BC # 2: Interim Dalliance (COMPLETED)

CHAPTER 29

HULING lakad na niya sa dalampasigan bago sila umuwi sa Maynila kasama ng magkapatid na bibigyan nila ng scholarship. Kailangan niya pang puntahan ang mga ito bago mag-alas tres para ipaalala ang flight nila. Sinabihan naman niya ang mga ito kahapon pero mas maganda rin na muling ipaalala para hindi sila mahuli. Mag-aayos na rin siya ng mga gamit maya-maya pagbalik sa kuwarto niya.

The wind is blowing her hair as if it knows that it will take a long time for her to comeback in Siargao. She closed her eyes and feel the waves of the sea on her feet.

"Are you going to fly back to Manila?" Napatigil siya sa ginagawa nang marinig ang boses ni Zed. Mataman niya itong pinasadahan ng tingin.

"Adam didn't tell you?" Tanong niya na may pagdududa. Inayos niya ang buhok na napupunta sa kaniyang mukha. "Magpapa-iwan ka ba rito?"

"Of course, not. I need to guard my cousin. You know, the Duchess." Humikab pa ito at panaka-nakang kinukusot ang mata "She keep on choosing incompetent men to be in my position."

"Ayos lang 'yan. Lagi namang magulo si Reich," She chuckled as she shook her head "Hindi ko rin siya minsan maintindihan pero siguro naman mas maiintindihan mo siya kasi pinsan mo siya."

"You don't know how she makes me so confused," Napansin siya ang pagod nitong tono na para bang isang malaking misteryo ang pinsan na hindi nito maintindihan "I don't know where to stand or when I will do something."

"May pinapahiwatig ka ba, Zed?" Kunot-noo niyang tanong kasabay ng paglaki ng mata nito na para bang napagtanto ang tinuran "You have your own issues. Hindi ako mangingialam."

"We do. And I must say that Adam and I are both in the same page," He jokingly said as he patted her back "Sorry if you gave to deal with the Beinlich," Zed looked at her back and smiled "Speaking of the devil."

"Zed, your father wants to talk to you." Adam ignored her presence as he handed him his phone "You better get back in Manila now. He's coming."

"The fuck?" Marahan nitong hinilot ang sentido at nakita niya ang takot sa mga mata "Why is he here?"

"You know why," Iniabot ni Adam ang susi kay Zed "You better sort this shit out, Zed. I can't bail you out of this. You know that."

"Thank you, motherfucker. I need to fix this," Tinignan siya ni Zed "Have a safe trip. I need to go there first. Peace out."

Parang may dumaan na anghel nang patakbong pumunta sa parking lot si Zed habang sila ni Adam ay naiwang tahimik at tanging hampas lang ng alon ang kanilang naririnig. Napako ang kaniyang mga paa kasabay ng pagtutop ng kaniyang dila na para bang hindi niya mahanap ang lakas ng loob para balewalain ang nangyari kagabi.

She swallowed hard as she could before convincing herself to speak. She needs to talk to him because of the partnership and scholarship they offered.

"Adam..." Akmang aalis ang binata nang mapatigil ito sa pagtawag niya "Kailan tayo mag-uusap tungkol sa partnership?"

"Schedule an appointment and talk to my secretary about that." Walang emosyon nitong sagot bago tuloy-tuloy na naglakad.

Tinapakan nang ilang beses ang puso niya nang makita na parang wala nalang siya rito. Dapat hindi siya masaktan, di'ba? Siya rin ang may gusto pero bakit ganito ang apekto nito sa kaniya? Bakit ganito kasakit?

Akmang maglalakad na siya sa daan na papunta kila Cisco nang sumulpot si Joyce sa harapan niya. Gusto man niyang mainis pero hindi niya magawa dahil alam niyang wala itong masamang intensyon. Bakas ang galak sa ngiti nito na para bang may napanalunan.

Adam's charm. I see.

"Thank you, Seraina. Thank you for letting him go." Napatingin siya kay Joyce na papunta na ngayon kay Adam habang may malaking ngiti ito.