"AURORA" (TAMAMLANDI)

2. BÖLÜM: KORKULUK KILIKLI VARLIKLAR

Hey. hay. hoy. Selamlar efendim selamlar. Bir şey söyleyeyim mi? Küçük bir yıldız ve bir yorum atarsanız hiç alınmam. Hem geçen gün okudum. Acemi yazarları sevindirmek büyük sevapmış. Bilginiz olsun diye yani. Yoksa yorum falan istediğimden değil. Asla. Ya bu arada bölüm biraz kısa oldu. İlk bölümler böyle. Neyse neyse. İyi okumalar😍😍.

**

Şu an ne mi yapıyorum? (+7 900) alan kodunun hangi ülkeye ait olduğunu araştırıyorum.

Bizimkileri soracak olursanız, Hary potter hakkında konuşuyorlar.

Bu arada, +7 900, Rusya'nın alan koduymuş.

Ben bunları düşünürken, duyduğum mesaj sesiyle irkildim. Gelen mesajın kimden olduğuna baktığımda, yine o bilinmeyen numaradan geldiğini gördüm.

İlk mesajı, "Uzun zaman oldu" ydu.

Diğer mesajına baktığımda, "Sence" yazdığını gördüm.

Ona "Kimsin" yazıp kızların sohbetine katıldım.

____

"Hadi ama Gece."

"Burçin şuan ďışarı çıkasım yok. cidden."

Şu an Burçin beni dışarı çıkarmaya çalışıyor fakat siz beni tanırsınız ya da tanımazsınız.Ama ben bu kızdan daha inatçıyım.

____

İnanmıyorum ya. Bu kız beni nasıl ikna etti?

Hadi ama anne. Sen neden izin verdin?

Neyse. İzin verdiler artık.

Aslında. Eylenceli olabilir.

İyi bari. hazırlanalım madem.

Şuan, kızların söylediğine göre, altımda Siyah kot pantolonum, üstümde Beyaz tişörtüm be Mavi hırkam ile kıyafet konusunda hazırdım. Saçlarımıda tepeden dağınık topuz yaptıktan sonra tamamı ile hazır olmuştum.

Siyah Sırt çantamı takarak aşağıya indim.

Tabii inerken düşme tehlikesi yaşadığımı da söylemeden geçemeyeceğim.

**

"Hadi Gece. Ayakkabılarını giydiysen, bastonunu alda çıkalım."

Burçin'e cevap verdim.

"Tamam canım."

Siyah spor Ayakkabılarımı giydikten sonra, kapının yanındaki askılıkta asılı olan beyaz bastonu aldım ve Evden çıktık.

Baston, biz görme engellilerin yolumuzu bulmamıza yardımcı olan bir alet.

En sonunda "Kızlar ne yapsak" dedim.

AVM" dediler aynı anda.

İkiz oldukları çok belli valla.

"Tamam. AVM'ye gidiyoruz" dedim.

__

Sakarcığımız, Gülçinciğimizin 30. düşüşünden sonra nihayet otobüs durağına gelmeyi başarabilmiştik.

Otobüse binip en arkaya oturduğumuz sırada, tahminlerime göre tam önümüzde oturan iki kızın konuşmalarına istemsizce kulak misafiri olmuştum.

" şu arkada oturan kıza Baksana."

"Ne oldu ki?"

" kız kör galiba."

"Ay nasıl Kör bu ya? güzel desen güzel. bakımlı desen bakımlı."

" Ay vallahi bilmiyorum Didem."

Böyle konuşmaları çoğunlukla kafama takmasam da, Böyle konuşan insanlara bir ders verilmesi gerektiğini düşünüyordum her zaman için. Ve galiba bunlardan birkaçına Şu an ben bu dersi vereceğim.

Boğazımı temizleyip konuşmaya başladım.

"Şey bir bakabilir misiniz?"

kızlardan biri bana doğru döndü ve konuşmaya başladı.

"Buyur tatlım ne diyecektin?"

"Siz. engellileri yargılama derneğine falan mı üyesiniz acaba?"

"Seni anlamıyoruz canım."

"HIm. Demek ki anlatamadım. Şöyle izah edeyim efendim. Sizin gibi, kendini zeki ve en önemlisi de insan zanneden, fakat kafasının içinde beyin yerine saman bulunan demir korkuluk kılıklı varlıklar sayesinde birçok engelli arkadaşım hayata küsmüş durumda. Tek temennim bunların sona ermesi. Fakat böyle olacak gibi görünmüyor maalesef. Güzel olduğumu söylediğiniz için teşekkür ederim. Fakat bakımlı olmamın konumuz ile ne gibi bir ilgisi var anlamış değilim" dediğimde herkesin şoka girerek bana baktığına emindim.

__

Nihayet AVM'ye gelebilmiştik.

Alışveriş sırasında, "Gece o çalan senin telefonun mu" diyen Gülçin ile telefonumun melodisini duydum.

Gülçin söylemeseydi telefonumun çaldığını duymayacaktım herhalde.

"Duymamıştım canım sağol."

"Bir şey değil kuzum."

Herkes Gülçin'i soğuk ve mesafeli biri olarak bilirdi. Fakat sadece onu ikizi ve benim gibi tanıyanlar onun mesafe denen kelimenin yanından bile geçemeyeceğini bilirlerdi.

Çalan telefonuma baktım ve babamın aradığını fark ettim.

"Efendim babam."

"Ne yapıyorsun güzelim. Evde misiniz?"

"Yok baba evde değiliz. AVM'ye geldik kızlarla."

"Anladım güzelim. Fazla uzatmayın olur mu? Seni bekleyen bir sürpriz var evde."

"Ne? Cidden mi? Ne sürprizi baba ya?"

"Diiiit."

Kapanan telefon ile neye uğradığımı şaşırmıştım.

"Kızlar arayan babamdı. Eve erken dönmemizi, evde beni bir sürprizin beklediğini söyledi. Siz ne olduğunu biliyor musunuz?"

"Malesef."

"Hayır."

Eve gidene kadar meraktan ölmezsem iyi.

____

Umarım sevmişsinizdir. Ben bu tayfaya düştüm ya😊. Neyse görüşürüz tatlımcıklarım😘😘.
(Siber saldırı nedeniyle yayından kaldırılıp daha sonra tekrar yüklenmiştir.)

(Düzenlendi.)