Worse Fates | ✓

Chapter 20

Chapter 20

Caricia Faye's

"Gaya ng sinabi ko, the second time that I find you fighting ay ipapatawag ko na yung parents niyo," the POD said.

Kami lang dalawa ni Reia yung nandito. Vintage and our friends were outside. Gano'n rin yung mga kaibigan nitong inggratang nasa harapan ko. .

I don't really know what to feel. Siguro ay medyo naibsan yung galit ko dahil sa nangyari kanina. Pero dagdag problema naman 'tong pagpapatawag ng parents. Hindi ko nga alam kung may pupunta bang parent sa'kin.

Yung contact number naman na nakalagay sa ID ko ay kay Daddy. I doubt he would come. He's a busy man.

"I don't have any guardian that could come," I said calmly. Nakita ko pa yung pahapyaw ba pag-irap nang nasa harapan ko.

"We've already contacted Mr. Hidalgo. He's on his way here," sagot sa akin ng POD.

I felt my jaw drop. Hindi ko inakalang may oras para pumunta rito si Daddy. I felt a huge pang or guilt. He made an effort to come here just to attend to his daughter na nakikipag-away for useless and nonsense things.

"As for you," he said referring to Reia "you mother is coming," he continued.

It was only a few minutes after our parents arrived. Inasahan ko pang matatagalan dahil babiyahe pa. Seems like it was a coincidence na kanina pa pala bumiyahe si Daddy papunta rito dahil nagkaroon ng problema sa project. While on his way here, nakatanggao siya ng tawag mula sa admin.

He's still wearing his formal attire. Mukhan kagagaling lang sa isang meeting tapos ay dumiretso rito para may asikasuhin. Ako lang ata yung dumagdag sa mga pasanin niya eh. It was visible that he's already old. His white hairs are already showing. Bago siya pumasok ay nakita ko pang nagmano sa kanya si Vintage. Mayroon kasing glass sa pinto ng office na 'to kaya nakikita ko ang paminsan-minsang pagsilip ng mga kaibigan ko sa labas.

Zild looks like he's problematic. Ano bang kinapoproblemahan niya. Ilang ulit ko nang klinaro sa kanya na wala siyang kasalanan. His relationship with Reia maybe involved, but it was Reia's actions that put us here.

I cited what happened. Doon ako nagsimula sa pinakaunang nangyari. I told nothing but the truth. Kasi alam ko namang wala akong kasalanan at wala akong tinatago. The truth won't bother me. Kasi ang mga may takot lang naman sa katotohanan ay ang mga taong may kasalanan.

Reia was quiet all the time. Siguro'y napagtanto na niya ang kanyang pagkakamali. Sana. Kasi ang tayog naman ng pride niya at pati pagkakamali niya ay hindi na niya makita? I don't see the point of having too much pride. Nakakasaya ba 'yan?

Napalunok siya nang magsalita ang kanyang ina. She was told to say what happened kasi and I'm glad that she said that what I said was what actuallt happened. Mabuti naman, she admitted her mistake. I was not hoping that we could be friends after this but I would ask for civility. Bawas stress at toxicity.

"It's clear that my daughter is at fault here. We would pay for the guitar and my daughter will accept additional punishments," mabuti na lang at hindi na siya pinaglabas pa ng nanay niya. Common scenes from movies sa tuwing pinapatawag yung mga spoiled brat ay sila pa yung pinapanigan ng mgmagulang. Their parents turned blind-eye for the mistakes their children had gotten along the way. Kaya walang natututunan eh.

"I did not expect this kind of treatment my daughter receives," hindi ko napigilan ang gulat nang magsalita si Daddy.

"Sayang naman yung dino-nate kong building kung ang gumagamit naman pala ay mga walang modong estudyante," Dad continued. Tinignan ko siya sa isang nagmamakaawang tingin.

In my past, I was more of a rebel lalo na sa'king ina. Pero ako mismo ay hindi kaya ang intensidad na binibigay ng aking ama. It's too... intimidating. Ganito siguro yung aurang ginagamit ng mga mayayaman kaya nila nagagamit yung nga koneksiyon nila.

"I am sorry, Mr. Hidalgo. We'll see more of the situation and would make sure that your daughter would receive a better treatment," sagot ng POD na bigong matago ang panginginig at halata ang pag-aalinlangan.

Tumayo si Daddy kaya tumayo na rin ako. Hinarap niya yung mag-ina para siguro'y nay sabihin.

"No need to pay for the guitar, I could buy that for my daughter. Just make sure to pay for your house. My company employee says that your a month delayed for the payment," sabi niya bago mag-excuse me sa POD para makaalis.

I was stuck there for a moment before I went back to my senses. I bid my goodbye at nakita ko ulit ang pag-irap ni Reia sa'kin. 'Di ko na lang pinansin at sinundan na si Daddy.

"The next time you're treated unfairly, call me or your tita," salubong sa'kin ni Daddy pagkalabas ko. Hinarap niya rin si Vintage.

"Tristan, report to me immediately. Dadagdagan ko monthly allowance mo," sabi niya kay Vintage.

"No need tito. Helping me convince my parents na panatilihin ako rito is enough," sabi niya.

Nagpaalam na si Daddy saying his work can't wait. I was touched by his concern pero hindi pa rin maiwasang maguilty dahil kinuha ko yung oras na nakalaan sana para sa trabaho niya.

Bumalik na sina Shai at Zild sa klase habang nagcut classes naman ako. Kasama ko si Vintage na kanina ko pa kinukumbinse na bumalik na sa klase. I am not new to this practice. Ilang beses na akong nagcut class noon para lang manuod ng isang gig ng banda. Yung ibang cut class ko naman ay dahil trip ko lang o kaya naman ay dahil ako yung napagtripan na naman ng mga kaklase ko.

Pumasok ako sa cr kaya walang choice si Vintage kundi maghintay sa labas. Ako nga yung kinakabahan sa ginagawa niya eh. It's either mahuli siya ng cctv o kaya naman ng mga naglalakwatsang may authority. Pwede ko naman kasing irason na inaayos ko pa yung sarili ko. Andami ko pa naman tuloyng natamong sugat dahil sa kuko ng babaeng yun.

Matapos kong magpolbo at magsuklay ay lumabas na kaagad ako ng cr. Plano kong tumambay ngayon sa mini-forest. Ang hirap naman kasing makalabas ng school premises. Bukod sa ang strikto ng guard ay ang dami pang cctv na nakapalibot sa school. Kaya kung magcu-cutting rito ay sa loob ka lang talaga pwedeng magliwaliw.

Sinusundan pa rin ako ni Vintage kahit walang umiimik sa'ming dalawa. He's not usually that tahimik kaya nakakapanibago. Ito siguro yung intimidation na nararamdaman ng mga kaklase niya sa kanya. Dire-diretso lang akong naglakas papunta sa mini-forest nang biglang hinila ako ni Vintage sa likod ng isang halaman.

"Si Sister Magda," he whispered behind my ears. He seems like iniipit yung intestines ko. Ang higpit ng pagkakahawak niya.

Kung mahuhuli kami, edi mahuli kami! Wala na akong pakielam. Hindi ko naman sinabing sundan niya ako. I wanted to be alone pero nandito siya.

"Sino ba kasing nagsabi sa'yo na sundan mo ako?" that came out harsh, but I won't apologize. Nabigla rin siya sa tonong ginamit ko.

Inayos ko yung uniform kong nagusot tsaka dire-diretsong nagmartsa papuntang rooftop. Lock ito pero saan pa't marunong akong maglockpick. This has been off-limits to students. Pero tatay ko yung nagdonate eh.

I was sitting on the edge of the rooftop. Mabuti nalang at may maliit na silong. Ang init pa naman ng mga ganitong oras. Hinubad ko yung sapatos ko at binaba yun. Hindi naman ako mahuhulog rito. Isa pa, yung paa ko lang naman yung nakabitay.

"Are you trying to kill yourself?" he said.

"Nope, I'm not. Kung magpapakamatay ako, it won't be as scandalous as this thing. Pagpiyestahan pa ako ng mga studyante sa baba. That scene would bring horror to every student," seryosong sabi ko.

We were quiet not until I broke it.

"Anong sabi mong girlfriend mo ako?"

"Bakit? Ayaw mo?" he answered me with a question.

"Ayaw ko."

I had too much personal problems to deal with. Nakakatakot na hindi ako natatakot mamatay. I've been having suicidal thoughts. I am worried of my mental stability and I don't want to bring Vintage into this mess of a life.