Chapter 17

661 38 0
                                    

DION's Point of View

Nagising ako sa pagtama ng sinag ng araw sa talukap ng aking mga mata. Sandali akong nasilaw pagkamulat ko. I looked who's beside me and there she is, laying her head on my right arm. She's sleeping peacefully and her face is blameless. She has a long curly eyelashes, has a pointed nose, adorable eyes, she's pretty. She's like an angel.

Napangiti ako nang maalala ang unang pagtitig ko sa kanya ng malapitan habang natutulog. That was when we were inside my car hiding from the media who were chasing us.

Nawala ang ngiti ko at napalitan ng pag-aalala. She's very innocent to the point that she has no idea who really she is. Mas lalo pa akong kinakahaban dahil alam ko na kung sino nga ba talaga si Rishan but I don't have the rights to say anything about her past. Sino ba ako? I'm just her husband in that damn marriage contract.

Naramdaman ko ang paggalaw ng ulo niya kaya agad akong pumikit at nagtulug-tulugan dahil baka gising na siya at hindi nga ako nagkamali. She took a deep breath. I can feel that she's looking at me so I hugged her tight and still pretending.

"D-Dion..." she called me but I did not response.

I can feel his warm legs clung into mine. I even feel my own sword getting angry because she accidentally touched it para kamutin ang kanyang hita. Sandali siyang natigilan ngunit nagpatuloy sa ginagawa hanggang sa alisin niya ay nasagi niya pa rin. Only this blanket covers our warm bodies.

Naramdaman kong inayos niya ang buhok ko. Hinaplos niya ang aking pisngi at naramdaman ko ang panginginig ng kamay niya.

Kinakabahan ba siya?

Tumigil na siya sa ginagawa niyang paghaplos sa pisngi ko. I don't know what to react but I like this feeling.

Damn! What's wrong with me?

I was about to open my eyes when she gave me a quick kiss in my lips. Natigilan ako sa ginawa niya. That kiss is so sweet and it gives me chill.

Oh, Damn! Rishan, what are you doing to me? Don't make my head spin around. This is girly.

Nanatili na lang akong nakapikit at hindi pinahalatang apektado ako sa ginawa niya. Unti-unti niyang inalis ang pagkakayap ko sa kanya at pinalitan iyon ng unan para mapanatili pa rin ang posisyon ko.

Pagkatapos niyang magbihis, lumabas na siya sa kwarto kaya napabuntong hininga ako. Umayos ako ng higa at nakatulala sa kisame.

What the heck?! This feeling is very strange yet satisfying. Hindi kami dapat mahulog sa isa't isa pero mukhang ako pa itong unang tinamaan. Fuck! Dion, umayos ka! This is not you! Come on! Don't be so shallow!

Lumabas ako ng kwarto niya matapos magbihis. Nadaanan ko siya sa kusina ngunit hindi niya ako nakita dahil nakatakod siya.

Is she's cooking for our breakfast? Hmm... she's really doing her part as my wife. Usual naman niya itong ginagawa but I didn't bother to taste her recipes, instead, walang imik akong umaalis going to my work.

Napailing ako sa naisip at nagtungo na sa kwarto ko para maligo. Hindi ko maalis sa isipan ko ang nangyari sa amin kagabi. I can still remember her gorgeous body and her moans are like melody in my ears na hanggang ngayon ay parang naririnig ko pa.

The hell?!

Binilisan ko ang pagligo at gusto ko na siyang makita ulit. There is something inside me na makita siya palagi.

I went to the kitchen at naabutan ko siyang nagluluto pa rin. Bigla akong nakaramdam ng gutom. Dahan-dahan akong tumungo sa likod niya para hindi niya ako mahalata and I hugged her from her back. Nagulat siya pero pinagpatuloy niya ang piniprito niyang bacon para sa aming almusal.

I gave her a kiss on her neck. "D-Dion..." she was puzzled.

"Yes, honey?", maang kong tanong sa kanya.

RISHAN's Point of View

Dion turned off the stove at pinaharap ako sa kanya. Now, he's leaning on me and I can feel his warmth kahit pa nakasando siya at nakadagdag pa sa init na wala akong suot panloob. I'm wearing a long T-shirt na nagmistulang dress dahil abot sa aking tuhod at tanging underwear lang ang suot ko.

Napaiwas ako ng tingin nang hapitin niya ako kaya mas lalong naipit ang dibdib ko sa matigas niyang katawan.

"Look at me, Honey," he said. Tinawag niya akong honey! I don't know what to react pero naramdaman ko ang pag-init ng aking mga pisngi.

Oh gosh, halata bang namumula ako?

"D-Dion, kasi-n-nagpiprito pa ako." Palusot ko at tatalikod na sana ngunit pinigilan niya ako at hinalikan sa labi. Nanlaki ang mga mata ko sa ginawa niya.

Yeah, hindi na kami teenager pero kung makaramdam ako ng kilig parang teenager pa lang. Sabagay, I haven't been in this feeling before since I was home schooled until maka graduate. I took online course in college which is Education and every demonstration, we did it through online.

Mabilis lang ang halik na 'yon pero ramdam ko ang paglipad ng kung ano mang sa aking tyan. It must be butterflies in my stomach.

"It's already cooked." Nginitian niya ako at pinakawalan na sa bisig niya. His smile is genuine, parang sirang plaka sa aking isipan habang nagprisinta siyang siya na ang mag-hain ng agahan namin.

Ako? Ito ant mukhang tanga sa tapat ng kitchen sink habang pinagmamasdan ang ginagawa niya. Namalayan ko na lang na nawawala na ako sa ulirat nang tawagin niya ako para kumain na.

Tahimik lang kaming kumakain kasi nahihiya ako lalo na't may nangyari sa amin kagabi, and it was my first time. He was the first man who took my virginity pero pasasaan ba?

Walang regrets sa akin, I don't know why but I felt secured in his arms. I can't still forget how I screamed his name and pleased him inside me harder and faster.

"Why are you blushing?" Curious na tanong ni Dion dahilan para mabilaukan ako at agad naman niya akong inabutan ng tubig.

Gosh, Rish! You're thinking too much! Kung anu-ano kasing iniisip mo habang kumakain, ayan tuloy kinarma ka!

"I-I was just-" he didn't let me finish to defend.

"Reminiscing something?" makahulugan niyang tanong kaya mas lalo akong namula.

"O-Of course, not!" depensa ko. It sounds defensive mabuti na lang hindi niya pinansin pero nakita ko ang pagngisi niya at narinig ang mahinang tawa. "Bilisan na lang nating kumain dahil may aasikasuhin ka pa 'di ba?"

Mas mabuti nang umalis muna siya dito sa bahay at papuntahin si Anika para naman hindi ako mabagot. Kailangan ko munang ipahinga ang isip ko dahil sa nangyari kagabi. Pero paano ko ba sasabihin kay Anika? For sure, she'll gonna teast me.

"Who told you na pupunta ako sa office?"

Natigilan ako sa sinabi niya. So?

"Why not?" nag-aalinlangan kong tanong. Oh please! You should go!

Isang makahulugang ngisi ang ginawa niya bago magsalita. "We stay here together the whole day."

Halos mabitawan ko ang hawak kong baso sa sinabi niya.

So hindi siya aalis? Oh come on, self! Kumalma ka. Wala naman na kayong ibang gagawin 'di ba? Magkukulong ka sa kwarto mo at siya naman, magpapahinga! Ah tama, ganon nga!

Napatitig ako sa kanya habang abala siyang kumain. I am still thinking if this mutual feeling is only for the contract, or is there a chance for us? I hope this will never end.

Business Marriage (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon