Gjithmone do te jem mbrojtesi yt!(Perfunduar)

-21-

Dolen duke u mbajtur prej dore,edhe pse Oliveri nuk kishte pranuar ... i dukej e butë, e çmuar dhe e ndaluar, dhe po dilte me të, me vajzën e tij, dorë për dore. Ata nuk ishin një çift i barabartë me të tjerët, situata e tyre ishte ndryshe dhe doli të ishte shumë më e mirë se të tjerët.

Tina u përkul përpara për të ecur me kokën mbi supin e truprojës se saj,Oliverit. Kur papritmas ajo ngriu ne vend dhe Oliveri ia nguli sytë.Me cfare do ta surprizonte kete here?
- Te pelqejne tatuazhet?-e pyeti Tina me sytë e saj të ndritshëm. Oliveri e pa cuditshme.

- Bukuroshe,sikur ta thoja se cfare do më bënin nëse do ta beja nje.

- Te premtoj që kur të kthehemi në shtëpi ... - ajo iu afrua dhe u përpoq ta puthte në buzë, në mes të rrugës.Oliveri u ndez, ndihej mirë që mund ta puthte atë në publik, ai me të vërtetë ndjeu se asgjë nuk kishte më rëndësi për të, asgje ndërkohe qe Tina ishte mirë, dhe mbi të gjitha ...prane tij - ...Do te ta shpërblej për këtë ... - pëshpëriti ajo dhe Oliveri nuk vonoi se shfaquri serish nje reagim për atë frazë qe degjoi nga buzet e Tines

- Mnh ...Duhet te përfitosh nga une, sepse kur të kthehem në ushtri, ata do të ma presin pjesën e poshtme nëse bej një tatuazh. -Tina e shtyu duke qeshur,por Oliveri e kapi nga duart. - Megjithëse për ty... do të bëja gjithçka.

- Pervecese te pranosh qe te me besh dashuri... - tha ajo butë, deri tek veshët e Oliverit.

- Mirë¿Fillojme? - Oliveri nuk mund të ndihmonte në zbardhjen e komentit të tij. Tina ishte thjesht perfekte. Ai kishte gjithçka,e përqafoi atë, ndërsa ajo nuk mund të evitonte dritherimat qe i shkaktonin duart e tij, kur e prekte perseri. - mbase kjo do të ndryshojë kur të kthehemi në shtëpi ...

Lëkura e saj po fillonte të ngrohej, ai e dinte atë ndjenjë dhe atë shije në buzët e tij. Ai u përpoq të mos shpërqendrohej nga qëllimi i tij.

- E shikon ate atje? Theksoi Tina dhe Oliveri ktheu veshtrimin, ai nuk mund të mos e pranonte që Tina dinte disa gjëra që kurrë nuk i kishte imagjinuar qe ajo mund ti dinte, kur e kishte pare në televizion pranë babait të saj,në disa prej konferencave te shumta -Aty behen tatuazhe.

- Po, po ... e pashë vendin kur studiova qytetin nga kompjuteri im

- Mnh, sa e zgjuar nga ana juaj.

- Unë bëj gjëra që as ti vete nuk mund ta imagjinosh.

- Do të më pëlqente te njihja të gjithin... - pëshpëriti ajo,Oliveri i përkëdhelte vithet..te gjithin...dhe ne të vërtete, gjithçka e merrte në të kuptim te kundërtën kur Tina ishte atje. I buzëqeshi... - jo më hutime,qe te mos pendohesh me vone, si ... gjithmonë ...

- Mirë,por lere ate cfare ka ndodhur me pare ¿Mire? Unë nuk do te them serish jo,per dicka qe e deshiroj edhe vete.-Tina insistoi.

- Më puth, atëherë.

Cfarë sfide?! Po sikur dikush t’i shihte duke u puthur! Rrëmujë e madhe, çfarë problemi, por deri atëherë ... asgjë nuk kishte më rëndësi. Oliveri ia shtrydhi vithet,Tina i rrethoi qafën, duke vendosur buzët e saj mbi te tijat dhe duke dhuruar puthjen më të mirë ... unike, ajo kurrë nuk e kishte menduar qe Oliveri do ta puthte aq butë siç po bënte në atë cast, por i pëlqente, i pëlqente gjithçka që tregonte me të, më shumë se dëshirë, më shumë se epsh, kishte diçka...

- Epo, tani vjen kjo! ... Do të beje një tatuazh për mua? - Oliveri mohoi duke levizur kokën pa ndaluar se buzëqeshuri - te lutem ... ti the qe nuk do te refuzoje asgje.

- Unë nuk kam folur ende.

Tina kryqezoi krahët, duke rregulluar xhaketën e Oliverit, të cilën ajo me dashuri e mbante mbi supet e saj, dhe duke e rregulluar fustanin poshtë, por qe ju ngrit pak më shumë për shkak të ecjes.