MY SWEETEST SURRENDER (Obsession Series 1)

Stalker

Chapter 6

He appeared in the reception with a smile on his face. Something telling him to quickly visit this fucking reception. Pagkagising niya kanina ito agad ang pumasok sa kaniyang isipan. Kusa siyang dinala rito ng kaniyang mga paa.

Every employee na nadaraan niya ay nginingitian siya and he smiled back. He was about to visit the garden when someone caught his attention. Familiar ito sa kaniya kaya naman lumapit siya ng konti para marinig ang pinag-uusapan nito. He was shock nang makilala ang babaeng tahimik na nakamasid sa lalaking kasama nito.

Reign

"Nako.nako.nako. pag-ibig nga naman"

Napatingin ako sa babaeng kasama ni Reign.Nakatingin ito sakin habang sinasabi ang katagang ito.

Mabilis na nagbago ang awra niya. Kung sino man ang makakakita nito malamang kinilabutan na. Sinundan niya ng tingin ang bulto ni Reign at kasama nitong kabet.

Sa tanang buhay niya hindi siya naging stalker. Pero heto siya ngayon sinusundan ang walang hiya niyang bride to be at ang kalaguyo nito. "Pagkatapos nitong ibigay sakin ang pagkababae niya malalaman ko nalang may kasama na ito? Tsk babae nga naman"

Mabilis siyang nagtatago sa tuwing lilingon ito ng parang may hinahanap.Sa pagsunod niya dito napunta sila sa isang coffee shop.

Cheap

Naghanap ako ng upuan na malapit sa pwesto nila na maririnig ko ang pinag-uusapan nila.

Putangina anong ginagawa ko dito?

Naiyukom niya ang kaniyang kamao,kung iisipin wala lang ito sa kaniya.Ano naman kung may kasama itong ibang lalaki,pwede din naman siyang maghanap ng babaeng magpapaligaya sa kaniya ngayong gabi.

Pero heto siya ngayon,binabantayan ang galaw ni Reign.

Kung hindi niya kilala si Reign iisipin niya na perfect couple ang dalawa. The way the man touch Reign's hair puno ito ng pag-iingat. The way that man look at Reign, his eyes glimpse. And me? im just watching their lovely dovey scene.

Edi kayo na putangina nyo.

Mabilis ang mga hakbang ni Keifer papaalis sa cafe na yun.

Reign's PoV

Pagkakuha namin ng kape napagpasiyahan naming maglakad sa may mini park katabi nito.

"How are you?" he suddenly asked.

"Im good" wala sa mood na sagot ko

"Really?" hindi ito kumbinsido sa sinagot ko.

"Yeah"

"I got the invitation Reign"

Tumigil ako at tiningnan ito.

"I know kahit naman ayaw kitang bigyan nun makakarating padin sayo"

"Come with me Reign,hindi mo kailangan magpakasal sa lalaking yan. Ako naman ang mahal mo diba?"

Napatigil ako sa sinabi nito.

"Yun din ang akala ko"

"What do you mean?"

"Listen, i don't want to hurt you but i need to tell the truth.... i don't love you" pagsinungaling ko dito. Pareho lang kaming masasaktan sa ginagawa niya.

Natahimik ito na siyang sinabayan ng malakas nitong tawa "ang lakas mo mag joke ah walang kupas"

"Hindi ako nagbibiro Yrox hindi kita minahal. Akala ko din noon na mahal kita,hindi pala" pwede na kong bigyan ng best actress award sa ginagawa ko.

"I don't care. Come with me Reign tayo ang magsasama. Matutunan mo rin akong mahalin" pilit nitong kinukuha ang kamay ko "Please" he pleaded.

"I'm sorry hanggang dito nalang siguro tayo" itinakwil ko ang kamay nito "ikakasal na ako at hindi na magbabago yun"

Nakatungong iniwan ko ito.

