PG-8

161 101 28
                                    

"Gökyüzündeki karanlık değilim.!"

KARAN'DAN;
Zamanında Barlas'ın diye bildiğim bebek bendenmiş.Hayatımda herşeyi sıfırlamış,yoluma devam ederken kaderin cilvesi ya işte zamanında baba olmuşum ama haberim yokmuş.
"Nasıl yaptın lan?"deyip Feza'nın üstüne yürüyen Barlas'ın hemen önüne geçtim.Kim ne kötülük yaparsa yapsın şiddeti haketmezdi.Hele ki kadınlar asla.

"Bana bak çekil yolumdan Karan"
"Yeter Barlas.Artık yeter senin dediklerine göre hareket etmeyeceğiz."
"Etmek zorundasın bunu unuttun mu?"
"Lan ben baba olmuşum.Doğmadan evladımı kaybetmişim.Seni şu saatten sonra sikime takarmıyım sanıyorsun.?"
"Karan ben"diyen Feza'ya dönüp elimle sus işareti yaptım ve"Sen benim hayatımı mahveden 2.insan oldun Feza.Şu saatten sonra 1 damla su dahi yok sana.Aynı karşılık senden de bana olsun."

Feza koşarak yanıma geldi ve sarıldı.Sarılmasıyla direkt ittim.
"Yapma yemin ederim sana söyleyecektim ama sana söylersem Barlas bebeğimize birşey yapar diye korktum."
"Şuan nerde lan bebek var mı?Dur ben cevap vereyim YOK.Demek ki neymiş söyleseydin herşey daha iyi olabilirmiş."
"K-karan ben o zaman böylesi daha iyi dedim bilemedim."
"Yazık değil mi lan bana?Hiç mi düşünmedin beni?Hiç mi demedin Karan da bilmeli diye?"dememle gözümden bir damla yaş aktı.Feza elini kaldırmış silecekti ki beklemediğim bir anda Leyal elini tuttu ve göz yaşımı sildi.Kulağıma yaklaştı "Sana söz olsun yanında olacağım ama burada değil burada ağlayamazsın."biliyordum.Ağlamak güçsüzlüktü.

"Bundan sonra gökyüzünde ki karanlık değilim ben duydun mu beni?"bunu dememle yere dizlerinin üzerine çöktü ve ağlaması şiddetlendi.Nedenini biliyorum.Zamanında birbirimize hep böyle derdik.Gökyüzündeki karanlıktım ben onun.O da gökyüzümdü Feza'mdı. Şimdiye kadar belki demiştim hep.Olur ya birgün birleşiriz.Olamadık. Karanlıktan hiç korkmazdı ne olursa olsun benleydi. Karanlığı aydınlıktan çok severdi.Usulca yanına çöktüm ve dudağından öptüm.Kulağına yaklaştım "Bu sana yıllar sonra ilk ve son dokunuşumdu.Seni asla unutmadım.Ama bu karanlığı bitirende sensin bunu bil ve bundan sonra ona göre hareket et olur mu Gökyüzüm?"dedim ve hızlıca ayağa kalkıp kapıya yürüdüm.

Adım gibi emindim herkes son hareketimin nedenini merak ediyordur.Ama şuan kimseye tek kelime söyleyecek halim yok.Aşağı indiğimde 2 araba olduğunu gördüm ve birinin kapısı açıktı.O arabaya ilerledim,bindim ve gazladım.

LEYAL'DEN;
Karan'ın arkasından gittim ama yetişemedim.Nasıl olurdu aklım almıyor.Geçmişte ne olmuştu da baba olduğundan haberi yoktu.Ne olduda onu ağlattı.Telefonu çıkardım.Doğay abiyi aradım.
"Abi Karan diğer arabayı götürmüş.Ben de bunla gitsem siz geri dönebilir misiniz?"
"Tamam Leyal dön sen,hallederim ben."deyip yüzüme kapattı.Bende vakit kaybetmemek için hızlıca arabayı çalıştırdım.

