My Gay Boyfriend Turns Into A Real Man

PROLOUGE

"Ang ibig ko sabihin na pwde ba ay 'yung ano?" tanong niya.

"Anong ano? Ano ka ng ano?" sabi ko.

"I mean pwde ba tayong?" sabi niya habang pinapaliwanag sa dalawa niyang daliri na ibig sabihin ay pag iibigan.

"Bakit muna?" tanong ko.

"Kasi sa'yo lang ako nag ka ganito."

"Anong ganito?"

"Sayo lang may tumigas."

"Tumigas na alin?" kinabahang tanong ko.

"Tumigas na nararamdaman."

"Na?"

"Binuhay mo pag ka lalaki ko... gusto kita... gustong gusto..."

CASELINE

"Huwag!" Napabalikwas ako sa kama ko at napa hawak sa 'king dib dib.

Huminga ng malalim. "Panaginip lang pala." Tumingin ako sa bintana at dumadampi ang sikat ng araw sa bawat paligid ng dingding. Kinapa ko ang aking noo at leeg.

"Salamat wala na'kong lagnat."

Isang umaga nanaman tulad ng nakasanayan babangon sa higaan at bumaba para kumain ng umagahan.

"Hi, papa Goodmorning! Anong ulam mukhang mabango ah?"

"Nak, ulam natin lechon," sagot niya.

"Woah! Lechon papa patingin," agad ko binuksan yung nakatakip.

Napasigaw ako, "Papa!"

Napatanong siya,"Bakit Caseline ha?! parang gulat na gulat ka?"

Napasigaw ulit ako,"papa ano itong dalawang pirasong itlog?"

"Ohhh? Bakit lechong itlog kasi anak hindi ka muna nag tatanong eh hehehe," malokong sabi niya.

"Papa naman!"
Sa totoo lang hindi naman sa nag rereklamo pero okay den pero nag expect talaga akong lechon

"Anak, makinig ka kay papa pag naka pag tapos ka sigurado akong sampung lechon lang makakabili at makakain na tayo," sabi niya sabay akay sa akin.

"Osya! Umupo kana aking prinsesa," dagdag niya pang sabi.

"Opo pa," sabi ko, "Nga pala saan si Chris?" kapatid kong mas bata sa akin.

"Anak nauna na sayo niyaya na ng mga ka team mate nya ililibre daw sila ng Coach nila," sabi ni papa.

"Ay wow pa sana all may coach na mang lilibre hahaha," masayang sabi ko.

"Hay nako alam mo naman kaya naging player yun para den less sa tuition sa school," sabi ni papa.

"Haha nga pala pa sumali ako ng dancing contest," sabi ko.

"Oh? Okay naman dancer na pala anak ko grabeeee manang mana ka sa mama mo hahaha," masayang sabi ni papa.

Nung nabanggit ni papa si mama ay nalungkot ako. Matagal ng pumanaw si mama mga 7 years ago na pero andito padin yung kirot at lungkot sa aking puso at oo kaya talaga ako sumali sa dance contest para matupad ang pangarap ni mama. Ayan ang mga nasa isip ko

"Nak, kain na tama ng tunganga diyan," sabi niya

"Opo pa," sabi ko,sabay kuha ng kain at lagay sa pinggan.

Lumipas ang limang minuto. Natapos akong kumain at nag paalam ako kay papa.

"Okay na pa tapos na po ako toothbrush na ako at papasok na ako," maayos kong pag papaalam.

"Okay nak hinanda ko na ang baon mo saka 100 pesos lng baon mo ngayon pag kasyahin mo nalang nak," sabi ni papa, sabay abot ng baon ko sa'kin.

"Okay lang po pa. Salamat po," sagot ko rito, at kinuha ang baon na inabot niya sa'kin.

Pag ka tapos kong mag toothbrush ay umalis nako ng bahay at nag paalam kay papa. Nga pala yung school ko ay kaylangan pang i bus ng mga 10 minutes muna sa bahay namin hindi malayo hindi den malapit sakto lng . Sumakay nako ng bus ng bigla may tumabi saking isang gwapong lalaki, maputi, matangkad, maganda ang tabas ng buhok at mukhang yayamanin pero naka sakay sa bus hmmm? Baka hindi sya maarte.

Mga dalawang minuto narin ng napapansin ko na may weird siyang kinikilos ng biglang......

-------------------------------------------------
Author's note:

Dear Readers,

I started writing this story in 2020, when I was only 15 years old. At that time, some of my lines, grammar, and writing style may have been cliché and awkward. However, I am here to improve it all. Thank you for reading my story.