BÖLÜM/1

611 44 129
                                    

Bu romandaki bazı karakterlerin gerçek hayattaki ilham kaynaklarısınız.Sizi seviyorum iyi ki varsınız💙MoR2KaNatth_alda 💜Luka_irem😍

*YAZARIN AĞZINDAN;*

Birkaç gündür uğramıyordu ilham perileri genç kıza.Morali bozuktu ve kafasını toplamakta zorlanıyordu.Romanı en güzel yerinde tıkanmıştı.Halsizdi genç kız ama sinirden yerinde duramıyordu.Bilgisayar ekranına boş boş bakmaktan sıkıldı ve derin bir nefes verip bilgisayarını kapattı.Aklı hala Yiğit'teydi.Nasıl olmasın ki?

Genç kızı çok üzmüştu yakışıklı siyah şovalyesi.Keşke sadece üzseydi.Ama güveni sarsılmıştı hatta yerle bir olmuştu genç kızın.Bunları düşününce içi daraldı.Ve daha fazla evde duramadı genç kız.

İki büyük adımda çalışma masasından kalktı ve dolabını açtı. Siyah bir eşofman altı ve beyaz bir yarım askılı yarım atlet giydi.Kombinine bakarken sırıttı genç kız. İstemedende olsa beşiktaş'lı bir kombin yapmıştı.Saçlarını toplarken kolundaki ince gümüş bileziği gördü. Onu tamamen unutmuştu. Siyah şovalyesi geçen  ilk bahar doğum gününde almıştı. Ve genç kız hiç çıkartmıyordu bu yüzden unutması normaldi. Hemen çıkartıp masasına koydu,yarın okulda geri verirdi nede olsa. Telefonu ile kulaklığını aldı ve odasından çıktı. Telefonunu açtığında ekrandaki bildirimlere şaşırmamıştı. Kardeşim dediği insanlar onu merak etmişti. Bunu biliyordu.
------------------------------------------------------
Gamzelim》18 msj 4 arama
Yiğit》23 msj 5 arama
İnci tanem》105 msj 10 arama
Bal yanaklım》202 msj 14 arama
Öküzüm》45 msj 24arama
Hayalet kedim》97 msj 33arama
------------------------------------------------------

*DİLAN KÜPECİK;*

Tek çare olarak kız grubumuza:

  🍫İrem'in çohonatlı sütleri🍫

"Kızlar ben uyuyorum. Yarına toparlanmış olur herşeyi atlatırım. Sizi seviyorum."📍
Mesaj iletilir iletilmez hemen wifi yı kapattım.Saat 08.23'tü.
"Anne! Ben biraz yürüyeceğim bir saat'e gelirim. "Dedim ve ayaklabılarımı giyip evden çıktım. Kulaklıklarımı taktım ve gülümsedim. Çalan şarkı şu anki durumumu yansıtıyordu. Derin bir nefes aldım ve  tempolu bir şekilde yürümeye başladım...

Saat 9 olmuştu. Artık tenpom iyice artmış ama hala koşmuyordum. Tam o esnada birden bire aklıma gelen görüntüyle ayağım takıldı ve düştüm...

flasback

"Ders ne yha!?" diye inleyerek soran Alda'ya Seher de inleyerek "Matematik!" dedi.Sonra ikisi de aynı anda"Eyvah Sinan hoca! "dedi.Onların bu haline kıkırdadım.Sonra gözüm İrem'e kaydı.Eniştemiz Tolga'nın yanındaydı.Sonra uzun süredir sessiz olan Beril'e döndüm.Beril bir yere odaklanmış iç çekerek bakıyordu.Ben de onun bakışlarını takip ettiğimde,kantinin kapısındaki Başar ve Ömer'i gördüm.Ah o bakışlar şimdi anlaşılıyordu.Hemen Beril'i dürttüm ve kulağına fısıldadım"Kanka yine ayak üstü eridin.Azıcık sakin olsana.Bak iki tercihin var,birincisi bu kadar belli etme, ikincisi git direk yüzüne söyle!" diye sitem ettim.
Tam Beril'le koyu bir Ömer muhabbetindeydik ki İrem'in çığlık atması bizi böldü"Ne oldu!"diye sordu beril büyüttüğü siyah gözleriyle. İrem bağıra bağıra cevap verdi,
"Elinin körü oldu! Baksana şuraya Yiğit ve Ezgi fazla samimi."Samimi derken havada tırnak işareti yapmıştı.  "NE!?" bu sefer bağıran Alda ve Seher'di
Bense sakindim tuhaf bir şekilde hem de.Herkesin baktığı tarafa baktığımda ise kendimi sakin olmak için zorluyor,göreceğim manzaradan korkuyordum.Gördüğüm şey üstüne saatlerce küfür edebilirdim.Yiğit'i duvarla arasına almış kollarını boynuna dolamış öpen bir Ezgi gördüm.Tamam,işte şimdi sinirleniyordum.Herkes fısıldaşarak konuşurken kantindeki gözler 180 derece dönerek beni buldu.Eh madem bu kadar izleyen de var seni bi güzel rezil edelim Ezgi hanım.
Çok sinirliydim ama yüzüm hala donuk ve duvar gibiydi.Oturduğum sandalyeden yavaşça kalktım.Birkaç büyük ama yavaş adımdan sonra Ezgi'nin önündeydim."Al." diyerek cebimden 20 lira çıkartıp uzattum.Şaşkınlıktan gözleri büyümüştü.O gözlerini oymak istiyordum.Ezgi salak mısın der gibi bakınca 20 lirayı okul gömleğinin cebine sıkıştırdım ve piç gibi sırıtarak."Malum artık f*hişeliğe başlamışsın Yiğit'in parası yetmezse gel benden iste bebeğim.Sadaka vermek sevaptır."dedim ve Yiğit'e bakmadan kantinden çıktım.Bahçeye çıkıp hava aldım ve derse girdim kimseyle konuşmadım hatta bakışmadım.Zil çalınca koşar adım okuldan çıktım ve bisiklete atlayıp eve geldim...

İyi okumalar dilerim...

Arkadaşlar bu bölümde karakterimizin dinlediği şarkı AYLAK tı dinlemenizi şiddetle tavsiye ederim. Bi sonraki bölümde görüşmek üzere.

LİSE DEVRİYESİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin