MY SWEETEST SURRENDER (Obsession Series 1)

Shot

Chapter 12

Dapit hapon na ng makaramdam siya ng gutom. Malakas ang naging tunog ng kaniyang tiyan na ikinatingin sa kaniya ni Reign.

"You need to eat something" tumayo ito " i will go downstairs to get our food"

Tanging tango lang ang naging sagot niya. Maghapon silang magkasama hindi siya nito kinikibo. Sa tuwing magtatanong siya maikling sagot lang ang nakukuha niya.

Bumukas ang pinto ng kwarto ,bumungad si Reign dala dala ang pagkain na ready to eat. Nilapag nito lahat ng pagkain sa harap niya tanging mansanas lang ang naiwan sa kamay nito. May kinuha si Reign sa may bulsa nito. Kitang kita ang talim ng hawak nitong kutsilyo. Seryoso itong naghihiwa ng mansanas. Pati pagkain at paglunok nito  ay hindi nakawala sa tingin niya.

"Staring is rude" napalunok siya ng magtama ang kanilang tingin.

"You've change" naibulaslas niya.

"Hmm"

"I can't believe that you're here with me and Trapped. I'm happy to see you again Reign. Believe me or not nagpapasalamat pa ko sa mga terorista. Kung hindi dahil sa kanila hindi kita makakasama ."  i try to read her eyes but she showed nothing. She remain silent and expressionless.

"Ako na yata ang taong mamatay ng masaya pa." pagak siyang tumawa. "Karma ko na siguro to sa lahat ng katarantaduhan na ginawa ko sayo at sa ibang tao. Masisisi mo ba ako? Hinintay kita ng dalawang taon at maghihintay parin ako kahit ilan pang taon Reign. The day you left i was vulnerable. Nakakaputangina pala yung kasabihan na saka mo lang makikita ang halaga ng isang tao pag ito ay nawala na "

"Pag nakaalis tayo dito ng ligtas. Hindi ako magsasawang suyuin ka . Babawi ako sa lahat ng pagkukulang ko bilang asawa mo. Just don't leave me again Reign" nanghihinang wika niya. Nanatili lang ito nakatingin sakaniya at  di nagsalita. Mas lalo siyang nanghina sa pinakita nito. Tumalikod si Reign sa kaniya. Madilim na ang paligid pagkalingon niya sa labas

"We need to go" malamig na wika nito. Isinukbit nito ang bag na dala. Akala niya mauuna na itong bumaba ngunit hinigit nito ang kamay niya at hinila iyon. Napangiti siya sa ginawa nito kahit panghihila lang ang ginawa nito para sa kaniya holding hands na ito.

Maingat ang bawat galaw nila. Kailangan pa nilang huminto sa iba't ibang bahay na nadaraanan para magtago. Sa tuwing may dadaan at makakakita sa kanilang terorista pinapatay ito ni Reign sa mismong harap niya. Imbes na siya dapat ang magproprotekta at lumalaban kabaliktaran ang nangyari dahil siya ngayon ang pinoprotektahan.

"We're near" usal nito. " Tahakin mo lang ang daan na yan Keifer. Don't forget to raise your hand." paalala nito. Tumango siya bilang sagot tumango rin ito. Mabilis niyang hinila para matigil sa pag-alis.

"What?" hindi siya nagsalita bagkus ginawaran niya ito ng isang halik.

"Stay safe wife, i love you" pabulong na anas niya at binigyan muli ito ng mabilis na halik. Siya na mismo ang tumalikod at naglakad papalayo.

Isang malakas na sigaw ang narinig niya. Malayo palang ay may rebolto na papalapit sa kaniya. Nang malapit na ito saka lang niya namukhaan si Darius.

"KEIFER DAPA" sigaw nito pero huli na ang lahat para makaligtassa balang tatama sa likuran niya. Kasabay ng pagbagsak niya ang pagputukan ng baril. Nagkagulo lahat at may ilang sundalo ang pumunta sa gawi niya at mabilis siyang inilikas.

----------------
Reign's PoV
----------------

Kanina pa nakaalis si Keifer pero heto siya nakatulala sa lugar kung saan siya nito iniwan. Dahil sa pagkabalisa tinahak rin niya ang daan na itinuro niya kay Keifer.

Sa kalagitnaan ng paglalakad niya isang putok ng baril ang nagpatigil sa kaniya na sinundan ng maraming putok. Nakakabingi ang palitan ng putok nito. Kinabahan siya sa nangyayari. Safe ang lugar na iyon dahil nandun ang kuta ng mga sundalo kaya panatag siyang iwan at paglakadin ng mag-isa si Keifer.

Takbo ang ginawa niya bago siya nakarating. Halos mangatog ang tuhod niya ng makita si Keifer buhat ng dalawang sundalo at walang malay. Habang ang iba ay nakikipaglaban sa mga rebeldeng nakatago sa makakapal na talahib at puno.

Nanginig sa galit ang kaniyang kamay at nanlilisik na nakatingin sa mga rebeldeng lumalaban sa mga sundalo. Hindi siya nito napapansin dahil abala ang mga ito sa pakikipaglaban sa mga sundalo. Galit na pinaputukan niya isa isa ang mga ito. Mabilis ang naging galaw niya animo'y hangin na sumasayaw sa dilim. Walang awa niyang binaril ang mga rebeldeng nakikita niya.

Gamit ang dalang kamay walang takot siyang nakipagpalitan ng putok dito. Nauubos na ang bilang ng mga rebeldeng kasagupa niya.

Napaupo sa lupa si Reign matapos ang bakbakan na naganap. Agad naman siyang nilapitan ng ibang sundalo at binigyan galang. Mas nakakataas parin siya. Its not part of her job dahil kayang kaya naman na ito ng mga mababang katungkulan na sundalo. But she can't help her self to be involved because of Keifer. Nang malaman niyang natrap ito sa giyera laban terorista wala siyang sinayang na oras at sumama sa mga sundalong dito rin patungo sa Baguio.

"Where is he?" i asked nervously. Her hands are trembling.

"He is in ambulance madam."

"Is he okay?"

"I don't know, let's wait for the results after the operation" he said politely. I just nod my head. I walk towards the ambulance silently praying na maging maayos ang operasyon nito.

Dalawang oras na ang nakalipas kaya mas lalo siyang kinabahan. Why they took so long? Napatayo agad siya sa kinauupuan na kahoy ng bumukas ang ambulansya.

Lumabas dito ang private surgeon ng mga sundalo. Agad niya itong nilapitan.

"How is he?" nakadaop ang mga palad niya at naghihintay sa magandang balita.

The surgeon smile "No need to worry Mrs. Morisson. Your husband is in good condition. Luckily the bullet is not deep"

I felt relief ngumiti din siya dito. Iniwan naman siya nito.

Teka?how did he know? Hindi naman ito naimbitahan sa kasal nila? Weird.

Isiniwalang bahala nalang niya iyon at nagsimula ng maglakad papasok ng ambulansya. Sinabi din ng ibang surgeon na kailangan na nilang lumuwas ng maynila para mas stable at masusubaybayan ang paggaling nito.