"Reign naman" pagsigaw ni Yrox. Tumakbo ako para hindi na marinig pa ang mga sasabihin nito. Baka hindi ko kayanin bumigay ako. Pasensya na marupok lang.

Walang imik na pumasok si Reign sa silid na pansamantala nitong inuukupa.

Ilang araw nang hindi nag papakita ang mapapangasawa niya. Tapos bigla pang nagpakita si Yrox at sinabi nitong sumama sa kaniya?

What im going to do?

Dahil sa pesteng kasal na ito nagkanda gulo ang buhay ko.Kung di ko lang mahal si lolo di ko ito gagawin. Hindi ako magpapakasal dito.

Pagkatapos ng kasal ko aalis din ako. Yun din naman ang gusto ni Kiefer diba?Hindi na ako mahihirapan.Kung mambabae man siya wala na akong pakialam dun. Tama na siguro ang limang taon. Pag hindi pa umayos ang relasyon namin ako na ang makikipaghiwalay. Bibigyan ko na ito ng kalayaan. Ayos naman ito sa kasunduan namin ni lolo. Gusto lang talaga nitong tuparin  ang kasunduan ng yumao nitong kumpare na kung minamalas ka nga naman lolo pa ni Keifer.

Ikakasal na ako at hindi na ako makapaghintay na umalis sa bansang ito.

Naputol ang pagmumuni ni Reign when she heard a knock.

"Reign iha your wedding gown is here. Come and try it" Mrs. Morisson said happily.

Napilitan si Reign na tumayo para pagbuksan ang ginang. Nakaplaster agad ang pekeng ngiti niya.

"Come, try it." maligayang akit sa kaniya ng ginang. Wala na siyang nagawa ng hatakin nito ang kamay niya. Nagpahatak nalang siya dito,pero sa totoo naiinis siya dahil hindi siya sanay na may humahatak sa kaniya. Para sa kaniya para siyang asong sunod sunuran sa amo pag may taong humihila sa kaniya. Sa posisyon niya ngayon magiging manugang niya ang humahatak sa kaniya kaya naman nanahimik nalang siya.

Pagkababa nila sa sala isang malaking box ang naruon. Binitawan na ni Mrs. Morrison ang mga kamay niya para kunin ang gown na nasa loob ng kahon. Maganda ito sobrang ganda ngunit di man lang siya makaramdam ng kasiyahan. Normal pa ba ito sa isang babaeng katulad niya na ikakasal?.

Ibinigay nito sakin ang damit nagtataka namang kinuha ko ito.  Anong gagawin ko dito?

"Isukat mo iha" sagot nito na mukhang napansin ang pagkalito sa mukha ko. Tumango nalang ako at hinubad ang tshirt na suot. Tanging bra lang ang naiwan sa pang-itaas niya.Wala ito sa kaniya wala namang lalaki dito katulong at si mrs morrison lang. Saka proud siya sa katawan niya.Tinulungan ako ng mga katulong na isuot ang gown. Nakangiting nakamasid lang ang ginang sa kaniya.

"You look fabulous iha" naiiyak na wika nito.

I smile "Thanks tita"

"Im happy for you iha. Pagpasensyahan mo nalang si Keifer you know his condition,i know you can handle it " maluha luhang wika nito. Tumango ako dito,isa din kung bat ayaw ko maikasal kay Keifer dahil sa kondisyon nito. Hindi naman sa nandidiri ako dito, hindi ko lang kaya ihandle kung sakaling sumpungin ito. Tanging ang matalik nitong kaibigan lang ang nagpapakalma sa tuwing sumpungin ito ng sakit. Ayaw kong umabot sa punto na asawa ko siya pero iba ang tatawagin ko para mapatigil lang ito.

"I can't promise tita."

"But i believe in you" puno ng pag-asang wika nito. Hindi nalang ako umimik baka humaba pa ang usapan.Puno ng papuri ang natanggap niya dito.Maganda naman talaga ang gown na suot niya. Magandang maganda bagay sakin.