ŞAH-MAT

13. Bölüm

Ayrılık vakti gelmiş midir acep...

Birkaç saniyelik sarılmadan sonra
Gozel kendini çekerek Prens'ten ayrıldı.

Kendide az önce ne yaptığına anlam verememişti. Adeta bir güç onu itmiş sarılmasını sağlamıştı.

"Peki şimdi durumu nasıl?"

"İyi değil"

"Kim neden ona böyle birşey yapmış olabilir?"

"Bilmiyorum ama Saray'ın her köşesine asker yerleştirdik ve tüm hizmetciler sorguya alındı."

Gozel tedirginlikle "Peki ben"

Anlamayan gözlerle Gozel'e bakan Prens "Sen ne?"

"Ben yarın gidicek miyim?"

"Sana söz verdim ve götürücem seni."

Gideceğini duyan Gozel mutlulukla "Sağol " dedi

Bunu hiç beklemeyen Prens aniden Gozel'e dönerek bişey söylemek istedi ama tekrar dönüp koltuğa oturdu.

Gozel aklına gelen hizmetci ile "Bir sorun daha var."

"Ne sorunu "

"Şey buraya bir hizmetci girdi ve beni görünce de bende onu bayılttıp şu odaya koydum."

"Sen nasıl bir kızsın."

Prensin ne demek istediğini anlamayan Gozel, sinirle

"Nasıl yani?"

"Diğer kızlar süsten başka bişey bilmezler ama sen farklısın. Onlara hiç benzemiyorsun."

"Buna mecburum"

"Neden mecbursun."

"Böyle olmasaydım Zalim Hazard Kralının askerlerinden kendimizi nasıl korurduk."

Gozel'in ne söylemek istediğini anlayan Prens, başını eğerek.

"Haklısın" dedi

Prensin kendisine hak vermesine şaşıran Gozel

"Yani bana hak mı veriyorsun. Bir Hazard'lı bir Timurlu'nun haklı olduğunu söylüyor. "

Prens ayakta olan Gozel'e eliyle yandaki koltuğu işaret  edip "Ayakta durma gel otur."

Gozel geçip yandaki koltuğa oturunca Prens,"Ben haklı olanın arkasında dururum. Kim olursa olsun."

Daha da şaşıran Gozel "Neden peki baban olacak adama destek veriyorsun. Neden ona karşı çıkmıyorsun?"

Sıkıntıyla nefes veren Prens "Ben Krala birkaç kez söylemedim ama beni dinlemedi hem iki halkın neden  düşman olduğunu bile bilmiyorum."

"Ne yani sen bişey bilmiyor musun?"

"Hayır sorabileceğim kimse yok. Annem ben on yaşındayken öldü. Hizmetcilerden kimseye de sormadım. Sorsam bile cevap almazdım."

Prensin annesinin öldüğünü söylerken ki yüz ifadesi Gozel'in içini yakmıştı. Dolan gözlerle, "Benimde annem ben çok küçükken vefat etti. Babam da bir ay oldu."

Prens'in de aynı şekilde Gozel annesinin ve babasının öldüğünü söylerken ki sesinin titremesiyle ve gözlerinin dolmasıyla içi yanmıştı.

Daha fazla dayanamayan Gozel , gözyaşları akmaya başlamıştı.
"Ne olur yarın gidiyim buradan. Ailemi özledim."

Prens Gozel'in gözyaşlarına dayanamayarak "Tamam sen ağlama yeter ki  söz götürürüm seni."