PUSUDAKİ GİZ

PG-2

"İzmir Enkaz Tayfayı bekliyor."                                                                        

Sabah iğrenç alarm sesiyle gözlerimi açmıştım.Ne vardı sanki başka gün buluşsaydık gece hiç uyuyamamıştım ki...Yatakta biraz keyif yaptıktan sonra duşa girmek için yataktan çıktım ve kıyafetlerimi hazırlamaya koyuldum.Günlük bir buluşma diye düşünerek bir kot şort ve standart baskılı bir atlet seçtim.Duşa girdim.

Yarım saat sonra çıktığımda her yeri kahve kokusu sarmıştı.Hayatımda aldığım en güzel kokudur.Daha hızlı olmazsam bir daha koklayamayacağım gibi geldiği için hızlıca giyindim,saçımı kurutup açık bıraktım ve hafif bir makyaj yapıp evden çıktım.Arabama atladığım gibi her zaman ki Patika Cafe'de buldum kendimi.

Bizimkileri bulduğum gibi yanlarına ilerledim.Hepsiyle tek tek sarıldıktan sonra yerime geçtim ve bir tost ile kahve sipariş ettim."Kızım nerdesin ya valla bıktım sizi beklemekten ben." dedi Berkin."Ağlama Berkin geldim işte ne yapayım daha kahvaltı bile etmedim." diye çıkıştım.  "Orası belli zaten merhaba demeden sipariş verdin."Berkin'le tartışmaya devam edecekken "Sevgilimle kavga ettim" demesiyle odak noktamız Mehir oldu. "Neden kuzum noldu da?"dedim.
"Ya anlamıyorum ki ona sürpriz yapmak için İzmir'i yazmadığımı başka yeri yazdığımı söyledim ama birbirimize girdik.
"Kızım mal mısın sen desene direk İzmir'i yazdım diye."dedi Ayza.
"Olmaz ben İzmir'e gidip onun aniden karşısına çıkmak istiyorum."diye inat etti.
"Gerçekten delisin ağlama o zaman İzmir'de görünce seni eminim ki daha mutlu olacaktır.Demi gençler?" Diğerlerinin de bana katılmasıyla Mehir'in morali az da olsa düzelmişti.

Aslında hepimizin bir hayali vardı.Kimisi sevgilisi için İzmir de bulunmak istiyor.Kimisi sırf orayı sevdiğinden,kimisi de istediği üniversite orada diye.Sonuç olarak bizim hayallerimiz aynı şehirde birleşiyor bundan başka şeyin önemi yok bizim için.O gün de her zaman ki günlerimiz gibi eğlenceyle kahkahayla geçti.Mehir'in moralini düzelttikten sonra evlere dağılmaya karar verdik.

Şuan arabamda eve doğru gidiyordum ve aklımda Göktan vardı.O gün ki yaşadıklarımızdan sonra az zaman geçti ne o yazmıştı,ne de ben.Ki o iğrenç insana yazmak gibi bir saçmalık yapmazdım.

Göktan,kendisi benim yıllarımı verdiğim sevgilimdi taa ki beni evine çağırana kadar.Bir şeylerin bilincindeydim son sıralar,ama o eve gittiğimde bana taciz edeceği aklımın ucundan geçmezdi.O kadarını da yapmaz seviyor beni demiştim.Ama yapmıştı,kimsenin bundan haberi yoktu anlatmaya cesaret edememiştim. Ve bu konuyla içimde büyük savaşlar veriyordum ya kurtulamasaydım sonra ne olurdu ne yapardım ben diye düşünmeden edemiyordum.

Bu düşüncelerden beni ayıran arkamda ki öküzün hayvan gibi bastığı korna oldu.Normalde iner tartışırdım ama yorgun olduğum için hiç uğraşamazdım.Hızlıca sürdüm ve eve geldiğimde direk kendimi yatağa attım.Saniyeler içinde kendimi uykunun kollarında buldum.                                                                                                         
                                   ❄❄❄                                                                                    SEÇİMLERDEN 1 HAFTA SONRA; Bütün gece uyuyamamıştım.Evet İzmir'i kazanmıştım ama burada babamı yalnız bırakacağım için içten içe hüzünlüydüm.Odanın kapısı bir anda aralandı ve babam göründü.

"Canım kızım topladın mı bütün eşyalarını?"       

"Topladım toplamasına da ben gittikten sonra sen tek başına ne yapacaksın baba."dedim hüzünle.                   
"Aklın bende kalmasın bu yaşına kadar annen olmadan nasıl sana baktıysam kendime de bakabilirim."dedi
  
 "Evet biliyorum bu yaşıma kadar hem annelik hem babalık yaptın bana ama biz birbirimizden güç alarak geldik bu zamana kadar bu durum farklı ve sen yalnız kalacaksın farkında mısın?" dedim ve sarıldım

"Babaannen zaten orada yaşıyor sık sık gelirim,sen kafanı bunlara takma hem benim sana vermek istediğim bir şey var." dedi.

Elini cebine attı ve bir kolye çıkarttı.Vakit kaybetmeden kolyeyi boynuma taktı.Elimle kolyeye dokundum.

Anneme dair hatırladığım tek hatıra şuan avucumun içindeydi.
"Teşekkür ederim"Diyerek babamın boynuna sarıldım ve ağlamaya başladık.
"Uzun süredir bu kolyeyi vermek istiyordum sana ama annen hep kendi ayakların üstünde durduğun zaman sana bunu vermek isterdi.O veremedi belki ama şuan bizi görüyor ve mutlu oluyordur güzel kızım. Sen çok güçlü bir kızsın. Ben orada değilken kendi kendine ayakta durabileceğine inanıyorum."dedi.
Tam babama bir şey söyleyecektim ki kapı çaldı.

İkimizde kendimize çeki düzen verdik ve içeri giren arkadaşlarıma hiçbir şey olmamış gibi gülerek

"Hoşgeldiniz"dedim.Berkin'in gözünden kaçar mı hiç "Gene mi ağladın sen sümüklü?"deyip saçlarımı karıştırdı.Resmen sinir olduğumu bile bile şu saçlarımı karıştırıyordu. Bu arada babam selamlaşıp odadan çıktı.

Leyal gel benim tikimle uğraş diye çabalıyor.Dururmuyum hiç asla.Hemen öpücük attım.
"Kızım çıkartma şu sesi diyorum sana"dedi ve kulaklarını kapattı.

Atışmayı sürdürecekken Ayza'nın "Bizi bekleyen bir İzmir ve yakışıklı erkekler var farkında mısınız?"demesiyle hepimiz kahkaha attık tabiî  Berkin hariç.

"Hah erkekmiş ben varken göz ucuyla bile bakamazsınız aklınıza sokun bunu."dedi.Her zaman ki kıskanç Berkin işte. Eğlenceli atışmamız bittikten sonra arabaya atladık ve havaalanına doğru yol aldık.Yaklaşık 45 dakika kadar sonra uçaktaydık. Uçakta telefonlarımızı kapattıktan sonra ben kitap okumaya başladım. Mehir'in heyecandan eli ayağı titriyordu. Berkin uyumuştu. Ayza ise dizi izliyordu. Mehir'in ellerini tutup "Mehir'im heyecanlanma,herşey çok güzel olacak. Hem Çağılla daha önce görüştün,tabi birlikte sürekli olmak ayrı ama,eminim harika olacak.Şuan sana kızgın olsa bile görünce mutluluktan havalara uçacak."dedim.Daha da sakinleşmişti. "Aslında çok sinirlenmişti ama bugün eskisi gibiydi bende anlamadım her neyse merakla bekliyorum o anı" dedi ve gülüştük. Konuşmaya devam etti "Hem bakarsın İzmir sanada iyi gelir?  Böyle aşklar falan buluruz sana da birini ya ne dersin"dedi ve göz kırptı. "Vallaha olur mu olur? Şaka bir yana birini kaldıramam şuan Göktan'dan sonra"dedim ve güldük. İzmir'de yeni bir hayat kurup, Göktan'ı,kabusları tüm kötü şeyleri ardımda bırakacaktım. Daha mutlu biri olacaktım. Hepimiz daha mutlu olacaktık. Bunları düşünürken saçımın geriye doğru çekilmesiyle ardıma bakmam bir oldu. Bir bebek eli saçımdaydı. Sinirim hemen geçmişti. Annesi özür dilemişti ve sadece gülümsemiştim. Ve işte inmemize az kalmıştı.
Bekle bizi İzmir Enkaz Tayfa geliyor.                                                                                                
❤ VOTE ATMAYI UNUTMAYIN❤
İKİ KİŞİ YAZIYORUZ, VE GERÇEKTEN ÇOK ÇABALADIK UMARIM BEĞENİRSİNİZ. İLERLEYEN BÖLÜMLER DAHA EĞLENCELİ AŞK DOLU VE AKSİYONLU OLACAK. DİĞER BÖLÜMDE GÖRÜŞMEK ÜZERE. Sizleri seviyoruz..