Yıldızları izlesek mi beraber? ~Texting~ (TAMAMLANDI)

39. Bölüm

Sevgili Günlük

Hayat bazen seni farklı yollara sürükleyebiliyor. Ben nereye ve nasıl sürükleneceğimi bilmiyorum. Öylece savruluyorum rüzgarda. Yeşeren her bir umudum, gün geçtikçe bir çiçek gibi soluyor. Ölüyor.

Bir ses fısıldıyor kulağama. Kimin sesi kestiremiyorum. Bu yaşayan ben miyim onu bile bilmiyorum. Sahi, ben yaşıyor muyum? Zaman nasıl akıp gidiyor bilmiyorum. Kabuslarım ne zaman son bulacak onu da bilmiyorum.

Benim bildiğim tek bir şey var. Ben belirsizliklerle dolu bir yerde belki de rüzgarın beni alıp götürdüğü bir kaf dağında yaşıyorum...

Bir kez daha kapattım günlüğüm kapağını. Ve bir kez daha her gün olduğu gibi derin bir iç çektim yağan yağmuru izlerken.

Yağmurun damlalarına baktım uzun uzun. Ne güzel de süzülüyorlardı havada. Ama yere de çakılıyorlardı aynı zamanda. Ölüyorlardı. Ama buna rağmen binlerce damla bunu bile bilr yağmaya devam ediyordu.

Sanırım bu şehri sevdiklerindendi bu inatları. Sanırım birbirlerini yalnız bırakmamak içindi ölümü göze almaları.

Yağmuru izlemey daldığım sırada telefonuma gelen bildirim sesiyle gülümsedim. Kim olduğunu biliyordum. Ne yaptığını da...

Gece'm: Yağmuru izliyorum... Senin gibi.

Gece'm: Devin?

Ay'ım: Efendim?

Gece'm: Yarın. Akşam saatlerinde.

Ay'ım: Söyleyecek misin artık"

Gece'm: Yağmur yağsa bile yıldızları izleyelim mi?

Gece'm: Buna gerçekten ihtiyacım var. Sana ihtiyacım var.

Ay'ım: Yarın. Akşam saatlerinde.

Ay'ım: Seninle yıldızları seyredeceğim. Yağmur yağsa bile...