Chapter 15

9 1 0
                                    

Eight missed calls and fifteen text messages all from her mom. Hindi iyon napansin ni Zein dahil sa loob ng buong araw ay ngayon niya lang nahawakan muli ang kanyang cellphone. God, she enjoyed going out with her friends so much. They've gone shopping, bar hopping and everything. At ngayon, late na late na siya for dinner. Ayos lang naman dahil umpisa pa lang ay balak niya nang magpa-late. She refused to read all of her mother's text messages. Tiyak niyang mga tanong lang iyon kung nasaan siya.

Nang makapasok siya sa kanilang bahay ay sinalubong siya ng dalawang katulong. Ipinabitbit niya sa mga ito ang mga paperbags na dala niya.

"Meron pa sa kotse," sabi niya.

Tumalima ang mga ito. Nagulat siya nang sa salas ay naabutan niya ang Mommy at Daddy niya kasama si Mommy Maica at si Daddy Richard, kasama si Echizen. Mukhang hinihintay siya ng mga ito.

"Where have you been?" Seryosong tanong ng Daddy niya.

She just smilled. "Hello, Dad!" Bumaling siya sa babaeng katabi ng kanyang ina. "And hello, Mommy Mildred!"

Tumayo ito at mahigpit siyang niyakap. "I missed you, honey."

"Ako din po." Nginitian niya rin si Daddy Richard at si Echizen. They smiled back, though na-sense niya na mukhang napipilitan lang si Echizen.

She secretly rolled her eyes.

"I was asking where have you been?" Galit na ang tono ng Daddy niya.

Then, realization hit her. So, kaya ba siya pinapauwi nang maaga for dinner ay dahil ngayon ipapaalam ng mga ito kay Echizen ang masamang balak ng mga ito?

"Tapos na po ba kayong mag dinner?" She asked to no particular person.

"Kanina pa." Tugon ng Mommy niya.

Then great, nasira niya na ang plano ng mga ito.

Bumaling siya sa kanyang Daddy. "Dad, you threw me away to Amerika for eight years. I bet It's natural for me to miss the Philippines. I went shopping and bar hopping with my friends." Nagkunwari siyang nahihikab. "And now, I'm super tired. Matutulog na po ako."

She waved goodbye to everyone. Subalit nakakaialng hakbang pa lang siya nang magsalita ang Daddy niya.

"Anytime soon, you'll be married to Echizen so act like a grown up, Zein."

Napatigil siya sa paglalakad at nilingon ang mga ito. Hindi niya akalaing sa ganoong paraan pipiliin ng Daddy niya na ipaalam kay Echizen ang balitang iyon. She tought he would postpone it. But then, hindi na rin dapat siya magtaka. Her Dad is a strict, preen and proper man. He does everything on schedule. Once he intended to do something, no one could stop him.

"What?" Mula sa pagkakaupo sa malaking sofa ay napatayo si Echizen. He was undeniably schocked. Sa totoo lang, ganoon din ang reaksyon niya kanina.

"This isn't the way we intended to announce this, hijo. But yes, we have decided to make things right. You and Zein will get married," paliwanag ni Daddy Richard.

"But we can't get married!" Echizen shouted. He seemed to be somewhat aggravated, as if he's gonna marry a bacteria.

How dare him!

"Yes, Echizen can't be my husband." Nag-iisip siya ng magandang dahilan. Hanggang sa napabaling siya sa kanyang ina. "He's the one who broke your favorite vase, Mom. It's not Tobi's fault..." She knew she sounded foolish. Subalit lahat ay idadahilan niya, huwag lang maikasal kay Echizen.

Napangiwi siya nang matawa lang ang Mommy niya, ganoon din si Mommy Maica at Daddy Richard. At kung hindi niya pa alam ay nagpipigil lang ang Daddy niya.

"Hija, that's nonsense." Lumapit sa kanya ang Mommy niya. "Just do what we want you to do."

Just do what they want me to do?

Doon siya napuno. Hindi tama ang gustong mangyari ng mga ito. For eight years, her life had gone to waste. At ngayon, gusto ng mga itong ikasal siya sa lalaking hindi niya mahal, more so, the man that she hates. Nasaan ang hustisya doon?

"I don't see the reason why we should be forced to get married," galit na saad ni Echizen.

"We have the reason to engage you two in this marriage. This is for the good of Primus Hotels and Stalwart Mart." Daddy niya ang sumagot.

"Don't worry. Everything is settled. You two will make a perfect couple," sabi pa ng Mommy niya.

She smirked. "None of you knows that Echizen and I grew up hating each other. Now I'm gonna tell you, we hate each other like vampires to wolves." Nagkibit siya ng balikat. "So, hindi kami puwedeng ikasal."

She got into her feet and walked out. Hindi niya pinansin ang pagtawag ng Mommy niya. The discussion was over. She and Echizen would never ever be together.

Like ever.

Enemy Turn Into LoverWhere stories live. Discover now