O yaralı haliyle nereye giderdi bu.Daha 2 gündür tanıdığım insan of Allah'ım ne yapacağım ben şimdi.Diye düşüncelere dalmışken yol kenarında ödünç aldığım arabayı görmemle ani bir fren yaptım ve hemen arabadan indim.Koşarak Kapıyı açtım.Karan arabada inliyordu.

"Karan iyi misin?Neren ağrıyor?"
"Leyal beni tarif ettiğim yere götürür müsün?"
"Tabi.Tabiki götürürüm.Gel seni diğer tarafa oturtalım şimdi."elini boynuma attı.Benden destek alarak yolcu koltuğuna geçmişti.Bende hemen arabayı çalıştırdım.Karan tarif ediyor bende ona göre gidiyordum yolda.Dikiz aynasından devamlı göz göze geliyorduk.Kim bilir içi nasıl acıyordur.
"Tamam sağ çek burası."demesiyle hemen sağ çektim ve geldiğimiz yere baktım.Ormanlıktı.İyi de burada ne yapacak bu çocuk.

"Ben iniyorum sende git tamam mı?"
"Evet kesin gidicem.Karan daha desteksiz yürüyemiyorsun bile."
"Gidiyorsun dedim sana."
"Hiçbiryere gittiğim yok."
"Tam bir baş belası oldun sende.Iyi madem taşı beni."gülerek yanına gittim.Zar zor taşımam sonucu dediği yere gelmiştik.Kafamı kaldırdığım da harikalar ötesinde bir ağaç ev vardı."Inanmıyorum çok güzel burası."
"Kaçamak yeri diyelim."
"Iyi de sen buraya nasıl çıkacaksın"
"Ya anasını satayım o vardı demi."
Demesiyle kahkahayı bastım.
"Ne yani geri mi döneceğiz.Mahrum mu kalıcam bu güzellikten."
"Sözüm olsun bir gün getiririm ama şuan geri dönmek zorundayız."

Şuanda evdeyim.Karan'ın ısrarları sonucu onu evine bırakmıştım ve bende eve gelmiştim.Duş almıştım ve şuan düşünüyordum.Nedeni ne?Bunca üzüntünün kaynağı hangi yıl?Bunun gibi binlerce soru işte.Herkes için yorgun bir gün olmuştu.Bende en mantıklısını yaptım ve kendimi uykunun kollarına teslim ettim.

Sabah gözlerimi ısrarla çalan telefon sesiyle açmıştım.Birkaç komidinde telefon bulma çabamdan sonra telefonu bulmuş ve açmıştım.
"Efendim"
"Daha yeni mi uyanıyorsun.Kızım yuh"
"Karan Allah için sen o kadar dövüldün.Bu saatte ne işin var ayakta."
"Biliyorsun bazı konuların ucu açık kaldı."
"Nerede buluşuyoruz?"
"Dedikodu meraklısı mısın kızım sen?Ne bu heves?"
"Uzatma Karan sabahları modumda olmuyorum.Yeri mesaj atarsın bana."telefonu kapattım ve hemen banyoya koştum.

Önce rutin işlerimi hallettim.Sonra da duşa girdim.Biraz duşta oyalandıktan sonra çıktım.Giymek için rahat bir şort,tişört kombini yaptım.Daha sonra kahvaltı yapmak için mutfağa gittim.Evde ki sessizlik hayra alamet değildi derken buzdolabının üzerinde ki notu gördüm.
Çağıl'ın yanındayız eve geldiğinde bizi mutlaka ara.
Dün yemek yemek için mutfağa girmemiştim ki ben hiç.Bütün terslikleri çekiyorum resmen.Kısa bir mesaj attım evde olduğuma dair.

