◄[Ⓧ]► X-WATT 1: Asıllar® | #f-action (✓)

⊗ [X-WATT 1] - BÖLÜM 27 ⊗

[GIRIŞ]

Taehyung herkesin uyuduğundan emin olup yatağından kalktı ve terliklerini giyerek karşı yatağa baktı. Jennie uyuyordu, etrafında çevirdi bakışlarını. Arkadaşlarında çevirdi, ardından sessiz bir hızla Jennie'ye yaklaşıp koluna dokundu. Jennie gözlerini açıp Taehyung'a baktı. Taehyung ona gelmesini işaret etti. "Çalışalım hadi."

Jennie hiçbir şey demeyerek terliklerini giyindi ve odadan çıktı Taehyung'un arkasından. Merdivenlerden salona indiler. Asansörün yanındaki taş merdivenlerden bodruma geldiklerinde kilitli kapıyı açtı Taehyung, Jennie girdiğinde ardından kapıları kapatarak kilitledi. Jennie arkasına dönüp baktı kilit sesini duyar duymaz. Taehyung bir süre sessizce durdu başını eğerek. Sonra yavaşça arkasını döndü sert yüz ifadesiyle.

"Kimsin?"

Jennie kaşlarını çattı. "Ne?"

"Lafı 2 defa söyletme. Kimsin dedim."

Jennie yutkunarak üzerine yürüyen Taehyung'a karşı gelemeyerek geriye sendeledi. Hiçbir şey söylemedi. Taehyung çatık kaşlarını daha da çattı olduğu yerde durup. "Jennie'ye gücümü verdiğimi hatırlamıyorum?"

Jennie anladığını biliyordu. Çünkü yüzündeki sert ve net ifade, onun bir şeyler hakkında fazlaca bilgiye sahip olduğunu fısıldıyordu. Taehyung kulaklarını oynattığında Jennie neler olduğunu anlamadan Taehyung sinirle üzerine atıldı ve yakalarından yakalayıp onu duvara yapıştırdı. Sinirle kalın gür sesini 2. tonla bağırdığında sanki robottan geliyormuşcasına kalın ve ürkütücü bir ses ortaya karıştı. "KİMSİN SEN!"

Jennie sahte şaşkınlığını silerek Taehyung'un gözlerine bakarak ifadesizleşti. Yüz hatları birden değişerek Jennie'yi başka biri olarak gösterdiğinde Taehyung şüphelerinde haklı olduğuna kanıt getirdi.

Jennie bir şeyi yok edemezdi. Kalkan oluşturamazdı ve asla o durumdayken o denli sakin olamazdı. Onun tanıdığı Jennie böyle biri değildi.

Jennie sadece havaya uçurup oluşturma gücüne sahipti.

Taehyung sinirini kat kat artırarak yakalarından tuttuğu siyah saçlı çocuğu fırlatıp attı. Çocuk yere düştü ama doğrulurken hiç acımamış gibi güldü. Taehyung korkutucu bir ağırlıkla (yavaşlıkla) üzerine yürüdü. "Sen asla o olamayacaksın."

"Olsam zaten olurdum." Bu cüretkar cevap karşısında Taehyung kaşlarını kaldırdı şaşırarak.

"Hmm, peki..." Taehyung gözlerini kısmaya başladığında yerdeki çocuk tek ayağını hızla Taehyung'un ayaklarına dolayarak onu yere düşürdü ve Taehyung'un kendisini taşa çevirmesini engelledi. Üzerine çıkarak onu yumruklamaya başladı. Taehyung ağzındaki kanı kenara tükürerek sinirle bağırdı. "ONA NE YAPTIN!"

"Seni ilgilendirir mi? Aptal." Taehyung dayanamayarak tüm siniriyle çocuğun üzerine çıktı ve daha sert yumruklar atmaya başladı.

"Seni, gebertirim, benimle, düzgün, konuş!"

Her kelimesinden sonra yumruk attıkça çocuğun kafası sağa sola çevriliyor, kaşındaki ve ağzındaki kan yere saçılıyordu. Zorla yutkunarak Taehyung'a dalga geçercesine kahkaha attığında Taehyung dehşetle çocuğa baktı. Tam vuracaktı ki kollarından çekildi. Arkasına baktığında Wolverine'in sinirle ona baktığını gördü.

"Çocuk, sen ne yaptığını sanıyorsun?"

"N-Ne?"

"Arkadaşına ne yapıyorsun sen? Böyle mi konuştuk biz?"