Ο Τζακ ένα πράγμα ήξερε το πρωί εκείνο. Πως είχε καθυστερήσει και δεν είχε πιει καφέ, όμως δεν είχε χρόνο ούτε αυτό να κάνει. Παραλίγο να τρακάρει τρεις φορές με τους ελιγμούς που έκανε με το αμάξι για να φτάσει στην ώρα του με τους οδηγούς να τον στολίζουν με διαφορά κοσμητικά επίθετα, καθώς τους προσπερνούσε άτσαλα.
Πάντοτε πήγαινε στην ώρα του στο τμήμα και ποτέ δεν έπινε τόσο ώστε να μην μπορεί να ανοίξει τα μάτια του το επόμενο πρωί. Αλλά το χθεσινό βράδυ δεν το πέρασε καν σπίτι του, με αποτέλεσμα να φορά τα ίδια ρούχα με χθες. Δεν ήθελε να γίνει πόλος συζητήσεων στο γραφείο, πάντα το απέφευγε αυτό και συνήθως πείραζε καλοπροαίρετα όποιον υπέπεφτε στην αντίληψή του πως είχε κάνει κάποιο παράπτωμα παρόμοιο με το σημερινό δικό του.
Άφησε το αμάξι του στο παρκινγκ και βιαστικά σχεδόν έτρεξε για να μπει στο γραφείο του. Ήταν βέβαιος πως ο Ρόμπερτ θα τον έψαχνε μιας και το τηλέφωνο του σπιτιού του δεν θα το σήκωνε και δεν τον είχε συνηθίσει ο συνεργάτης του να καθυστερεί.
Ευτυχώς, μόλις άνοιξε την πόρτα του τμήματος κανένας δεν πρόσεξε την άφιξη του. Πήρε μια βαθιά ανάσα ανακούφισης και πέρασε μέσα, κορδώνοντας το ανάστημα του, σαν να βρισκόταν εδώ και ώρες εκεί, με την μόνη του επιθυμία να καθίσει στο γραφείο του. Όταν αυτό έγινε, χαμογέλασε στο επιτυχημένο σχέδιο του και ακούμπησε την πλάτη του στην καρέκλα. Το μόνο που του έλειπε εκείνη την ώρα ήταν ο καθιερωμένος σκέτος καφές του.
Την γαλήνη του χάλασε ο συνεργάτης του που ερχόταν συνοφρυωμένος προς το γραφείο του, με βήμα γοργό. Φαινόταν αναστατωμένος από το γοργό βήμα του και από τα ξανθά μαλλιά του, τα οποία είχαν γλιστρήσει από το χτένισμα του. Μόλις έφτασε, πέταξε μια εφημερίδα επάνω στο γραφείο του Τζακ και έβαλε τα χέρια του στη μέση.
«Διάβασε!» Ήταν η πρώτη φορά που ο Τζακ έβλεπε τον ξανθό νεαρό να έχει χάσει την υπομονή του. «Τι περιμένουν δηλαδή; Να κάνουμε θαύματα; Ακόμα δεν έχει βγει καν η ιατροδικαστική γνωμάτευση.» Συνέχισε οργισμένος και έστρωσε μια τούφα που είχε ξεφύγει από τα καλοχτενισμένα μαλλιά του.
Ο Τζακ έσμιξε τα φρύδια και πήρε την εφημερίδα στα χέρια του. Ως πρωτοσέλιδο είχε μεγεθυμένη την φωτογραφία της Μόνικα και κάτω από τη φωτογραφία με μεγάλα, μαύρα γράμματα: ΦΟΝΟΣ ΑΣΤΕΡΩΝ: Η ΑΣΤΥΝΟΜIΑ ΚΑΘΥΣΤΕΡΕΙ ΝΑ ΠΙΑΣΕΙ ΤΟΝ ΔΡΑΣΤΗ ΤΗΣ ΝΕΑΡΗΣ ΗΘΟΠΟΙΟΥ.
Ο Τζακ άνοιξε την εφημερίδα και πήγε στην σελίδα που βρισκόταν το άρθρο, σχεδόν στη μέση της εφημερίδας δηλαδή και ξεκίνησε να διαβάζει σιγανά.
YOU ARE READING
Φόνος Αστέρων
Mystery / ThrillerΙούνιος 1947 Ένα ηλιόλουστο, καλοκαιρινό πρωινό, μια γυναίκα έκανε βόλτα με την τρίχρονη κόρη της στο Λέιμερτ Παρκ, όταν έντρομη παρατήρησε μια κοπέλα να κοίτεται στο γρασίδι, καλυμμένη με μια κουβέρτα. Σύντομα ανακάλυψε πως ήταν νεκρή και κατακρεου...