Mısır gevreğimi hazırladım ve yedim.
Hızlıca yediklerimi yıkayıp odama geçtim.Kıyafetlerimi değiştirdim,saçımı tarayıp topladım ve hafif bir makyaj yapıp kendimi dışarı attım.Karan kapıdaydı."Ben de tam seni arayacaktım."
"Ee hani orada buluşacaktık."
"Boşuna iki araba olmasın dedim.Hata mı ettim?"
"Neysee."arabaya bindik ve güya buluşacağımız bara geldik.Arabayı valeye verdi ve içeri doğru yürüyorduk ki bir anda elini belimde hissettim.Sanki bu kız benimle der gibi sıkı sıkıya tutuyordu.'Bak bak nasıl da hoşuna gitti.'yok canım iç sesciğim ne hoşuma gitmesi.Her zaman ki gibi bir köşe koltuğuna ilerledik ve oturduk.

"Bugün konuşmak yok kızıl.Sadece içeceğiz tamam mı?"
"Tamam öyle olsun.Ama tek bir soru soracağım."
"Sor."
"Pansumanını kim yaptı?"
"İlk dayak yiyişimiz değil ya Leyal."
"İyi be sustum."dedim.

Karan oldukça fazla içmişti ama hala mayhoş haldeydi.Tam gitmek istediğini biliyordum bu yüzden sesimi hiç çıkarmadım.Ama şuan bir sorunumuz vardı.Karşıdan Barlas ve Feza ikilisi geliyordu.Ne işi var şimdi bunların burada aman be.Yanımıza geldiler.

"Aaa hayatım bak burası boşmuş hadi eşlik edelim onlara."
"Barlas başka yere gidelim"
"Otur dedim lan sana."diye kükremesiyle Feza direk oturmuştu.Farkındaydım acı acı Karan'a bakıyordu.Geçmişte ne olmuş ne bitmiş bilemem ama Karan'ın tavrı belliydi ona destek verircesine"Karan sevgilim gidelim hadi kalk."mayhoş bir insandan beklenecek şey oldu ve "Gidelim güzelim."dedi o an Feza'nın gözünün içine baka baka Karan'ın elini tuttum.

Eğer acı çektirmek bir insana bu kadar kolaysa haketmişti bunu.Hızlıca mekandan çıktık.Arabayı valeden istedim,araba geldiği gibi Karan'ın evine sürdüm.Karan"Leyal alkol alsana" dedi.Yaklaşık yarım saat kadar etrafta tekel bayi aradım ve köşede bir tane sonunda bulmuştum.

Vakit kaybetmeden aldım ve arabaya geri döndüm.Tekrardan Karan'ın evine sürdüm.Eve geldiğimizde viski şişesini aldım ve indim.Karan da indiğinde yanına gidip "Şey o zaman ben gideyim. "
"Gitme.Yanımda kal."demesiyle şok olmuştum.Her zaman beni yanından kovan insan şuan gitme diyordu.
"Neden?"
"Çünkü kalmanı istiyorum."
"O halde hadi içeri geçelim"

Karan dizime yatmış,hıçkıra hıçkıra ağlıyordu.Birşeyleri anlatmak istiyordu ama susuyordu.Içine atıyordu hep."Anlat bak buradayım ben."
"Aslında çok iyiydik.Yani iyiydim.Her ne boksa işte.Sonra sonra bir anda ben çok kötü bir insan oldum."dedi ve dizimden kalktı.Kendisine bir viski daha doldurdu.Gene tek dikişte bitirdi.Bu sefer yan yana oturuyorduk birden "B-benim çocuğum ölmüş Leyal"diyip daha hiddetli ağlamaya başladı.Elimle kafasını kavradım ve göğsüme bastırdım."Ağla.Söz ikimizin arasında kalacak."
Göğsümde ağlaması bittikten sonra dizime yattı."Saçlarımla oynasana uyurum belki."dedi sanki bu anı bekliyormuş gibi hemen elimi saçlarına atıp oynamaya başladım."Biz çok seviyorduk Feza ile birbirimizi.Sonra demiştim ya ben kötü bir insan oldum diye.Kaybettim onu.Barlas'a bıraktım onu.Çünkü b-ben"
"Çünkü sen ne?"
"Çünkü ben"diyemeden kapı zilini işittik.

Çünkü Karan?

💛OY ATMAYI UNUTMAYIN LÜTFEN💛

PUSUDAKİ GİZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin