Soobin, Yarım Saattir Burada Olmasına Rağmen Kapıyı Açmayan Yeonjun'a Bağırıyordu. Beomgyu İse Sabahın Erken Saatlerinde Evden Valiziyle Çıkmış, Soluğu Kai'nin Yanında Almıştı.
Kai, Sabah Sabah Gördüğü Valizli Bir Beomgyu İle Şok Olmuştu Ve Onu İçeri Aldıktan Sonra Soobin'e Mesaj Atıp Yeonjun'un Evde Tek Olduğunu Söylemişti.
Eh, Haliyle Soobin Soluğu Evin Önünde Almıştı.
"Choi Yeonjun, Kapıyı Aç!"
Soobin, Sinirle Son Kez Kapıya Vurdu. Ama Yeonjun Odasında Ağlamakla Meşguldü Ve Soobin'i Siklediği Pek Söylenemezdi.
"Sikeyim, Numaramı Da Engellemiş!"
Soobin Sinirle Saçlarını Karıştırırken, Komşulardan Biri Olan Yaşlı Bir Teyze Yavaş Yavaş Yaklaşmıştı Soobin'in Yanına.
Tabii, O Teyze Olayı Çok Yanlış Anlamıştı Ama Olsundu.
"Ne Oldu Evladım, Kavga Mı Ettin Sevgilinle?"
Teyze Sevecen Bir Tavırla Konuştuğunda, Soobin Sakinleşmek Adına Derin Derin Nefes Aldı. Ve Aklına Gelen Fikirle Hafifçe Sırıttı Ve Sevecen Olduğunu Düşündüğü Bir Gülümseme İle Kadına Döndü.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Ne? Ah, Evet Ahjumma. Telefondan Engellemiş Beni Bir De. Kapıyı Da Açmıyor. Özür Dilemek İstiyorum Ama Ulaşamıyorum Ona..."
Sahte Bir Yüz İfadesiyle Dudaklarını Büzüp Boynunu Büken Soobin'e Acıyarak Baktı Kadın. Gözleri İyi Görmediği İçin Onun Sahteliğini Fark Edememişti. Bu Yüzden Telefonunu Çıkarıp Soobin'e Uzattı.
"Al Bakalım Delikanlı, Bir De Benden Ara. Açarsa Konuşun Anlaşın. Ayrı Kalmayın Daha Fazla, Üzmeyin Birbirinizi."
Soobin, Amacına Ulaşmanın Verdiği Hisle Bıyık Altından Sırıtıp Kadının Uzattığı Telefonu Almış, Teşekkür Edip Numarayı Tuşladıktan Sonra İse Birkaç Adım Geriye Çekilmişti.
Telefon Çalarken Bir Elini Cebine Koyan Soobin, İnatla Beklemeye Devam Etmişti.
Ve Sonunda, O Beklediği Sesi Duymuştu.
"A-Alo?"
Ağlamaktan Sesi Çatlamış Olan Yeonjun'un Sesiyle Rahat Bir Nefes Verdi Soobin. Ardından Sesini Kısıp Bütün Sinirini Kusa Kusa Konuştu.
"Ya Bu Kapıyı Açarsın, Ya Da Ben Kırarak Açarım Ve Sonu Hiç İyi Bitmez Choi. Ben Hâlâ Sakin Duruyorken Aç Şu Kapıyı. Yoksa Bir Hafta İstesen De Ayağa Kalkamazsın, Duydun Mu Beni?!"
Yeonjun, Soobin'in Sinirle Sesiyle Daha Çok Ağlarken, Hemen Cevap Vermişti Titrek Sesiyle Ona.
"T-Tamam, Açacağım. Lütfen Sakin Ol Soobin. Lütfen."
"Çabuk Ol."
Soobin, Telefonu Yeonjun'un Yüzüne Kapattıktan Sonra Yaşlı Kadına Uzun Uzun Teşekkür Edip Teslim Etmişti Telefonu. Kadın İse Soobin'in Omuzunu Sıvazlayıp Kendi Evine Doğru Yürümeye Başlamıştı.
Kadının Arkasından Bakakalan Soobin'i, Kapının Açılma Sesi Kendine Getirmişti. Kapının Arkasında İse Korkudan Titreyen Bir Adet Choi Yeonjun Mevcuttu. Yeonjun'u Gören Soobin, Kapıyı Sol Eliyle İtip Daha Fazla Açtı Sinirle.
Yeonjun İse Hızla Geri Çekilmişti. Başını İse Bir An Olsun Yerden Kaldırmıyordu.
"Artık İstemiyorum. Kimseye İyilik Yapmak İstemiyorum. Artık Kimseyi Önemsemek İstemiyorum. Sadece Kendimi Düşünmek İstiyorum Ben! Ama Olmuyor...Valizini Toplayıp Çıkmış Evden Soobin, Söyle Bana Nolur...O Kai Denen Çocuğun Yanında Mı Beomgyu?"
Soobin İfadesiz Yüzünden Ödün Vermeyip Başını Salladı Sadece. Yeonjun İse Daha Fazla Ağlamaya Başlamıştı. Beomgyu Onun Olmayan Kardeşiydi, Onu Resmen Yeonjun Büyütmüştü. Ama Anlaşılan Bunların Hiçbir Önemi Yoktu...
"Soobin, Ne İstersen Yaparım Ben..."
Yeonjun Yavaş Yavaş Adımlarla Soobin'e Yaklaşmış, Göğüsüne Sokulup Ellerini Boynuna Dolamıştı.
"...Ama Ne Olur Kai Denen Çocuğun Yanından Al Beomgyu'yu."
Soobin, Yeonjun'un En Çaresiz Anını Yakaladığını Anladığında Gülümsemiş, Ardından Da Ellerini Beline Dolamıştı.
"Merak Etme Güzelim, O İş Bende. Sen Sadece Benim İsteklerim İçin Yaşa, Gerisini Dert Etme."
...
Beomgyu Senin Ben Amk
*2 Dakika Sonra*
Beomgyu Özür Dilerim Aşkım Öyle Demek İstemedim Bir Anlık Sinirle Şey Oldum Ben ;-;
Yalnız Arkadaşlar Beomgyu'ya Sövüyonuz Ama Beomgyu'nun Hiçbir Boktan Haberi Yok Farkındaysanız Jfkmdöaşaşslsğğ
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
