.B.E. // KaiSoo

22.Bölüm

Öncelikle gecikme için çoook üzgünüm. İyi okumalar ^^

Günümüz

"Yine de.." Baekhyun zorla yutkundu. "Savaştığın için mutluyum.." Dolan gözlerini etrafta gezdirdi. Çocuk gibi ağlamak istemiyordu.

Jongin bazı şeyleri anlatmıştı. Konuşmanın ortasında Chanyeol gelip onlara katıldı. Kyungsoo bir saniye bile bırakmadı Jongin'in elini konuşurken. Bunca yıl, beklediği adam kendinden çok daha acı çekerken, depresyona girdiği için kendinden nefret etti. Onun acısı kendi acısından çok çok çok daha fazlaydı ve Kyungsoo onun yerinde olsaydı, dayanamayacağını biliyordu.

"5 yıl çok uzun bir süre farkındayım." Jongin dudaklarını ısırdı. "Kyungsoo'nun üniversiteyi kazandığını öğrenince karşısına çıkmak istemedim. Çünkü onu korumak adına yaptığım her şey, onda derin yaralar açtı."

"Asla!" Kyungsoo hemen itiraz etti. "O zaman.. şimdi ki gibi düşünmüyordum. Çocuktum! Senin bana her adım atışında hep kaçtım. O nehirden çıkmadığın an, aslında sana ne kadar koşmak istediğimi anladım." Kyungsoo Jongin'in elini daha sıkı tuttu. "Geç kaldım bunu anlamak için belki ama.. senin sayende ne istediğimi gördüm. Artık başıma gelen en ufak şeyde babasını arayan çocuk değilim."

Jongin sevdiği çocuğun gözlerinin içine baktı. "Biliyorum.. Seni her görmeye gelişimde bunu anladım.."

"Peki ama neden 5 yıl Ka-" Chanyeol duraksadı. "Jongin? Sadece Kyungsoo'nun okulu yüzünden mi?"

Jongin kafasını sallayıp camdan dışarı baktı. Derin bir nefes alarak tekrar döndü önüne."Soo-Yeon.. Hasta olduğu için." 

"Hasta mı?" Hepsi aynı ağızdan konuştu.

"Kalbi delik. Özgürce koşamıyor, heyecanlanamıyor ya da üzülemiyor. Sakin bir hayat yaşamak zorunda. Bana fazlasıyla alıştığı için.. bırakıp gidersem.. Kötü olacaktı. Ayrıca Hastane masrafları, ilaçları.. amcam tek başına yetemiyordu." 

Baekhyun derin bir nefes aldı. "Tedavi olamıyor mu ?"

Jongin gülümsedi. "Olacak. Kalp nakli için bekledik bu kadar. Hem uygun kalp bulunması gerekiyordu hem de yaşı çok küçüktü."

"Kalp bulunabildi mi?"

"Evet. "

"Ameliyat ne zaman?" Kyungsoo sakin ses tonuyla sordu.

"Yarın."

Masada bir süre sessizlik oluştu. 

"Kyungsoo!"

Herkesin başı kafenin girişine yöneldi. Kyungsoo gibi kısa ve zayıf çocuk gülümseyerek kendilerine doğru geliyordu. Bal rengi saçları, beyaz tenini daha çok ortaya çıkarıyordu ve yüzünde ki parlak gülümseme insana tebessüm ettiriyordu. 

Genç çocuk yanlarına geldiğinde Kyungsoo ayağa kalktı. Herkes onlara şaşkınlıkla bakıyordu. "Okuldan arkadaşım, Luhan."

Luhan saygıyla eğildi diğerlerinin önünde. Sandalye çekip oturduğunda Baekhyun gülümsedi. "Bende Baekhyun, en değerli abisiyim."

"Chanyeol, ikinci abisiyim."

Luhan hafifçe gülerek Jongin'e döndü. Jongin'in bakışlarından dolayı gülüşü tebessüme döndü. "Siz..?"

"Erkek arkadaşıyım." Kyungsoo'nun elini sıkıca tuttu. 

Luhan'ın ağzı hafıfçe açık kaldı. "Ben.. birini beklediğini sanıyordum. Adı Ka-"