Sugar Lips • liskook

Episode 2

🌸

Jennie arkasına dönüp bana seslendi.
"Bak bu gelen Jungkook, okulun havalı çocuğu çoğu kız ona aşık ama bence sadece itici biri, şurda oturan çocuk da" yani bana gülümseyen kişi.
"O da Baek Kyung. O sınıfın birincisi."
Başımla onayladım hayatımda daha fazla olay istemiyorum yani onlardan uzak olsam bana yeter.
"Baek Kyung'a karşı sürekli böyle aralarında ne var bilmiyorum, zaten sürekli de kavga ediyorlar."
"Anladım, peki sen Jennie?"
"Ben mi? Ben şey... kimse sormamıştı ondan biraz garip hissettim." Gülümsedim benim de ailem olmasaydı bana da bu soruyu kimse sormayacaktı galiba.
"Ben Jennie. Beş yıldan beri Kore'de yaşıyorum önceden Yeni Zelanda'da yaşıyordum sonra ailemin işi çıktı doğduğum ülkeye geri dönelim hem güzel olur dedik." Gülümseyerek söylediği şeyle ben de gülümsedim. "Çok sevindim senin adına. Ben de..." durdum.
İşte her şey böyle başlıyordu ben daha anlamadan güveniyordum, sürükleniyordum.
Bunu tekrar yapmayacağım bu okul yeni başlangıcım ve ben bunu tekrar mahvetmek istemiyorum.

...

Zil çaldığında herkes yerinden kalktı nereye gidiyorlardı?
Jennie bana döndü gülümsedi.
"Ah unutmuşum dersimiz beden dersi, kıyafetlerin yanında değil mi?"
"Ben beden dersi olduğunu bilmiyordum, kıyafetim yok ne yapacağım?"
"Hm, bence sorun olmaz bugün ilk günün, gel salona gitmeden önce üstümü değiştireyim hem belki sana da kıyafet buluruz?" Dediğinde gülümsedim.

Jennie gerçekten iyi biri miydi?
Hayır Lalisa sakin ol hemen inanma!
Onunla konuşurken sözümün devamını getirmediğimde beni anlayışla karşılamış daha sonra da önüne dönmüştü.
Soyunma odasına girdiğimizde çoğu bakışlar bizdeydi, yutkunup geriledim. Önce bakışlarla başlardı, gözüne kestirirler sonra da onların derdi olurdum. "Selam" gelen sesle önüme baktım bana mı söylemişlerdi bunu?
"Yeni gelensin değil mi sen?" Bana geldiği belli olmuştu şimdi, bakışlarımı Jennie'ye çevirdim kaşları çatık bir şekilde karşımdaki kıza bakıyordu.

Başımla onayladıktan sonra güldü. "Ah dilin yok mu senin?" Dediğinde gerilmiştim, bir bir aklıma gelen görüntüler nefes alış verişimi hızlandırıyordu.
"Hey sana diyorum, neydi bunun adı?" Tekrar söylediği şey bana değildi.
"Adı Lalisa, evet yeni geldi, gayet de dili var ama senin gözlerin yok herhalde başıyla onayladı görmedin mi!" Dedi Jennie. Beni mi koruyordu?
"Jennie bu işe sen karışma, şu an onunla konuşuyorum." Dedi adını bilmediğim ama hala önümde durmaya devam eden kız.

"Karıştım bile Seyeon." Kendinden emin bir şekilde konuşan Jennie gibi olmak istediğimi düşündüm.

"Neyse Lalisa, seninle daha yeni tanışıyoruz ama seni tanımak isterim sonuçta okulumuza sürekli Taylandlı bir kız gelmiyor. Ayrıca neden geldiğini de merak ediyorum."
Kelimelerine baskı uygularken gözlerine baktım, belki de çoğu zaman yapamadığım bir şeyi insanların gözlerine dik dik bakamazdım çünkü onlara meydan okuduğumu zannedebilirlerdi bu benim için hiç iyi olmazdı.

"Tamam bu kadar yeter Seyeon, giyinmişsin de git artık."
"Jennie, işlerime burnunu sokma!" Sert çıkan sesi beni ürkütüyordu.
"Hadi hadi güle güle." Onu bir gram takmayan Jennie kapıyı açıp onların çıkmasını bekledi, Seyeon'la birlikte çoğu kız da odadan çıktıktan sonra Jennie ofladı. "Sen bunları boşver tamam mı? Onlar hep böyledir, hm şimdi sana kıyafet bakalım önceden burda bıraktığım bir kaç parça vardı ama ne olduklarını unuttum."
"Sorun değil ben ne olursa giyerim." Dediğimde gülümsedi.
"Lalisa, sormaya çekiniyorum ama senle beraber dedikodular da geldi."
Başımı ona çevirip dinlemeye başlamıştım. "Çoğu kişi senin okuldan atıldığını söylüyor doğru mu bilmiyorum." Utanarak söylediği şeye güldüm.
"Hm aslında atılmadım, evimize yakın olduğu için bu okulu tercih ettik."
Gülümseyerek başını onaylarcasına salladı. Eliyle gösterdiği kıyafeti bana verdi, "Bak bunu giyebilirsin yeterince zayıfsın." Diyip bana elinde tuttuğu tişörtü verdi ve bir de tayt.
"Bunları giy ben de şurda giyineceğim, şurdaki kabinde giyinebilirsin." Diyip gülümsedi, sürekli gülümsemesi stresimi ortadan kaldırıyor gibiydi böylece samimi bir ortam oluşuyordu.