A M A R E

🌹 1🌹

Yeni bir kurguyla sizlerleyim. 🌹

Buraya kitaba başladığınız tarihi yazın lütfen ✒

Önceki kitaplarımdan gelenler buraya yorum bırakabilir mi ?

Buraya da ilk defa bir kurgumu okuyacak olanlar yorum bıraksın 😊

🌹🌹🌹

Giydiğim etek ve gömlekte gezindi telaşlı gözlerim. Sahneye çıkmak için son derece hazırdım. İlk günden bu yana asla eksilmeyen heyecanım gün yüzüne çıkarken eteğimi titreyen ellerimle son kez düzelttim. Bulunduğum soyunma odasından geç kaldığımı düşünerek çıktım.

Adımlarım sahneye yönelirken etrafıma bakmadan kendimden emin adımlar attım. Mikrofonun önünde duran adımlarımla bakışlarım kafenin içerisinde gezindi. Tanıdık birkaç yüz görmenin mutluluğunun yanında dolu olan masalar da sevincimi arttırmıştı. Eh ne de olsa ekmek teknem bu kafe !

Hafif bir tebessümle mikrofona daha çok yaklaştım. "Herkese iyi eğlenceler dilerim " selam verme faslını geçtikten sonra sıra beni rahatlatan aşamaya gelmişti.

Arkamdaki orkestra bilindik melodiyi kulaklarıma doldurdu. Gözlerim kendiliğinden kapanırken içten bir gülüş belirdi yüzümde. Bu en sevdiğim şarkıydı ve ben şarkı söylediğim günlerde ilk bu şarkıyla başlardım. Bu şarkı mahlasım haline gelmişti.

Şarkıya başlayacağım an kapattığım gözlerim hazla aralandı. Bakışlarım keskin bir çift gözle çakışırken bunu umursamadan dudaklarımı araladım.

"Sen gülünce, güller açar, Gülpembe
Bülbüller seni söyler
Biz dinlerdik, Gülpembe

Sen gelince, bahar gelir, Gülpembe
Dereler seni çağlar
Sevinirdik, Gülpembe

Güz yağmurlarıyla, bir gün göçtün gittin
İnanamadık, Gülpembe
Bizim iller sessiz
Bizim iller sensiz
Olamadı, Gülpembe

Dudağımda son bir türkü, Gülpembe
Hala hep seni söyler, seni çağırır Gülpembe " ritmik sesim kafenin içerisinde dalga dalga yayılıyordu. Yüzlerindeki tebessümle söylediğim şarkıyı dinleyen her insan sesimi bir tık daha yükseltmeme sebebiyet veriyordu.

Şarkı boyunca gezinen gözlerim tekrar bir çift kahverengi gözle kesişti. Umursamadan bakışlarımı çektim. İzlenilmek alışık olduğum bir duyguydu bu yüzden yadırgamadım. Yine de bu adamın keskin gözleri tenimi yakıyordu. Ürpertici bir havası vardı. Her bir hareketimi dikkatle izlerken rahatsız olmamak elimde değildi.

Düşüncelerimi kendimden uzaklaştırıp söylemekten asla bıkmadığım şarkıya odaklandım.

"Güz yağmurlarıyla, bir gün göçtün gittin
İnanamadık, Gülpembe
Bizim iller sessiz
Bizim iller sensiz
Olamadı, Gülpembe

Dudağımda son bir türkü, Gülpembe
Hala hep seni söyler, seni çağırır, Gülpembe
Gözlerimde son bir umut, Gülpembe
Hala hep seni... " son sözlerini söylediğim şarkının ardından derin bir nefes aldım.