Officially Twenty- Four

1.5K 65 18
                                    

Officially Twenty- Four

Keanu Gonzales'

"Fuck!" Tila nahigitan ako ng hininga nang unti-unti kong makita si Lexine na pumipikit.

"Lexine, no, no, please. Don't close your eyes!" Mas nataranta ako sa pagsuot ng seatbelt niya at dumako ang tingin ko sa dugong tumulo sa may hita niya.

"Tangina, huwag, please." Tinawag ko na anglahat ng santo para lang sa kaligtasan ni Lexine. I drove as fast as I can hanggang sa marating namin ang pinakamalapit na ospital.

I immediately stopped the car nang tumapat kami sa E.R. Nakita naman ang ng security guard kaya agad siyang tumawag ng nga mag-aassist sa akin.

Nang kunin nila si Lexin sa akin, sumunod lang ako sa kanila, hanggang sa dalahin siya isang kama, akmang susunod na ako nang harangin ako ng isang nurse.

"I'm sorry, ma'am pero hanggang diyan lang po muna kayo." Tila binagsakan ako ng langit at lupa ng marinig ko iyon. Lantay na umupo ako sa pinakamalapit na upuan at muling umiyak.

"God, please no. Not again," pagnamakaawa ko sa Diyos, alam 'kong hindi pa sigurado pero ramdam kong nauulit nanaman 'yung dati. Sana lang ligtas siya, sila.

Napayuko na lang ako sa kinauupuan ko at tahimik na nagdasal. I was also blaming myself for every pain she's experiencing right now.

Every memory of her with me came flashing back in my mind. Mula sa mga masasaya hanggang sa pinakamalungkot. It was all her efforts, her love.

Umabot ng ilang minuto ang paghihintay ko hanggang sa nagring ang phone ko.

Mike calling...

Napasinghot ako at punas sa luha bago ko sagutin ang tawag niya.

"H-Hello, babe?" Hindi ko napigilang sinukin dahil sa pag-iyak.

"Hi, babe- wait, are you crying?! Where are you?" Nag-aalalang tanong niya sa akin. Napa-iling na lang at kasabay ng pag-iyak ko.

"H-Hindi ano, okay lang ako. Bakit ka napatawag?" Pagpapakalma ko sa kaniya.

"Good, nag-aalala ako sa'yo. I'm here in your house, wala ka pa kasi, kasama mo parin si Lexine? Nandiyan ka pa ba sa bahay niya?" Lexine... Fuck ang tagal lumabas ng doctor.

"N-No... n-nandito kami sa ospital..." Nanginginig kong sabi sa kaniya. There's no point of lying anyway.

"What?! Are you sure you're okay? Sino nasa ospital? Si Lexine? Is she okay? Do you want me to go there-"

"No! I-I mean, no, huwag kang pumunta, please." pagmamakaawa ko sa kaniya, sa nangyari kanina, ayoko pang madagdagan lalo ang sakit na nararamdaman ni Lexine. I love her, and it hurts me seeing her pain. Sakto namang may lumabas na galing na inoccupy na space ni Lexine.

"W-Wait lang, tatawag na lang ulit ako mamaya, the doctor's here." Sabi ko kay Mike sa kabilang linya.

"Okay, okay. Mag-ingat ka, ikwento mo na lang sa akin when you get home, I love you." Agad kong pinatay ang tawag at nilapitan ang doctor.

"Goodevening, ikaw ba ang kasama ng pasyente?" Tanong sa akin ng doctor kaya agad akong tumango at pinunasan ang mga luha ko.

"Okay, didiretsuhin na kita, the patient's not doing well. And are you aware that she's pregnant?" Nanlaki naman ang mga mata ko sa narinig. H-Hindi ko alam...

"Looks like you don't know, pero anyway, we managed to save the fetus in her womb. Medyo risky ang nangyari dahil first trimester pa lang. Ayon muna ng masasabi ko dahil may mga test pa kaming ginawa sa kaniya, we are still waiting for the results. And she'll be transferred to a private room na." Sabi ng doctor sa akin at ngumiti. Tumango naman ako sa kaniya.

"Thank you po, Doc." Sabi ko rito at umalis na rin siya.

Lexine De Guzman's

I woke up feeling thirsty, nang imulat ko ang mga mata ko'y bumungad sa akin ang puting kuwarto. I also feel something heavy sa may braso ko. When I looked at it para malaman kung ano 'yon, nakita ko si Keanu na nakayuko. Mabuti na lang at sa kabing kamay ang dextrose na nakakakabit sa akin.

"Keanu..." Mahinang tawag ko sa kaniya at hinaplos ang buhok niya. Ilang tawag pa ay umangat na rin siya ng tingin sa akin. Ginusot-gusot niya ang mga mata niya at natarantang tinignan ako.

"Bakit? Okay ka lang ba? May masakit ba sa'yo? Nagugutom ka na ba? Anong gagawin ko?" Nataranta niyang wika niya sa akin na ikinataka ko. Kunot-noo ko siyang pinagmasdan, she's still wearing her clothes last night.

"Okay lang ako, ano bang nangyari?" Bigla kong naalala 'yung dugo.

"A-Ano, you're pregnant." Tila binuhusan ako ng malamig na tubig sa aking narinig.

"H-Ha?" Nabingi ata ako sa sinabi niya, hindi maabsorb ng utak ko.

"Ang s-sabi ng doctor, y-you almost had a miscarriage last night..." Mahinang sabi niya na ikinawarak ng puso ko. Naiiyak ako, napakawalang kwenta ko talaga. Dahan-dahan kong hinaplos ang aking puson.

"Shit. Huwag kang umiyak Lexine, o-okay naman daw si baby, basta bedrest muna." Sabi niya sa akin na ikinahinga ko ng maluwang.

"T-Thank you..." Umiiyak kong sabi sa kaniya. Bumuntong hininga naman siya sabay hawak sa kamay ko.

"You don't have to Lexine, baby natin 'yan." Oo nga pala, siya ang ama.

Bigla akong napaisip ng malalim, paano na kami nito? Ayoko namang guluhin pa si Keanu sa relasyon niya, lalaki ng walang tatay ang anak ko? P-Parang ang sakit isipin.

"Huwag ka mag-alala Lexine, papanagutan ang ang bata." Agad akong napalingon sa kaniya na nanlalaki ang mata.

"B-Bakit?"

"Anak ko 'yan, sa dami ng sakit na binigay ko sa'yo, kahit sa anak 'man natin bumawi ako." Hindi na ako nakapagsalita sa sinabi niya.

"P-Pero pano 'yung boyfriend m-mo?" Tinitigan naman niya ako ng matagal bago sumagot.

"He'll understand. Hindi rin naman siya magagalit, expected na niya iyon, I told him what happened 'nung lumipat ako sa bahay..." Bigla akong nahiya nang maalala ko ang mga pinaggagagawa kong kalandian sa kaniya.

"Anong pangalan niya? Pwede ba siya pumunta dito?" Nakita kong nagulat si Keanu sa sinabi ko. Nginitian ko naman siya.

It's time to move on Lexine, and a way to finally move on is to have closure. Letting go of my feelings is hard, pero para kay baby kakayanin ko. Na-enlighten din ako sa mga sinabi niya kagabi, I just realized how selfish I am for only thinking about my feelings pero I never cared or I never had the chance to listen to hers.

We deserve happiness, and if choosing for our happiness means we should let go, then, I'm letting go of her.

===
xoxo

anong magandang pangalan ng baby?

if girl?

if boy?

Officially Missing YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon