BC # 2: Interim Dalliance (COMPLETED)

CHAPTER 11

NAKATINGIN lamang siya sa madilim na dalampasigan mula sa balkonahe habang hawak ang Jack Daniel's na ipinaakyat niya sa kaniyang kwarto. Gusto nalang niyang magmuni-muni at isipin na lilipas din ang lungkot kagaya ng lagi niyang ginagawa. Sanay naman siya sa ganitong uri ng pakiramdam kaya bakit pa siya nalulungkot?

She knows how to overcome this feeling. She should not let her emotions consume every bit of her. A heart full of anger and jealousy is her weapon to overcome what life throws at her.

"Mukang may iniisip ka." It was not a question but a statement

"Wala naman. Napagod lang ako sa baba." Marahan siyang ngumiti para ipakita sa kausap na ayos lang siya "Masyadong nakakangawit makipag-usap."

"I'm sure you're fond with that. It's been years since you became famous." Sidney said in an as-a-matter-of-fact tone which she noticed "I've been reading a lot about you since I cannot believe you became a woman I expected you to be."

"You expected that I won't become successful?" She chuckled and let her bitterness consume her "I see. Who would've thought that a random commoner will live a life full of luxury, right?"

"Ayos ka lang ba?" Nahihimigan nito ang pagkahilo niya dahil mapungay na rin ang kaniyang mata ngunit itinaas niya ang kamay para ipakitang ayos lang siya "Are you sure? I think you're drunk."

"I need to lock the door. Wait-up." Hilo niyang saad at pinuntahan ang pintuan sa labas

Pinipilit niyang pumunta sa pinto para ikandado iyon kahit na umiikot na ang paningin niya. Gusto niya nalang humilata at huwag ng kumilos. Akmang isasarado niya ang kandado nang buksan ni Sidney ang pinto at inalalayan siya pabalik sa higaan.

"Mukang makakatulog ka pa yata sa sahig kung hindi ako pumasok." Kinumutan siya nito pagkatapos ay pumunta sa banyo para kumuha ng towel at tubig "You know that we were friends, right?"

"Friends don't betray their friends, Sid." She became blunt as she opened her barrier a little "You don't cause pain to your friends."

"I know, Siri." Pinunasan nito ang mukha niya gamit ang towel na may tubig "I know that what I did is unreasonable and I am very sorry for that."

"I don't accept sorry, Sid." Marahan siyang tumayo at hinaplos ang mukha nito "It's been years since we last saw each other before that incident. I missed you. So damn much."

"I have a wife, Siri. Please, don't say that." Pinigilan nito ang kamay niya dahilan para matawa siya sa ginagawa

Bakit nga ba ang hirap para sa kaniya na tanggapin na masaya na ang dalawa? Bakit ba ang hirap lunukin ng katotohanan na palagi siyang malulugmok sa kalungkutan dahil hindi niya matanggap na naiwan siyang mag-isa at may piniling iba ang minamahal niya? Bakit ganito ang buhay sa kaniya?

"I don't care." Tumayo siya kama dahilan para habulin siya ni Sidney papunta sa balkonahe kung saan siya pumunta "I just want to have you in my bed..."

Muli, kinontrol niya ang emosyon para mapagtagumpayan ang matagal na niyang plinaplano. Kailangan niyang kotrolin ang sarili sa pagbuhos ng matinding emosyon kung hindi ay mawawala ang lahat ng pinaghirapan niya sa planong ito.

"I have a wife and you know her. She's pregnant." She can sense how he restrains himself from agreeing to her "Ayokong gumawa ulit ng mali lalong-lalo na buntis siya."

"Even if I do this," Hinayaan niyang mahulog ang puting roba na tanging natitirang saplot sa kaniyang katawan "won't you just say yes?"

"Aalis na ako. Pasensya na." Tinalikuran siya nito ngunit agad niyang tinakbo ang pagitan nila at niyakap ito "Aalis na ako. Bumitaw ka na."