PUSUDAKİ GİZ

PG-21

"Süprizler güzeldir.
Ama sen daha güzelsin."                                                  

Ve beklenen gün sonunda gelmişti.Tabi yeni başlayacak olmamın heyecanı ile uyku tutmamıştı.Dün Eda denen kız ile çekişmeli bir gün geçirmiştik.Çünkü hanımefendi dünyayı kendi yarattı falan sanıyordu.Karanda dahil tüm erkeklere Eriz varken yavşamasına söyleyecek söz dahi bulamıyordum.Eriz bu kızı nerden buldu da getirdi başımıza acaba diye düşünmeden edemedim.

Daha fazla düşünüpte vakit kaybetmemek adına hemen duşa ilerledim.Suya kendimi bıraktığımda sanki su ile beraber bütün kirlerim,kötülüklerim de akıp gidiyordu.Sadece bedenen değilde ruhen de temizlendiğime inanırdım hep küçük yaştan beri.Yani ne yaparsam yapayım su ile akacaktı tüm kötülükler ve ben tertemiz arınacaktım.İçimde oluşan kıpırtının kaynağını ararken göğüs uçlarıma değen saçlarım ile göz göze geldim.

Tüm bu edepsizlikler hayatımda hiç yokken bir anda yer edinmişti ve ben böyle bir insan olmayı sevmezdim.Beni düşüncelerimden uzaklaştıran şey ise Karan'ı hayal etmem oldu.Kafamda ki edepsizliğe bir an önce son vermem gerektiğini farkedip hızlıca saçımı köpürttüm ve duştan çıktım.Bütün banyoyu gene o muazzam kahve kokusu kaplamıştı.Tam şuan işte hayatımda ilk defa Karan burda olsun ve bu kokuyu en derinliklerine hapsetsin isterdim.

"Leyal bir şey mi oldu bak beni telaşlandırma."diyen ses ile donup kaldım.Ne yani Allah'ım kabul ede ede bu duamı mı kabul ettin?Tövbe tövbe.

"Bir şey olduğu yok.Duştan çıktım ve kıyafetlerim yanımda değil git hadi."dedim.
Şuan yüzüne o mükemmel ötesi gülüşünü nakşettiğine yemin edebilirdim.

"Ben bilmem geldim buraya kadar.Geç kalmak istersen sorun yok bana."dedi.
Hayır yani beni çıldırtmak için falan doğmuş olmalıydı.Başka açıklaması olamazdı ki."Karan hadi çık."dediğim anda çarpan kapı sesini duymamla hemen banyodan çıkıp dolabıma yöneldim.Çekmeceden iç çamaşırlarımı aldığımda hızlıca çıplaklığımı örttüm.Dolaptan da bir etek giydim.Sütyenimi kollarımdan geçirdim geçirmesine ama anlamadığım şekilde arkası bir türlü kavuşmuyordu.Diğerlerinin hepsini yıkamaya atıp tek südyen bırakırsam yapacak tek çözümüm kızların odasından araklamak olurdu.Bende öyle yaptım.

Hızlıca Ayza'nın dolabından kendime bir sütyen aldım tam kalkıyordum aki sırtımda hisettiğim eller ile irkildim.Gözlerim aynaya takıldığında Karan ile tek bir beden gibi gözüküyorduk.O ve ben değil biz gibiydik."İhtiyacın olduğunu dile getirsen gelirdim Leyal."dedi.
"Oldu Karan utancımdan yerin dibine de gireyim istersen."dedim ve kızarmaya başladım.
"Leyal utanılacak bir şey yok.Hem biz.." deyip susmuştu.Hemen atıldım."Hem biz?"cevap vermedi.

Sütyenimin kopcasını taktı ve hızla aşağı kata indi.
Zamana bırakmak yanlış bir kararmıydı.Hoş hangi kararı alırsak alalım o Karan'dı ve canı o zaman diliminde ne isterse onu uygulardı.

Hayatımın tam anlamıyla sıfırdan başlamasını sağlayan bu güzel şehir benim istediğim mesleği de elime verecekti.Karan Bey sinir krizinden beni öldürmezse tabi.Üst çıplaklığımı örtmek adına seçtiğim dar atleti kafamdan geçirdim.Atleti dar eteğimin içerisine koya koya odama ilerledim.Saçımın biraz da olsa kendi halinde kurumasını istediğimden makyaj masasına ilerledim.

Hafif  nude tonlarda yaptığım makyaj sonrası fön makinasını çıkarıp fişe taktım."Leyal giriyorum."diyen Karan ile fön makinasını çalıştırmadım.

İçeriye giren Karan pis pis sırıtıyordu."Gene ne var Allah için ya?"dedim.
"Kızım yok bir şey.Saçını mı kurutacaksın?"Evet anlamında kafamı aşağı yukarı hareket ettirmeme birlikte Karan yanıma yaklaşıp fön makinasını elimden aldı ve çalıştırıp saçımı nazik nazik kurutmaya başladı.Anın büyüsü bozulmasın istedim.Ağır ağır gözlerimi kapattım.Sanki sanki isteği hiçbir şey olmayan küçük çocuğun ilk defa bir şeye sahip oluşunda ki mutluluğun sahibi bendim.Tam da şuan öpse beni,tam da şuan bir olsak,biz olsak.