Adsız Köy/Mafya JJK/*TAMAMLANDI*

05

Köye geldiğimde arabadan inip şöföre beklemesini söyledim. Etraftaki insanlar beni gördüklerinde evlerine doğru gitmişlerdi. Doktorculuk yaptığı çadıra girdim arkası dönüktü ve masayı topluyordu. Gidip tam dibinde durdum arkasını döndüğünde gözlerinde şaşkınlığı ve korkuyu görebiliyordum.

JK: yarım kalan işimi bitirmeye geldim...

Sözümü kesen şey arkamdan gelen küçük bir kız olmuştu. Çadırın girişinde beklemiş bize bakıyordu.

Küçükkız: Y/N abla...

Y/N: Mia çık burda hemen!

JK: a hayır... gelsin bakalım bir tanışalım.

Mia: erkek arkadaşın mı?

JK: evet erkek arkadaşıyım.... ve birazdan onu uzun bir yolculuğa çıkartıcam... sende gelmek ister misin?

Mia: olur ama kardeşimde gelebilir mi?

Y/N: M-Mia çabuk çık dedim sana!

Y/N'a öldürücü bakışlarımı yönlendirince sustu. Kız daha küçük ama büyüyünce işe yarayabilir. Onuda yanıma götürecektim.

JK: kardeşinide artık birdahaki seferde götürürüz olurmu?

Mia: olur.

Y/N'a dönüp gözlerime gözlerine iyice dikip konuşmaya başladım.

JK: gıkını bile çıkartırsan karşındaki çocuk ölür şimdi çık dışarı.

Dışarı çıkıp arabaya bindik küçük kız fazla kafa ütülemesin diye iğne yapıp bayılttım.

Y/N'in anlatımı
Miaya bir iğne yaptıktan sonra Mia hemen bayılmıştı.

Y/N: ne yaptın ona? Neden bayıldı.

JK: merak etme sabaha uyanır.

Y/N: neden aldın bizi?

JK: seni uyarmıştım değilmi? O köydekilere yardım etmeyeceksin demiştim değilmi?!

Y/N: sana ne yapmış olabilirlerki? Şu küçücük çocuğun sana zararı ne?

JK: onun tek suçu ordakilerin çocuğu olması. Yoksa ben durup dururken neden bir çocuğa eziyet edeyimki?

Y/N: kalpsiz olduğun için olabilirmi?!

JK: a~ darılıyorum ama~ sen beni daha tanımıyorsun ki. Nerden biliyorsun kalpsiz olduğumu?

Y/N: insanları zehirliyorsun. Küçücük çocukların hastalanmasını istiyorsun. Daha dün 20 kişinin ortasında beni taciz etmelerini istedin!

Belindeki silahı çıkarıp başıma tutuğunda korkudan susmuştum. Başıma yediğim acı verici darbe ile gözlerim kararmıştı.
Gözlerimi yavaşça açtığımda hala yoldaydık. Başım o adamın pis omuzlarındaydı.

JK: daha hızlı sür şu arabayı! Kaç saat oldu şimdiye kadar varmamız gerekiyordu!

Duyduğum korkutucu ses ile uyuma taklidi yapmak daha mantıklı olur diye düşünmüştüm. Ama aklım fikrim Mia'daydı. Yavaşça gözüm pencereye kaydığında güneşin daha yeni yeni battığını görmüştüm.

Miaya baktığımda çok rahatsız verici bir pozisyonda yatıyordu. Boynu veya beli falan tutulabilirdi. Oyun oynamayı bırakıp başımı Jungkook'un omuzlarından çektim. Gözlerini gözlerimle buluşturup sırıtmıştı. Karşımdaki koltukta yatan Miayı kucağıma alıp o adamın yanından kalkıp karşıdaki koltuğa oturdum.

JK: n'oldu? Sana bir şey yaparım diyemi korktun?

Y/N: ne korkucam be senden.

Bir kaç dakika sonra bir evin önünde durmuştuk. Evmi desem saray mı desem bilemedim. Ama benim sarayım bunun iki katı. Bu kadar zengin miyim ben ya?

JK: beğendin mi yeni evini?

Y/N: bende tamda evinin ne kadar küçük olduğunu düşünüyordum.

Diyip arabadan indim. Oturmaktan belim ağrımıştı. Mia hala kucağımdaydı ve kolum uyuşuyordu. Arkamdan Jungkook inmişti.

Y/N: neden getirdin bizi buraya?

JK: seni öldüreceğimi söylemiş miydim?

Y/N: .....

JK: merak etme şimdilik bana lazımsın ölmeyeceksin. Ama eğer işini doğru düzgün yapmazsan aynı şeyleri söyleyemeyeceğim.

Y/N: n-ne işi?

JK: çok zor değil. Bence zevk alırsın.

Y/N: bırak bizi gidelim!

Umursamadan kolumdan tutup yürümeye başladı. Kucağımdaki Miayı fark edip kendi kucağına aldı. Vermemeye çalıştım ama imkansızdı.