LİSE DEVRİYESİ

BÖLÜM/4

Çok beklenen bölüm geldi ( bence medyadaki şarkıyı dinlemelisiniz) ikin ci olarak bu bölümde yakından olmasada iki şhip görücez. SehRaç ve İrGa ben bu iki şhipi çok seviyorum diğer bölümde güzel bir kavga olucak ve SehRaç ship i için bir umut doğacak... Keyifli okumalar!

♥💙♥💜♥💙♥💜♥💙♥💜♥

Dilan KÜPECİK'in ağzından;

"Miraç ciddi misin!? Şakaysa hiç komik değil ! "Dedim. Hemen ponçik bir surat ifadesi takındı ve " Hey sakin ol Panda. Şaka falan değil. Seninle daha yakından ilgilenebilmek için kaydımı buraya aldırdım."dedi ve içten bir şekilde sırıttı. Gamzeleri iyice belirgin olmuş ttatlılıkla yakışıklılık arasındaki ince çizgide duruyordu.Hemen ona sarıldım , cidden çok sevinmiştim.Dünkü olaydan ve Yiğit'le ayrılmamızdan sonra  benim bugün okula yeni gelen çocuğa sarılmama şaşıranlar koridorda bizi izliyordu. "Hangi sınıftasın?" Derken bir yandanda bizi izleyen gözlerden uzaklaşmaya çalışıyordum. Basbaya Miraç'ı kolundan tutarak sürüklüyordum. Merdivenlerden çıkarken "11/D" dedi. Bir boşluğuma geldi ve sevineyim derken merdiven de aşşağı doğru kaydım. İki üç basamak popomun üstünde kayarak düştüm. Canım çok yanmamıştı. Yukarı baktığımda Miraç gözlerini büyültmüş bana bakıyordu. Bir iki saniye öyle durdukatan sonra ikimizde gülmeye başladık. İkinci kata çıkarken daha dikkatli davrandım. Popom ikinci bir darbeyi kaldıramazdı çünkü.
Sınıfın önine geldiğimizde Miraç kapıyı çalacakken son anda kolundan rutup durdurdum. Parmak uvuma yükselerek dağılmış olan saçlarını elimle düzeltmeye başladım. Gülümsedi ve "Bitti mi?" Diye sordu. Kafamı sallayarak "Evet hadi o yakışıklı daouble gamzeli suratınla her kezi büyüle!"dedim ve kapıyı tıklattım.  İçerden girin diyen Esma hocayı duyduğum an kapıyı açtım. Ben önden Miraç arkamdan içeri girdi. Gözler yavaş yabaş Miraç'a döndü. Özelliklede Cemre azından salyaları akarak bakıyordu. Seni ellerimle gebertirim kızım. Benim gamzelimi sana yedirmem. Diye geçirim içimden ve hocaya dönerek "Hocam geç kaldığımız için özür dileriz. Arkadaşa müdür beyin odasına kadar eşlik ettimde." Dedim.
Esma hoca anlayışlı kafasını salladı ve gülümseyerek "Yerine geçebilirsin" dedi. Ben Beril'in yanındaki yerimi alırken Miraç ta kendini tanıttı. "Adım Miraç soyadım YARALI . Buraya İzmir Atatürk güzel sanatlar lisesinden geldim."dedi. Öğretmenimiz sende yerine geç deyince Miraç sınıfta boş yer aradı. Gözleri bir yerde durdu ve dondu. Daha sonra çapkınca sırıttı. Bende onun baktığı yere baktığımda Seher'i gördüm. Kafasını defterinin üzerine eğmiş pür dikkat bir deftere bakıyordu. Seher'in yanı boştu. Normalde İrem ile oturuyorlar ama anlaşılan bugün İrem geç kaldı.
Kafamı Miraç'a çevirdiğimde yüzündeki sırıtışı daha da büyültmüş bir şekilde Seher'in yanına gitti. İlk önce çantasını çıkartıp masanın kenarına astı sonrada kendisi oturdu.Seher hala ona bakmamıştı.Onlara daha fazla bakamadım çünki Esma hoca derse başladı. Bende önüme döndüm ve dersi dinledim . . .

Zil çaldığında soluma baktım ve kafasını canma yaslayarak uyumuş bir beril gördüm.Aklıma camın soğuk olabileceği gelince hemen kafasını kendi omzuma yasladım. Zaten tenefüse çıkmayacaktım. Beril uyanmasın diye hareket etmiyordum ama Seher sağ olsun Beril'i uyandırm- ıştı.Seher bağıra bağıra yanımıza geliyordu. "Onu öldürücem!" Diyordu. Tam önğme gelip durdu ve "Dilan!"diye bağırdı. Seher'in sesine uyanmış etrafa saf saf bakan Beril "Ne oluyo be?"diye sordu. "Hiç bir şey ."dedim ve yerimden kalktım. Sonrasında Seher'i kolundan tutarak lavabo- ya sürükledim. İçeir girer girmez tekrar bağırmaya başladı."Bu okula geldiğini neden aşşağıda söylemedin!? Allahım napıcam ben çok gıcık bir çocuk!Dilan eğer bir ders daha benim yanımda oturup bana asılırsa yapacaklarımdan sen sorumlu- sun!"dedi. İstemsizce güldüm ve "Eti senin kemiğide senin." dedi- m ve tekrar güldüm."Ciddiyim onu öldürme planları yapıyorum."dedi ve canice sırıttı.
Bense hala gülüyordum . . .

Tolga İPEKÇİ'nin ağzından;

Antrenmandan çıkarken soyunma odasında Ömer'le şakalaşıyorduk. Tam o esnada telefonum çaldı. "Bende gidiyim sen daha rahat konuş. Görüşürüz kardeşim."dedi ve el sallayarak soyunma odasından çıktı. Telefonumu açıp ekrana baktı- ğım da ufak çaplı bir sinir krizi geçirdim.

05## ### ## ## arıyor . . .

İsim olarak kayıtlı değildi ama bu numaranın lanet olası sahibini tanıyordum. Sırf onu kızdırmak için  biraz bekledim ve son çalışta tam kapanacakken açtım. Onun konuşmasını beklemeden "Ne istiyorsun!?" dedim. "Oğlum..." Ne dedin sen. "Bana oğlum deme!!" Diye hırsla bağırdım. Onca şeyden sonra nasıl bana oğlum diye bilirdi.
"Kardeşin nerede? İyi mi ?"diye sordu. Sabrımın sınırlarınday- dım."Bu seni neden ilgilendiriyor.Haberin olsun sana mahvedeceğin bir hayat daha vermeyeceğim ! Bay İPEKÇİ." Karşı taraftan derin bir nefes sesi geldi ve "Oğlum kardeşinide al ve ........ oraya git. Her an tehlikede- siniz peşinizdeler ...... onlardan  uzak durun!!!"dedi.Hatta cızırtılar olmuş bazi yerleri duyamamıştım. Zaten ne dediğide umrumda değildi. Telefonu kapattım ve cebime attım. O sırada tekrar çalınca arayan kişiye bakmadan açtım ve "Arama lan arama!! Basmıyor mu!? Heceleyerek mi söyleyeyim. A-RA-MA!!"dedim ve telefonu yüzüne kapattım. Sonra içimdeki sıkıntıyı giderebilecek tek insanın yanına doğru yola koyuldum. İrem'e doğru . . .

Ve bu bölümde burda bittiğğğğğğ ğer bölüm kavga var biraz ekşından zarar gelemez . . .