hayat beni ondan koparıyor ve ikimizde bir şey yapamıyoruz.

Etrafımızda bizi izleyip ambulansı arayan onlarca insan var ama biz onları görmüyoruz bile.

"DEVİN! KAPAMA GÖZLERİNİ." Gözlerimi kapattığımın bile farkında değilim oysa ki.

"YARDIM EDİN!" O'nun acı dolu çığlıkları dolduruyor kulaklarımı.

"Acar." Buruk bir gülümsemeyle yüzüme bakıyor.

"Şşh yorma kendini. İyi olucaksın tamam mı?"

"Acar."

"Devin yorma kendini. İyileşince söylersin her şeyi." İkimizde ağlıyoruz. Ve ikimizde gerçeklerin farkındayız.

Tek fark ben kabullendim. O kabullenemedi.

"Seni seviyorum." dedim tek nefeste kabullenmesi için.

"Seni seviyorum. Seni çok seviyorum. Ya biz daha evleceğiz tamam mı? Düğünümüzün hayalini kuracağız seninle." Gözyaşları arasında anlatıyor bana hayalini.

"Esma söyledi sen hep bir kumsal düğünü istermişsin. Hayal etsene bizi. Bir kumsalda. Senin üzerinde naif bir gelinlik. Çok güzel görünüyorsun."

"Sende çok yakışıklı olmuşsun. Gözümden kaçmadı." Gülüyor.

"Senin başında çok güzel bir taç var. Melek kanatları var üzerinde. Sana yemin ederim o kadar yakışmış ki sana."

Nefes alamadığımı hissediyorum. Acar anlatmaya devam ediyor ağlayarak.

"Onur ve Burak yine her zamanki gibi birbirlerine laf sokuyorlar. Kızlar selfie derdinde. Biz gülerek onları izliyoruz."

"Acar." diyorum nefessiz kalarak.

"DEVİN! YALVARIRIM NEFES AL YALVARIRIM."

"Beni," diyorum. Ama öksürüğüm kesiyor sözümü. Kan kusuyorum sanki. "Unutma."

Gözlerim istemsizce kapanıyor. Korktuğum karanlık beni içine çekiyor. Ve ben o karanlığa girmeden önce o'nun sesini duyuyorum son kez.

"Yıldızlar bizi izliyor. Aç gözlerini bak."

Ben ölüyorum. Acar'ın da benle öldüğünü bilerek...

siyahincisii linç etme beni olur mu?

Onlara yakışacak en güzel final böyle olmalıydı. Devamı da var zaten burada bitmiyor.

...