Ang Stalker ni Ateng Chubby [completed]

Chapter 33- No Way

WARNING: #PABITINsiAUTHOR

Chapter 33- No Way

*Auprie's POV*

"What did I tell you huh?! you stupid filthy nerd!" Sabi ng isang bratinelang babae na nakasuit ng fit na fit na skirt at hubog din ang malusog na dibdib nito sa suot niyang fit na shirt.

Napabuntong hininga na lang ulit ako sa nasasaksihan ko. Ano bang sabi ko sa kanya? sabi ko tumakas siya. Hays..

Pag lalo ko siyang tinitignan lalo kong nakikita yung sarili ko sa kanya dun sa dati kong school. Hmmm..

Pano nga ba ako nakasurvive noon?

Ay OO, I just DID IT myself. I faced them myself. Pero siguro nga di lahat ng tao magkatulad. Pero ang naaalala ko hindi lang dahil sa nagawa ko yun dati. A certain someone protected me.

Yahh si Shinya nga pala iyon.

"Stupid haha" bulong ko sa sarili ko. Mapait akong napangiti sa kinauupuan ko. Bakit bigla na lang siya pumasok sa isip ko?! ARGH! napasabunot na lang ako sa sarili ko.

"Pleaseee s-stop!" nanginginig na sabi nung lalaking nakasalamin.

Napangiwi ako sa inasta ni Ethan. Hindi niya malalagpasan yan kung ganyan siya ng ganyan.. Ay wow coming from me pa eh. noh? Eh ilang taon na nga akong ginaganyan. Oh well past is past.

"PRES!! HINAHANAP KA NA SA CLUB ROOM!" kunwari'y pagpapanic ko na siyang ginulat ng mga babae. Tinaasan niya ako ng kilay na siyang nagpanguso sakin.. Attitude tayo dyan teh?

"A-ano?" utal na tanong ni Ethan. Binigyan ko lang siya ng sumakay-ka-na-lang look. Hinawakan ko ang kamay niya at hinala papaalis sa kinaroroonan ng mga pokpok kanina.

"Ethan ano ka ba akala ko ba itatry mo?!" naiinis na sabi ko sa kaniya pero napahinto na lang ako ng makita ko ang itsura nito. Para siyang maiiyak at bigla na lamang yumuko nung napansin ko.

Agad na nanlaki ang mata ko at agad na lumapit sa kanya. "No no no! don't cry ha?! you're killing me neko chan!" naiiyak na sabi ko dito. I've got a nickname for him nung pinakauna naming pagkikita. Ang cute kasi eh para siyang pusa minsan pag nagsosorry!!!

"I'm sorry Auprie.." naiiyak na namang sabi nito. Napasapo na lang ako sa ulo ng makita ko na naman ang reaksyon nito.

"Look.. wag ka na ngang magsorry tigilan mo na yan at baka isako kita at iuwi sa bahay at gawing design ng kwarto ko!" napabuntong hininga na lang ako sa kaniyang harapan.

"Pero-" agad ko siyang pinutol sa pagsasalita.

"Don't say another word Neko chan." pagtatahimik ko sa kanya at hinila na lang papunta sa club room.

Lumipas ang 3 araw na siya lang ang tropang kasama ko. Nagdecide na lang ako na sumama sa kanya sa club room na siya lang ang member. Di pa ako official member dahil pinaiisipan ko pa.

Papalapit na sana kami ng nagulat kami sa lumantad sa harapan namin. Nakatayo ng masigasig ang tatlong football player na bully. Sila yung nanggugulo kay Ethan noong una ko siyang nakita.

"Ethan wala tayong nakita." bulong ko sa kanya na enough lang na siya ang marinig. Tumango lang siya bilang reponse.

Tuloy lang kami sa paglalakad habang siya ay nakakapit ng mahigpit sa dulo ng sleeve ko.

*DAG*

Nag echo ang tunog ng pagbangga ng isa sa kanila saming dalawa ni Ethan. Ako'y nanatiling nakatayo samantalang si Ethan ay natumba sa sahig.

Kumakabog ng bonggang bongga ang dibdib ko sa kaba. Sa lahat ng nangbubully kay Neko chan ko, sila talaga ang pinaka worse as in. Para kasing sa isang sampiga lang tatalsik ka na.