Herşey her zaman yolunda gitmez öyle değil mi ?
Acaba bizim kilerin işleri yolunda mı ?
Bir birine tutunmaya çalışan. Hayattan beklentisi olmayan insanlar da var.
Kör olan gözünün önündekini göremeyenlerde.
Sırf popüler olmak adına ismini cismini...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
/ Kombine aşık olan minik bir bennnnn bırakıyorum şuraya.😍/
Yani aslında siyah giyinecektim ama son anda u dönüşü yaparak böyle bir kombin yapmak istemiştim.
Sırt çantamın içindeki kitapları ve defterleri boşalttım. Diz üstü bilgisayarımı, iki üç tane eskiz yaptığım ve hikaye taslaklarını oluşturduğum defterleri attım. Daha sonra odamdaki koltuğun baş ucunda duran iki küçük pofuduk yastığıda sıkıştırdım. Vay be hala yer vardı. Hemen mutfağa gittim. Bir çikolatalı süt bir de kek aldım. Bundan daha fazla abur cubur yemem yasaktı zaten. Çünkü sporcuyum yani.
Evden hızlı adımlarla çıktım ve ormana daldım. Yarım saat sonra sonunda gelmiştim. Aslında bu dünyada burası kadar sevdiğim ve huzur bulduğum başka bir şey yoktu. Bir sürü ağacın ortasında alttan bakıldığında küçücük gözüken ama aslında diğer bütün ağaçlardan daha büyük olan bir çınar ağacıydı.
Ağaca biraz daha yaklaştığımda ağacın tepesinden bir ses duydum. . .
"(Bu böyle gittiği yere kadar gider. Bugün çok mutluyum ama birazdan geçer ...)"
Biri şarkı söylüyordu. Benim ağacımdamı?
Kafamı kaldırıp zaten yerini ezberlediğim o büyük dala baktım. Ev gibi bir daldı. Cidden ben oraya çıkınca birdaha inmek istemiyordum. Ve baya büyüktü. Aşşağı düşme korkusuda yoktu. Ama şu anda biri benim ağacımda oturuyor! Daha net baktığımda bir erkek olduğunu anladım.Başka biri olsa fark edemezdi.Çünkü ağaç dalları o kadar iyi kamufle etmiştiki benim gizli dünyamı. /Arkidişler tam hayalimdeki gibi bir fotoğraf bulamadım burayı o parlak zihinlerinize bırakıyorummm😂/
Çocuk eline bir kamera aldı ve etrafını çekmeye başladı. Daha fazla dayanamadım ve ağaca tırmanmaya başladım. Tam 8 saniye sonra yukardayım. Son bir dal dan da tutunarak gizli yerime geldiğimde çocuk az kalsın korkudan aşşağı düşecekti. Amma korkak çıktın sende hea.
Yanına geçerek dala yığıldım. Böyle bildiğin yığıldım. Çantamı kenara koydum ve kafamıda çantamın üstüne koyarak uzandım.
Sonra karşımdaki çocuğu iyice inceledim. Koyu kumral saçları, Masmavi gözleri vardı.
Gözlerimi gözlerinden çekmek için çok direndim ama yapamadım. En sevdiğim renk tir mavi. Ve en sevdiğim tonuda lacivert.Onun gözlerinin içinde saklıydı sanki gökyüzü ve okyanus.
Sonra gözlerini dahada iyi anlamak için daha uzun baktım.
Korkuyordu. Korkak bir şekilde sanki kırmak istemezcesine bakıyordu.
