defending the dark • dramione (türkçe çeviri)

unexpected events

(düzenlenmedi)

4 AY ÖNCE

Hermione Granger kasvetli ofisine girdi ve iç çekerek masasına oturdu. Sabah olan yoğun duruşmasından dolayı başı zonkluyordu ve bitkin düştüğünü hissediyordu.

Bakanlık tarafından atanan bir Savunma Engizitörü olarak, mahkemede uzun, stresli günlere yabancı değildi. Neredeyse bir yıldır Bakanlık'ta Savunma Engizitörü olarak çalıştığı için, vergi denemelerinden payını görmüştü. Her zaman ondan çok şey istemişlerdi ve bugünde bir fark yoktu.

Hermione, Hogwarts'tan çıkıp Sihirli Kanun Uygulama Departmanı'ndaki işini kabul etmişti, izin verileceğini umarak özellikle ev cinleri olmak üzere, duyulmayanlara ve kötü muameleye maruz kalanların sesi olacaktı. Fakat bu, zamanının çoğunu Voldemort'un yenilgisinden sonra tutuklanan ve yargılanan kara büyücüler akınını, Ölüm Yiyenleri savunmak için harcadığı anlamına geliyordu. Durumun hala pek farklı olduğu söylenemezdi.

Hermione saçlarını sabahtan beri taktığı büyük tokadan kurtardı. Kestane rengi uzun saçları düz tutamlar halinde sırtına düştü. Mahkemeye çıkacağı her zaman şekle gelmeyen saçlarını bol Sleekeazy ile düzeltmek için zaman ayırdı. Hermione, asi buklelerini sevmeye başlamış olsa da, bazı Savcılık Müfettişlerinin, görünüşüne saldıracak kadar alçalmakta vakit kaybetmeyeceklerini ve bunun karşılığında güvenilirliğini zedeleyeceğini keşfetmişti.

Giydiği sıkı kabarık elbise ve sabahki dava, kafasını zonklatmıştı. Hermione ellerini şimdi serbest kalan saçlarından geçirdi ve gerginliğini azaltmak için ensesine masaj yaptı. Ağrısı azaldı ama tamamen geçmedi.

Hermione tekrar içini çekerek, çekmecesinden öğle yemeğini çıkardı. Sandviçini açtıktan sonra masasındaki büyük, gri dosyayı eline aldı. Bir sonraki görevi. Sihir Bakanı Kingsley Shacklebolt tarafından oraya yerleştirildiğine şüphe yok.

Bir lokma yemek yerken, bir sonraki davasının sonuncusundan daha az zorlayıcı ya da en azından daha az düşmanca olmasını umdu.

Klasörü açtığında, adını okuduğunda ve kendisine atanan müşterisinin resmini gördüğünde donup kaldı.

Draco Lucius Malfoy

Birkaç kez gözlerini kırptı. Elbette kafayı yemişti.

Ama hayır, inanmadığı kelimeleri resim doğruladı. Hareketli fotoğrafta, gri bir Azkaban üniforması giymiş, üzerinde adı ve mahkûm kimlik numarası yazılı bir pankart tutan çok hoşnutsuz bir Draco Malfoy ona ters ters bakıyordu. Resimdeki Draco korkunç, bitmeyen bir döngüde önce iki yana, sonra tekrar öne döndü.

Hermione dosyayı sertçe kapattı ve koltuğuna yaslandı ve elini gözlerinin üzerine koydu.

Bu bir hata olmalı. Onun temsilcisi olmam mümkün değil.

Hermione daha önce şahsen tanıdığı kimseyi temsil etmemişti. En fazla Hogwarts'tan sınıf arkadaşlarının birkaç ebeveyni, ama doğrudan tanıdığı kimse yoktu.

Draco Malfoy tamamen farklı bir hikayeydi. Sadece onu tanımakla kalmamıştı, aynı zamanda çok çalkantılı bir geçmişleri vardı. Okuldaki zamanının çoğunda ona ve arkadaşlarına zorbalık yapmıştı ve Hogwarts'ın müdürü Albus Dumbledore'un ölümünde önemli bir rol oynamıştı.

Sanki bunlar Hermione'nin Draco Malfoy'u tekrar görme düşüncesinden nefret etmesi için yeterli değilmiş gibi, birkaç yıl önce o, Harry ve Ron birlikteyken, biraz isteksizce de olsa, onu ailesine tanıttığı gerçeği de vardı. Snatchers tarafından Malfoy Malikanesi'ne götürüldü.

Draco'nun deli teyzesi Bellatrix Lestrange, Hermione'ye oturma odasında işkence yaparken, Draco ve ailesi orada durup izliyorlardı. Şimdi de o adamı savunması mı gerekiyordu? Bu düşünce kanını donduruyordu.

Hermione dosyayı yeniden açtı, sonra eski düşmanının resmini inceledi. Sonunda yaptığı kötülüklerden sorumlu tutulduğu gerçeğinden küçük bir zevk aldı.

Hermione, Draco Malfoy'u en son Hogwarts Savaşı'ndan sonra görmüştü. Voldemort'un ölümünden sonra onu ve anne babasını okulda bir araya toplanmış, kutlama ve yasın ortasında korkulu ve yersiz şekilde görmüştü.

Ondan sonra nereye gittikleri hakkında Hermione'nin hiçbir fikri yoktu. Günler sonra Lucius, Narcissa ve Draco Malfoy'un tutuklanması için emir çıkarılmış ve tüm aile ortadan kaybolmuştu. Şüphesiz ki korkaklar gibi kaçmak ve saklanmak için servetlerini ve soy avantajlarından geriye kalanları kullanmışlardı.

Neredeyse üç yıl boyunca gizli kalmışlardı ve Hermione, birkaç ay öncesine kadar Gelecek Postası'nda hepsinin Fransa'da tutuklandıklarını yazmasına kadar bu korkunç aileyi nadiren düşündü.

Lucius Malfoy, suçlarından dolayı hızlıca yargılandı ve Azkaban'da ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı. Birkaç gün önce Narcissa Malfoy'un davası başlamıştı ama Hermione henüz kararı öğrenmemişti.

Draco Malfoy, ailenin tutuklanmasından bu yana Azkaban'da tutuluyordu ve şimdi görünüşe göre duruşma sürecine başlamak üzereydi. Hermione tekrar resmine baktı. Birkaç önemli farklılık dışında, Hogwarts'ta tanıdığı aşağılık çocuğa hala ürkütücü bir şekilde benziyordu.

Birincisi, artık bir oğlan gibi değil, daha çok bir erkek gibi görünüyordu. Elmacık kemikleri ve çenesi çok daha belirgindi, yüzünün sivri köşeleri daha az vahşi ve daha erkeksi görünüyordu.

İkincisi, saçları okul yıllarında çoğunlukla kullandığı gibi iğrenç bir şekilde geriye taranmamıştı. Bunun yerine, solgun ve dümdüz şekilde anlından soğuk gri gözlerinin hemen üzerine düşmüşlerdi.

Ve son olarak, üçüncü ayrım o gözlerdeydi. Hatırladığı gibi hâlâ kızgın ve nefret dolu görünüyorlardı ama o tanıdık küçümseme duygusu gitmişti. Bunun yerine korku yerini almıştı.

İyi. Hayatını Azkaban'da geçireceğini biliyor ve çok korkuyor.

Hermione, uzun dosyanın diğer önemli ayrıntılarını okumak için bakışlarını resimden ayırdı.

Draco Malfoy... yirmi yaşında... Hogwarts Cadılık ve Büyücülük Okulu'nun eski öğrencisi... hiç mezun olmadı. Üç kez cinayete teşebbüsle suçlandı... iki kez Cruciatus Laneti kullanımı... iki kez Imperius Laneti kullanımı... üç kez adam kaçırmaya yardım ve yataklık etmek...

Hermione, ayrıntıları okumaya devam ederek, onun iğrenç bir şerefsiz olduğunu unuttuklarını düşündü.

Sanık, bu ihlallerin yapıldığı tarihte reşit olmasa da, ciddi nitelikleri ve davalının kanundan kaçarak geçirdiği yıllar nedeniyle, sanık yetişkin olarak suçlanacaktır.

Hermione garip bir tatmin duygusu hissetti. Draco Malfoy özel muamele görmeyecekti, bu kesindi. Bazı suçlamaları azaltılsa bile geleceğinin kasvetli dolu olacağı kesindi. Kendini bu karmaşadan kurtarmak için aile adını kullanamazdı.

Her zaman babası gibi olmak istemişti, diye düşündü buruk bir şekilde. Artık onun kaderini paylaşabilir.

Hermione dosyayı birkaç dakika daha karıştırmaya devam etti, sonra kapattı. Ön tarafta, Shacklebolt'un el yazısıyla iliştirilmiş bir not gördü.

Sanıkla bu öğleden sonra 15.00'te ön görüşme yapılacak.

Davalarının çoğu gibi, davayı daha iyi anlamak ve profesyonel bir ilişki kurmak için işe müvekkiliyle görüşerek başlayacaktı.

Hermione dosyayı aldı ve odadan çıktı, koridordan Kingsley'nin ofisine gitti. Daha önce bir davayı üstlenmeyi asla reddetmemişti ama her şeyin bir ilki vardı.