JK: sen ne yaptığını sanıyorsun?!
Y/N: sana kapıyı açmanı söylemiştim!
Kafasına yastıkla bir kere daha vurduğumda yastık patlamıştı ve içinden bir az tüy çıkmıştı. Gerçekten bu kadar sert mi vurmuştum? Ah bittim ben.
Jungkook yavaşça yanındaki yastığı alıp sıktı sonrada birden bire bana vurmaya başlamıştı. Bende yastıkla ona vurmaya başlayınca her yerimiz tüylerle dolmuştu.
Elimizdeki yastıkların içi boşalınca ikimizde yatağın üzerine uzandık. Çok yorulmuştuk ama çok eğlendik yani en azından ben çok eğlendim. Jungkook'a baktığımda gülümsüyordu galiba o da eğlenmişti.
Kaçırıldığım ilk günden bu kadar çok eğlendiysem kim bilir ilerleyen günlerde nasıl şeyler beni bekliyor. Yastık savaşı daha önce hiç yapmamıştım hep yapmak isterdim ama bakıcım evi pisletmemi istemiyordu kendi evimde başkalarının yasakları ile yaşayan birisiydim.
Y/N: ee burayı nasıl toplayacağız?
JK: onu bilemem ilk sen başlattın demekki sen temizleyeceksin.
Y/N: ben mi?! Yok hizmetçi temizler.
JK: hizmetçinin parasını ben veremem şuraya baksana ne hale gelmiş.
Y/N: ay o kadar zenginsin bir hizmetçinin parasını düşünüyorsun tamam ben veririm.
JK: hayır sen temizleyeceksin! Hem benim zaten hizmetçimde var paramda var. Benim istediğim senin burayı temizlemen!
Y/N: neden ben ya!
JK: çünkü odama senden başkasını sokmadım daha önce!
Y/N: her gece gündüz kızlarla takılan prensimiz daha önce odasına hiç bir kızı sokmadı öylemi? Çocukmu kandırıyorsun sen?! Her gün birlikte olduğun kadınları evine getirmiyor musun?!
JK: getiriyorum ama bu odaya girmeleri yasak! Bu odaya sadece ben sen ve birde Mia girdi.
Y/N: o zaman odayı kim temizliy-.... yok artık kendin mi?
JK: evet kendim! Ne varmış bunda?! Ama artık sen varsın sen yaparsın.
Y/N: neden kimseyi sokmuyorsun odana?
JK: bunun nedenini söylemek isteyeceğim son kişi bile olamazsın.
Acaba insanmı doğruyor odasında? Yada bir sürü ceset vardır belki. Ay ne düşünüyorum ben böyle! Uyuşturucu saklıyor olabilir mi?
Y/N: ben toplamak istemiyorum! Hem tek başıma nasıl yapayım daha önce temizlik yaptım ama böylesini yapmadım!
JK: tek başına yapacağını kim söyledi. Bir az yardım edebilirim ama gerçekten çok az.
Tüm odayı toplamıştım ama Jungkook kılını bile kıpırdatmamıştı. Yatakta oturmuş beni gözetliyordu.
Y/N: yardım edeceğini söyledin ama tek bir şeye bile dokunmadın!
JK: evet çünkü sana baktım. Bu bir yardım sayılmaz mı?
Y/N: senin bana bakman neden bana yardımcı olsun ki?!
JK: ağır laflar kullanıyorsun kırılıyorum ama. Benim bakışlarım her kıza yardımcı olur. Gel buraya.
Bileğimden tutup beni yanına oturttu.
Y/N: ne bu şimdi.
JK: gözlerime bak.
Y/N: göz kırpmama yarışması mı yapıcağız?
JK: hayır sadece gözlerime bak.
Bir birimizle bakışmaya başladık. İşin acayip tarafıda bu ki gözlerimi ondan birdaha alamıyordum. Gözlerine dalmış ona öylece bakarken bana yaklaştığını fark ettim. Yaklaşmasına izin verdim. Kendimi durduramıyordum. Burnumun dibine kadar gelmişti gözlerimi sıkıca kapatıp olacakları bekledim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Adsız Köy/Mafya JJK/*TAMAMLANDI*
AksiKüçük ve ısız bir köydeki insanlara yardım ederken başımın belaya gireceğini hiç düşünememiştim.